1. ยอมรับตนเอง  (To accept oneself)
•    บุคคลที่มีชีวิตที่สมบูรณ์ คือผู้ที่ยอมรับและรักตนเองในแบบที่เขาเป็นจริง
•    เขารู้จักสิ่งดีในตนเอง
•    เขาเมตตาต่อตนเองในเรื่องข้อบกพร่องและข้อจำกัดของเขา
•    เขาพยายามทำความเข้าใจตนเอง

2. เป็นตัวของตัวเอง  (To be oneself)
•    เขาเป็นตัวของตัวเองจริงๆ
•    เขาต้องเสี่ยงและรับผิดชอบกับการเป็นตัวของเขาเอง
•    บุคคลที่เป็นตัวของตัวเองสามารถคิดและตัดสินใจเลือกสิ่งต่างๆได้ด้วยตัวเอง
•    เขามีอิสระที่จะมีและบอก อารมณ์  ความคิด  และความชอบของตนเอง

3. ไม่มีตนเองในความรัก (To forget oneself in loving)
•    บุคคลที่มีชีวิตที่สมบูรณ์จะพยายามฝึกความชำนาญในศิลปะแห่งการลืมตนเอง (ศิลปะแห่งความรัก)
•    เขาไม่คำนึงถึงตนเองในการดูแลผู้อื่นและห่วงใยผู้อื่นอย่างแท้จริง
•    ความกว้างใหญ่ของโลกของบุคคลหนึ่ง ก็คือ ขนาดจิตใจของเขา
•    เขาเปี่ยมด้วยความเห็นอกเห็นใจผู้อื่น  จนทำให้เขาสามารถเข้าถึงส่วนลึกและธรรมชาติแห่งจิตใจของผู้อื่นได้
•    เขาจะไม่เรียนรู้ที่จะดำรงชีวิตโดยปราศจากการเรียนรู้ที่จะรัก

4. มีความเชื่อ (To believe)
•    บุคคลที่มีชีวิตสมบูรณ์ย่อมค้นพบความหมายสำคัญในชีวิตเขา
•    ความหมายสำคัญในชีวิตของบุคคลเป็นสาระของข้อผูกมัดที่เขามีต่อผู้อื่นหรือเป็นเหตุผลที่ทำให้บุคคลนั้นเชื่อและยอมอุทิศตนเองตามข้อผูกมัด
•    ข้อผูกมัดอย่างศรัทธาปั้นแต่งชีวิตแต่ละชีวิตที่เป็นอยู่อย่างสมบูรณ์

5. การเป็นส่วนหนึ่ง (To belong)
•    เขามีสถานที่ ซึ่งเรียกว่า บ้าน
•    เขามีประสบการณ์ของการร่วมเป็นสังคม
•    เขาแบ่งปันชีวิตเขากับผู้อื่น
•    เขามีชีวิตอยู่เพื่อกันและกัน
•    เขาแบ่งปันตัวเขาและการดำรงชีวิตในความรัก
•    เขามีความรู้สึกเกี่ยวพันกับครอบครัว โบสถ์ ชุมชน ครอบครัวมนุษยชาติทั้งมวล
•    เขามีสถานที่ที่ให้ความสำคัญกับการอยู่ร่วมของเขา  และโศกเศร้าเสียใจเมื่อเขาจากไปหรือเสียชีวิต
•    เมื่อเขาอยู่ร่วมกับผู้อื่น  เขาพึงพอใจในการให้เท่าๆ กับการรับ
•    เขารู้จักอยู่อย่างสันโดษ (ซึ่งไม่เหมือนกับการอยู่อย่างโดดเดี่ยว)