เพลงสดุดีที่ 32
การยอมรับผิด

สดด บทนี้เป็นบทที่ 2 ในชุด "เพลงสดุดีขอสมาโทษ" (Penitential Psalms คือ สดด 6; 32; 38; 51; 102; 130; 143) แต่แสดงความยินดีมากกว่าความตรอมใจ เป็นความยินดีที่ได้รับอภัยบาปเพราะได้ยอมรับผิดและสารภาพความผิดนั้นแล้ว ภาคหลังของ สดด บทนี้เป็นคำสอนให้รู้จักภาวนาด้วยความถ่อมตน โดยเฉพาะในยามที่รู้สึกว่าบาปกำลังทับถมตนอยู่ วิธีการถูกต้องที่จะนำความสงบใจมาให้ก็คือการกลับใจ และสารภาพบาปที่ได้ทำ นักบุญเปาโลใช้ข้อความตอนต้นของ สดด บทนี้เพื่อเฉลิมฉลองการอภัยบาปที่เราได้รับในองค์พระคริสตเจ้า (รม 4:6-8)
บทกวีสอนใจของกษัตริย์ดาวิด

---

1    ผู้ที่ได้รับอภัยความผิด
    และบาปของเขาถูกลบล้างย่อมเป็นสุข
2    ผู้ที่พระยาห์เวห์ไม่ทรงกล่าวหาว่ากระทำผิด
    และจิตใจของเขาไม่มีความคดโกง ย่อมเป็นสุข

3    แม้ข้าพเจ้าเงียบอยู่ กระดูกของข้าพเจ้าก็ผุกร่อนไป
    จากการคร่ำครวญตลอดเวลา ขณะที่ข้าพเจ้าถอนใจตลอดวัน

4    พระหัตถ์ของพระองค์กดหนักอยู่บนตัวข้าพเจ้าทั้งวันทั้งคืน
    กำลังของข้าพเจ้าอ่อนลงเหมือนสิ่งที่แห้งแล้งในฤดูร้อน

5    ข้าพเจ้าทูลให้ทรงทราบถึงบาปของข้าพเจ้า
    มิได้ปิดบังความผิดแต่ประการใด
    ข้าพเจ้าคิดว่า "ข้าพเจ้าจะสารภาพความผิดต่อพระยาห์เวห์"
    พระองค์ก็ทรงอภัยบาปที่ข้าพเจ้าได้ทำ
6    ด้วยเหตุนี้ ผู้จงรักภักดีต่อพระองค์ทุกคนจึงอธิษฐานภาวนาถึงพระองค์ในยามทุกข์ร้อน
    แม้จะเกิดอุทกภัย น้ำไหลบ่าท่วมท้น
    น้ำนั้นก็จะไม่มาถึงตัวเขาเลย
7    พระองค์ทรงเป็นที่หลบภัยของข้าพเจ้า
    พระองค์ทรงปกป้องข้าพเจ้าจากอันตราย
    ทรงล้อมข้าพเจ้าไว้ด้วยบทเพลง เพราะทรงช่วยให้รอดพ้น

8    ข้าพเจ้าจะสอนท่านและจะชี้ทางเดินให้ท่าน
    ข้าพเจ้าจะคอบดูแลให้คำปรึกษาแก่ท่าน

9    อย่าทำตนเหมือนม้าหรือล่อที่ไร้ปัญญา
    เราใช้เชือกและบังเหียนบังคับมัน
    มิฉะนั้นมันจะไม่ยอมเข้ามาใกล้

10    คนชั่วร้ายจะมีความเดือดร้อนมากมาย
    แต่ผู้วางใจในพระยาห์เวห์จะได้รับความรักมั่นคงของพระองค์อย่างล้นเหลือ

11    ท่านผู้ชอบธรรมทั้งหลาย จงชื่นชมและยินดีในพระยาห์เวห์
    ท่านผู้มีใจซื่อตรงทั้งหลายจงร้องตะโกนด้วยความเบิกบานเถิด