แสงแห่งหวัง
หัวหน้าฤาษีแห่งภูเขาซีนาย ในเวลาที่ท่านใกล้จะตาย ท่านไม่เหมือนกับคนที่ใกล้ตายทั่วไปที่มักจะหวาดกลัวความตาย แต่ท่านนี้กลับไม่สนอะไรแม้เรื่องวิญญาณของท่าน ท่านกลับมีความร่าเริงยินดีผิดปกติ ท่านเจ้าคณะผู้เข้มงวดและเจ้าระเบียบ กลัวว่าท่านอธิการผู้นี้จะไม่เข้าใจความหมายของความตาย ท่านจึงได้ตักเตือนอธิการให้ระลึกชีวิตหลังความตายที่ต้องพบกับการตัดสินที่เคร่งครัด ซึ่งมีเหตุผลพอเพียงที่จะทำให้เกิดความกลัวได้ ท่านยังได้ชี้ให้เห็นว่าเป็นสิ่งที่น่ากลัวมากที่จะไม่ได้อยู่ในอ้อมพระหัตถ์ของพระองค์ อธิการนั้นตอบว่า
“คุณพ่อครับ พระคริสตเจ้าทรงรักษาพระวาจาของพระองค์ไหมครับ”
“แน่นอนคุณพ่อ พระองค์ทรงรักษาวาจาเสมอ”
“เอ…ถ้าอย่างนั้น ผมก็ไม่จำเป็นต้องกลัวอะไร พระเยซูคริสต์เคยพูดไว้ใช่ไหมว่าเราจะไม่ตัดสินกับผู้ที่ไม่ตัดสินใคร เราจะไม่ประณามใครที่ไม่ประณามคนอื่น และเราจะยกโทษให้แก่ผู้ที่ยกโทษให้คนอื่น ในชีวิตนักบวชของผม ผมถือว่าความรักเป็นจุดยืน เป็นวิถีชีวิตของผมเอง ผมพยายามที่จะปฏิบัติคุณธรรมประการนี้มากที่สุด ผมไม่เคยพิพากษาใคร หรือประณามใครและผมก็ยกโทษให้ผู้อื่นเสมอ เพราะฉะนั้นผมจึงไม่จำเป็นต้องกลัว”
น้ำตาใส ๆ ก็หลั่งไหลออกจาตาของเจ้าคณะ ผู้ซึ่งแน่ใจว่าอธิการผู้ใกล้ตายท่านนี้ ไม่มีความกลัว ไม่จำเป็นเลยจริง ๆ
