จงรักซึ่งกันและกัน
49.    ข้าแต่พระเจ้า โปรดช่วยให้ลูกแสดงออกถึงความรักของพระองค์
โปรดช่วยลูกให้เป็นคนพากเพียรและมีจิตใจดี ไม่อิจฉา ไม่อวดดีหรือจองหอง
โปรดอย่าให้ลูกเป็นคนที่ไม่สุภาพ เห็นแก่ตัว หรือโกรธง่าย แต่โปรดช่วยลูกให้อภัยและลืมมันไป
โปรดอย่าให้ลูกพอใจในการกระทำที่ผิดในรูปแบบต่างๆ แต่โปรดให้ลูกยินดีในสิ่งที่ดีงามและถูกต้อง
ขอโปรดให้ลูกอย่ายอมแพ้ที่จะรัก ขอให้ความเชื่อ ความหวัง และมีความเพียรทนอย่างไม่สิ้นสุดด้วยเทอญ 
   (เทียบ 1 คร. 13)     

50.    พระเจ้าที่รัก โปรดประทานความกล้าหาญแก่ลูก เพื่อลูกจะสามารถเอาชนะความโกรธด้วยความรักด้วยเทอญ      

51.    พระเจ้าที่รัก ขอโปรดให้ลูกไม่เหน็ดเหนื่อยในการทำความดีด้วยเทอญ
(เทียบ 2 ทธ. 3)

52.    ความรักคือการให้ ไม่ใช่การรอรับแต่เพียงอย่างเดียว
ความรักเป็นการบำรุงรักษา ไม่ใช่การทำลาย
ความรักเรียกร้องความไว้วางใจและความเชื่อใจ ไม่เคยคิดจะหลอกลวง
ความรักเรียกร้องความอดทนอย่างพากเพียร และการแบ่งปันอย่างซื่อสัตย์ในทุกความยินดีและทุกความโศกเศร้า วันนี้และตลอดไป   
(นิรนาม)      

53.    ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าแห่งดวงใจที่รัก ขอโปรดให้ใจของลูกรู้จักความรักด้วยเทอญ
พระเจ้าแห่งมือที่อ่อนละมุน ขอให้มือของลูกอ่อนละมุนด้วยเช่นกัน
ข้าแต่พระเจ้าแห่งฝีเท้าที่กำลังมุ่งไปข้างหน้า ขอให้เท้าของลูกมุ่งไปข้างหน้าด้วยเช่นกัน
เพื่อที่ลูกจะได้เติบโตขึ้นละม้ายคล้ายกับพระองค์มากขึ้นเรื่อยๆ ในทุกสิ่งที่ลูกพูดและกระทำด้วยเทอญ 
                            Phyllis Garlick