เมื่อเราพูดว่า
“เราเห็นพระที่วัดไม่ดี
เราเห็นครูที่โรงเรียนชอบดุด่า
เราได้ยินว่าผู้พิพากษาที่ศาลกินสินบน
เราได้ยินว่าหมอขูดรีดค่ารักษาพยาบาลจากคนป่วย”
คุณยายกล่าวเตือนเราว่า
“ไม่มีพระที่ไม่ดี คนไม่ดีไม่ใช่พระ
ไม่มีครูที่ดุด่า คนดุด่าไม่ใช่ครู

ไม่มีผู้พิพากษากินสินบน คนกินสินบนไม่ใช่ผู้พิพากษา
ไม่มีหมอที่ขูดรีด คนขูดรีดไม่ใช่หมอ
ไม่มีใครดี ใครชั่วหรอกลูก
ทุกคนล้วนแต่ประพฤติไปตามครรลองแห่งตน
เมื่อเจ้าค้นหาแต่ความชั่วจากบุคคลอื่น
ความชั่วแท้จริงจะมารวมอยู่ที่เจ้า”
ปากมีหน้าที่พูด เราสามารถเลือกได้ระหว่างพูดดีกับพูดชั่ว
จึงให้ให้ปากนี้ได้กล่าวแต่สิ่งที่ดีออกมา
ใจมีหน้าที่คิด เราสามารถเลือกได้ระหว่างคิดดีกับคิดชั่ว
อย่าพูดชั่ว จะเป็นลางปาก อย่าคิดชั่ว จะเป็นลางใจ
“ตลอดชีวิตของเจ้า ขอให้คิดดี พูดดี ทำดี
แม้ว่าจะหลับฝัน ก็ขอให้ฝันดี”

วรธัมม์

ที่มา : นิตยสารแม่พระยุคใหม่ ฉบับที่ 151