18. ความยุติธรรมในการปฏิบัติต่อประชาชน
    ในการอบรมมนุษย์ จงระมัดระวังอย่างที่สุดที่จะไม่ใช้ความลำเอียงใดๆ ในการต้อนรับบุคคลต่างๆ เราไม่เคยแบ่งแยกใครๆ ไม่เลือกว่าจะเป็นพวกฟาริสีหรือไม่ และไม่มีแม้แต่ความฉลาดแกมโกงหรือความมุ่งร้ายกับบุคคลใด ดังที่มีกล่าวถึงเราว่า “ท่านเป็นคนเที่ยงตรง... ไม่ลำเอียง เพราะท่านไม่เห็นแก่หน้าใคร” (มธ 22:16) จงระวัง เพราะท่านอาจจะถูกล่อให้ใช้ความลำเอียงต่อผู้มีชื่อเสียงหรือผู้ที่มีเสน่ห์
    บุคคลที่มีชื่อเสียงทั้งหลายเป็นคนร่ำรวย ผู้ซึ่งครอบครองอำนาจและเกียรติยศของโลกนี้ และเราไม่เคยชอบพวกเขามากกว่าคนอื่นเลย ประกาศกอิสยาห์ได้กล่าวในนามของเราว่า “พระจิตขององค์พระผู้เป็นเจ้าทรงอยู่เหนือข้าพเจ้า พระองค์ทรงส่งข้าพเจ้ามาให้นำข่าวดีมาสู่ผู้ต่ำต้อย” (อสย 61:1) ยิ่งกว่านั้น เราได้กล่าวถึงบุคคลอื่นๆ ในฐานะเครื่องหมายที่มองเห็นได้แห่งพันธกิจพระเจ้าของเราว่า “คนตาบอดกลับแลเห็น คนง่อยเดินได้ คนโรคเรื้อนหายจากโรค คนหูหนวกได้ยิน คนตายกลับคืนชีพ คนยากจนได้รับการประกาศข่าวดี” (มธ 11:5) เราควรจะพูดอะไรกับศาสนบริกรของเราเหล่านั้น ผู้ไม่หาทั้งเวลาและสถานที่สำหรับการดูแลชีวิตฝ่ายจิตของคนยากจน แม้ว่าพวกเขาจะเป็นประโยชน์สำหรับการพัฒนาคนจนเสมอ? ถ้ามีคนยากจนคนหนึ่งมาเคาะที่ประตู ศาสนบริกรของเราบางคนอ้างอย่างง่ายๆ ว่า พวกเขามีธุระยุ่ง และไม่มีเวลาสำหรับคนยากจนคนนั้น ถึงแม้จะเป็นเวลาที่เหมาะสมและพวกเขาสามารถเลื่อนงานของตนได้ ในทางกลับกัน ถ้ามีคนรวยคนหนึ่งมาถึง พวกเขาจะหยุดแม้งานที่สำคัญที่สุดเพื่อต้อนรับคนรวย และทุกเวลาก็กลายเป็นเวลาที่เหมาะสม ช่างเป็นความต่ำช้าน่าเวทนาอะไรเช่นนี้สำหรับศาสนบริกรคนหนึ่งของเรา ให้ความเคารพอย่างถูกมารยาทกับคนรวย แต่ไม่แสดงความเคารพพิเศษใดๆ ภายในสักการสถานของเราให้พวกเขาเห็น! ถ้าท่านปรารถนาจะชื่นชอบบางคน จงชอบคนจนมากกว่า ดังที่มีในพระคัมภีร์ว่า “ขอทรงสงสารผู้อ่อนแอและผู้ขัดสน ทรงช่วยผู้ขาดแคลนให้รอดจากความตาย” (สดด 72:13) เรามอบสิทธิพิเศษบางอย่างให้พวกเขา ดังเช่นการเลือกพระมารดาของเรา และศิษย์ของเราส่วนมากมาจากพวกเขา
    ในทำนองเดียวกัน จงระวังการมีความลำเอียงกับบุคคลที่มีเสน่ห์ บรรดาผู้ที่มีเสน่ห์เหล่านี้เป็นคนซึ่งให้ความนับถืออย่างสูงแก่ท่าน, แสดงการเชื่อฟังและบางทีก็ความรักใคร่ท่าน พวกเขามีบุคลิกลักษณะเฉลียวฉลาดหรือความงามภายนอกบางอย่าง บรรดาพระสงฆ์ผู้ที่ไม่แสวงหาความรุ่งโรจน์ของพระเจ้าของเราในการแพร่ธรรมของพวกเขา แต่ทำเพื่อความพึงพอใจของพวกเขาที่ถูกดึงดูดโดยบุคคลเช่นนั้น และความกระตือรือร้นทั้งหมดของพวกเขาก็เพื่อบรรดาบุคคลเหล่านั้น ในทางกลับกัน พระสงฆ์พวกนี้ไม่สนใจและเย็นชาต่อผู้ที่มิได้มีสิ่งซึ่งดึงดูดใจแบบมนุษย์ และบางครั้งก็ขับไล่พวกที่ไม่มีเสน่ห์เหล่านี้อย่างไม่สุภาพ ประชาชนชาวเมืองโคราซิน เบธไซดา และ
คาเปอร์นาอุม มิได้เป็นมิตรกับเรา ผลที่ตามมาก็คือ คำสอนของเราได้รับการยอมรับอย่างไม่น่าพอใจ และอัศจรรย์ต่างๆ ของเราเกิดผลเพียงเล็กน้อย (มธ 11:21...) อย่างไรก็ตาม เราได้พยายามด้วยความกระตือรือร้นของเรา เพื่อให้การช่วยเหลือพวกเขา
    จงไตร่ตรองดูว่า ยิ่งท่านได้รับความรู้สึกพอใจในงานบริการของเราที่ท่านได้กระทำน้อยเพียงใด ท่านจะได้รับรางวัลที่ยิ่งใหญ่กว่านั้นในอนาคต จงตรากตรำเพื่อช่วยมนุษย์ให้ได้รับความรอดพ้นเพราะความรักที่มีต่อเรา และมิใช่เพื่อทำให้ตนเองพอใจ โดยเฉพาะจงสำนึกถึงเรื่องการปฏิบัติต่อบุคคลที่มีเสน่ห์ตามความต้องการของตนเอง ซึ่งเป็นเรื่องที่แตกต่างจากศีลธรรมอันสูงส่งและความศักดิ์สิทธิ์แห่งงานการแพร่ธรรมของท่าน! บางทีท่านอาจจะตกอยู่ในกับดักโดยที่ท่านยังไม่ทันตระหนักถึงอันตราย พึงจำข้อความที่เขียนถึงบรรดาพระสงฆ์ผู้ถูกล่อลวงในเรื่องการเลือกที่รักมักที่ชังไว้เสมอว่า “พี่น้องทั้งหลาย อย่าให้ความเชื่อของท่านในองค์พระผู้เป็นเจ้าของเรา คือพระเยซูคริสต์ ผู้ทรงพระสิริรุ่งโรจน์มีความลำเอียงปนอยู่ด้วย” (ยก 2:1) มิฉะนั้นเราจะปฏิเสธการบริการรับใช้ของท่าน และท่านจะทำให้ประชากรของเราขายหน้ามากกว่าที่จะสั่งสอนพวกเขา