A man died, when he realized it, he saw God coming closer with a suitcase in his hand.
เมื่อผู้ชายคนนึงเสียชีวิตลง... เขาเห็นพระเจ้าเข้ามายืนใกล้ๆ พร้อมกระเป๋าเดินทางในมือ
God said: Alright son it's time to go.
พระเจ้าพูดว่า... ได้เวลาไปแล้วหละลูกชาย
- Surprised, the man responded: Now?
So soon? I had a lot of  plans...
ผู้ชายคนนี้พูดขึ้นมาอย่างประหลาดใจว่า... ตอนนี้เลยเหรอ
ทำไมเร็วขนาดนี้
ผมยังมีอะไรที่ต้องทำอีกเยอะเลย
God: I'm sorry but it's time to go.
พระเจ้าตอบว่า...เสียใจด้วย ถึงเวลาไปแล้ว
- What do you have in that suitcase? the man asked.
ผู้ชายคนนั้นถามว่า...มีอะไรอยู่ในกระเป๋า
God answered: Your belongings.
พระเจ้าตอบว่า..ของๆเธอไงหละ

- My belongings?
You mean my things,
my clothes, my money?
ของๆ ผมเหรอ?
คุณหมายถึง สิ่งของ เสื้อผ้า
และเงินของผม?
God answered: Those things were not yours
they belonged to the earth.
ไม่ใช่...สิ่งเหล่านั้นไม่เคยเป็นของเธอ...มันเป็นของจักรวาล
- Is it my memories?
the man asked.
ความทรงจำของผมเหรอ?
God answered: Those never belonged to you they belonged to Time.
ไม่ใช่...สิ่งเหล่านั้นไม่เคยเป็นของเธอ ...มันเป็นของเวลา
- Is it my talents?
ทักษะ,
ความสามารถของผมเหรอ
God answered: Those were never yours they belonged to the circumstances.
ไม่ใช่...
สิ่งเหล่านั้นไม่เคยเป็นของเธอ มันเป็นของเหตุการณ์
 - Is it my friends and family?
เพื่อนและครอบครัวของผมเหรอ?
God answered: I'm sorry they were never yours they belonged to the path.
ไม่ใช่...สิ่งเหล่านั้นไม่เคยเป็นของเธอ...มันเป็นของการเดินทางที่ผ่านมา
 - Is it my wife and son?
ภรรยาและลูกๆของผมเหรอ?
God answered: They were never yours they belonged to your heart.
ไม่ใช่...สิ่งเหล่านั้นไม่เคยเป็นของเธอ...มันเป็นของหัวใจเธอ
 - Is it my body?
ร่างกายผมเหรอ?
God answered: That was never yours it belonged to the dust.
ไม่ใช่...สิ่งเหล่านั้นไม่เคยเป็นของเธอ...มันเป็นของธุลี
-Is it my soul?
ดวงวิญญาณผมเหรอ?
God answered: No that
is mine.
ไม่ใช่...นั่นมันเป็นของฉัน
Full of fear, the man took the suitcase from god and opened it just to find out the suitcase was empty.
ผู้ชายคนนั้นดึงกระเป๋าเดินทางมาจากพระเจ้าพร้อมน้ำตานองหน้า เมื่อเปิดกระเป๋าแล้วเจอแต่ความว่างเปล่า
- With a tear coming down his cheek the man said:
I never had anything???
เขาพูดขึ้นในขณะที่น้ำตานองหน้าว่า...ผมไม่เคยมีอะไรเลยเหรอ?
God answered: That is correct, every moment you lived were only yours.
ถูกแล้ว...สิ่งที่เป็นของเธอ...
มีแค่เวลา...ที่เธอใช้ชีวิตเท่านั้น
Life is just 'a moment'
ชีวิต..คือ"ตอนนี้,เดี๋ยวนี้"เท่านั้น
A moment that belongs
to you.
ตอนนี้,เดี๋ยวนี้ ที่เป็นของเธอ
For this reason enjoy this time while you have it. Don't let anything that you think you own, stop you from doing so.
เพราะเหตุนี้...จงดื่มด่ำกับ ตอนนี้,เดี๋ยวนี้ ที่คุณมี
อย่าปล่อยให้อะไรก็ตามที่คิดว่าเป็นของเธอ หยุดเธอจากการทำสิ่งนี้
- Live Now. อยู่กับตอนนี้
- Live your life.ใช้ชีวิตของเธอ
- Don't forget to be happy, that is the only thing that matters.
อย่าลืมที่จะมีความสุข,
เพราะมันคือสิ่งเดียวที่ควรเกิดขึ้น
- Material things and everything else that you fought for stay here.
วัตถุสิ่งของและสิ่งอื่นๆที่เธอเสาะแสวงหาสำหรับการดำรงอยู่
YOU CAN’T TAKE ANYTHING.
เธอเอาอะไรไป ไม่ได้เลย