ตามตำนานเล่าว่า ซักเควตื่นขึ้นแต่เช้าทุกวันและออกจากบ้าน ภรรยาของเขาอยากรู้ว่าเขาออกจากบ้านไปทำอะไร เช้าวันหนึ่งเธอจึงตัดสินใจสะกดรอยตามเขาไป เธอเห็นสามีของเธอถือถังน้ำไปตักน้ำที่บ่อ และหลังจากนั้นเขาเดินมาที่ประตูเมือง ซักเควหยุดที่ต้นมะเดื่อ เขาวางถังน้ำและขจัดวัชพืชที่อยู่โคนต้นมะเดื่อ หลังจากนั้นเขารดน้ำที่โคนต้นมะเดื่อ เขาโอบกอดลำต้นของมัน
พอถึงตอนนี้ภรรยาของเขาออกมาจากที่ซ่อน และถามเขาว่าเขากำลังทำอะไร ซักเควตอบภรรยาของเขาว่า “ตรงนี้เป็นสถานที่ที่ฉันได้พบกับพระเยซูเจ้า ฉันมีความสุขที่ได้มาที่นี่เพื่อรำพึงถึงความรักอันยิ่งใหญ่ที่พระองค์ทรงมอบให้แก่ฉัน”
ชวนคิดสะกิดใจ
น่าชื่นชมที่ซักเควตระหนักถึงพระเมตตาและความรักอันยิ่งใหญ่ที่พระเยซูเจ้าทรงให้อภัยและเข้าใจในความอ่อนแอของเขา และสิ่งนี้เป็นพลังให้เขาปรับปรุง เปลี่ยนแปลงชีวิตของตนไปในทิศทางที่ดี หวังว่าพระเมตตาของพระเจ้าในศีลอภัยบาป และโอกาสดีๆ ที่เราได้รับการให้อภัยจากผู้ใหญ่และผู้มีพระคุณของเรา จะเป็นแรงบันดาลใจให้เราพัฒนาชีวิตของเราให้ดำเนินบนหนทางแห่งความดีงามเช่นกัน
