ถอนหญ้า

ถ้าเราแก้ปัญหาที่ปลายเหตุโดยปล่อยสาเหตุของปัญหาไว้
ไม่นานนักปัญหานั้นก็จะกลับมาสร้างความเดือดร้อนให้เจ้าอีก
แต่ถ้าเราแก้ปัญหาที่ต้นเหตุ
มันอาจจะยากสักนิด แต่มันก็ทำให้ปัญหานั้นหมดไปได้

"ก๊อกๆๆๆๆ"
เสียงเคาะประตูที่ดังผ่านแผ่นไม้มาพร้อมๆกับเสียงที่ดูเหมือนกับเป็นคำสั่งว่า
"ตื่นนอนได้แล้วจะได้ช่วยกันทำงาน"
เด็กน้อยคนหนึ่งตื่นขึ้นมาท่าทางงัวเงียสลึมสลือ
มือจับผ้าห่มที่อยู่ปลายเตียงมาพับและตอบรับเสียงปลุกนั้น
"อืม.....ตื่นแล้ว ได้ยินแล้ว"
"นี่วันหยุดนะเนี่ย" เด็กน้อยบ่นกับตัวเอง
"เดี๋ยวกินข้าวเสร็จไปถอนหญ้าที่ไร่นะ"
พ่อสั่งขณะที่ใช้ตะเกียบคีบเนื้อปลาให้ลูกชาย เด็กน้อยพยักหน้าตอบ
และลงมือทานอาหารมื้อแรกของวัน หลังจากทานอาหารเสร็จ
เด็กน้อยเดินไปหยิบหมวกและเสื้อแขนยาวมาสวมเพื่อกันแดด
แล้ววิ่งออกไปหน้าบ้านกระโดดขึ้นซ้อนท้ายจักรยานโบราณสภาพเก่าโทรม

บ่งบอกถึงอายุการใช้งานซึ่งมีพ่อเป็นผู้ขี่
ในระหว่างทางเด็กน้อยคุยกับพ่อตลอด
เขาป้อนคำถามที่อยากรู้
ซึ่งบางครั้งดูเหมือนกับว่าผู้เป็นพ่อจะพยายามสอดแทรกให้แง่คิดตลอด
โดยที่เด็กน้อยไม่รู้เนื้อรู้ตัว
ไม่นานนักก็ถึงไร่ที่เขามีภาระกิจที่จะต้องทำ
"ถอนหญ้า" ภาระกิจที่ได้รับมอบหมาย
ซึ่งหญ้าเปรียบเสมือน"ศัตรูตัวฉกาจของชาวไร่ "
" เดี๋ยวเจ้าถอนแปลงนี้นะ " พ่อสั่งพร้อมกับชี้นิ้วไปที่แปลงผัก
เด็กน้อยรับคำและลงมือถอนหญ้าออกจากแปลงผักทีละต้น ทีละต้น
จนกระทั่งศัตรูตัวฉกาจของชาวไร่หายไปจากแปลงผักจนหมดสิ้น
" ไปพักกินน้ำที่ใต้ต้นมะม่วงก่อน....ปะ
"เด็กน้อยรับคำพ่อแล้วเดินไปพัก
"กลับมาเร็วๆ นะ ยังมีอีกแปลงหนึ่ง " เสียงพ่อสั่งตามหลังเด็กน้อย
หลังจากได้พักกินน้ำ พ่อได้ส่งจอบให้เด็กน้อยพร้อมกับพูดว่า
" เอ้า...เอาไปถากหญ้า "
เด็กน้อยรับจอบและตรงไปยังแปลงผักเพื่อทำภาระกิจต่อ
ดูเหมือนกับว่าเด็กน้อยจะพึงพอใจกับการใช้จอบถากหญ้ามากกว่าการใช้มือถอน
เหตุผลก็คือมันทำให้เขาสามารถทำงานได้รวดเร็ว
ซึ่งไม่นานนักเขาก็จัดการกับศัตรูตัวฉกาจของชาวไร่อย่างราบคาบ
หลังจากที่ภารกิจเสร็จสิ้นลงพ่อลูกก็พากันกลับบ้าน
ระหว่างทางเด็กน้อยถาม " ทำไมไม่ให้ผมใช้จอบตั้งแต่แรกล่ะ ทั้งๆที่ทำงานได้เร็วกว่า"
พ่อไม่ตอบ ได้แต่อมยิ้ม เก็บซ่อนคำตอบไว้เพียงผู้เดียว
ผ่านไป 1 สัปดาห์
พ่อได้พาเด็กน้อยกลับไปที่ไร่อีก สิ่งที่เด็กน้อยเห็นก็คือ
แปลงที่ใช้มือถอน บัดนี้ไม่มีหญ้าให้เขาถอนเลยแม้แต่ต้นเดียว แต่...
แปลงที่ใช้จอบถาก กลับมีต้นหญ้าปกคลุมเหมือนเดิม
"ทำไมมันเป็นอย่างนั้นล่ะ " เด็กน้อยถามด้วยความสงสัย
ทั้งๆที่เขาได้จัดการมันหมดไปเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว
พ่อตอบ " แปลงที่เจ้าใช้มือถอนน่ะเจ้าได้ถอนมันถึงรากถึงโคน
ส่วนแปลงที่เจ้าใช้จอบถากน่ะ เจ้าเพียงแต่ตัดเอาส่วนปลายของมันออกเท่านั้น
มันยังคงมีส่วนที่ฝังลึกอยู่ในดินอีก
มันก็เหมือนกับปัญหาต่างๆ ที่เราพบเจอนั่นแหละ
ถ้าเราแก้ปัญหาที่ปลายเหตุโดยปล่อยสาเหตุของปัญหาไว้
ไม่นานนักปัญหานั้นก็จะกลับมาสร้างความเดือดร้อนให้เจ้าอีก
แต่ถ้าเราแก้ปัญหาที่ต้นเหตุ
มันอาจจะยากสักนิด แต่มันก็ทำให้ปัญหานั้นหมดไปได้ "
เด็กน้อยยิ้มรับด้วยความเข้าใจ
"จงหันหน้าสู้กับปัญหา.....อย่าท้อถอย"