ความสำคัญของชีวิตนิรันดร
มก 9:42-48
(42) ผู้ใดเป็นเหตุให้คนธรรมดา ๆ ที่มีความเชื่อเหล่านี้ทำบาป ถ้าเขาจะถูกผูกคอด้วยหินโม่ถ่วงในทะเลก็ยังดีกว่ากระทำดังกล่าว (43) ถ้ามือข้างหนึ่งของท่านเป็นเหตุให้ท่านทำบาป จงตัดมันทิ้งเสีย ท่านจะเข้าสู่ชีวิตนิรันดรโดยมีมือข้างเดียว ยังดีกว่ามีมือทั้งสองข้างแต่ต้องตกนรกในไฟที่ไม่รู้ดับ (44)(45)ถ้าเท้าข้างหนึ่งของท่านเป็นเหตุให้ท่านทำบาป จงตัดมันทิ้งเสีย ท่านจะเข้าสู่ชีวิตนิรันดรโดยมีเท้าพิการ ยังดีกว่ามีเท้าทั้งสองข้างแต่ถูกโยนลงนรก (46)(47)ถ้าตาข้างหนึ่งของท่านเป็นเหตุให้ท่านทำบาป จงควักมันออกเสีย ท่านจะเข้าสู่พระอาณาจักรของพระเจ้า โดยมีตาข้างเดียว ยังดีกว่ามีตาทั้งสองข้างแต่ต้องถูกโยนลงนรก (48)ที่นั่นหนอนไม่รู้ตาย ไฟไม่รู้ดับ
“ผู้ใดเป็นเหตุให้คนธรรมดา ๆ ที่มีความเชื่อเหล่านี้ทำบาป ถ้าเขาจะถูกผูกคอด้วยหินโม่ถ่วงในทะเลก็ยังดีกว่ากระทำดังกล่าว”
ในปาเลสไตน์ หินโม่มี 2 ขนาด ขนาดเล็กใช้ในบ้าน ผู้หญิงคนเดียวสามารถหมุนได้ อีกขนาดหนึ่งใหญ่มากจนต้องติดตั้งไว้นอกบ้านและใช้ลาลากจึงจะหมุนได้ แน่นอนว่าผู้ที่ถูกหินโม่ขนาดใหญ่เช่นนี้ผูกคอทิ้งทะเล ย่อมหมดโอกาสหวนกลับมาอีกอย่างแน่นอน
คนบาปพระเยซูเจ้ายังเมตตา และพร้อมให้อภัย แต่ผู้ที่สอน ชักนำ ล่อลวง หรือเป็นเหตุให้ผู้อื่นโดยเฉพาะผู้ที่อ่อนแอ ต้องการความช่วยเหลือเหมือนเด็กเล็ก ๆ ทำบาป ชะตากรรมของผู้นั้นช่างน่าเป็นห่วงจริง ๆ
“ท่านจะเข้าสู่พระอาณาจักรของพระเป็นเจ้ามีมือ เท้า ตาข้างเดียว ยังดีกว่าตกลงไปในไฟนรกกับมือ เท้า และตาทั้งสองข้าง”
ก่อนอื่นให้เราเข้าใจว่านี่เป็นสำนวนพูดเปรียบเทียบของภาษาตะวันออก ไม่ใช่ต้องแปลหรือปฏิบัติตามตัวอักษร
“นรก” มาจากคำ Gehenna ซึ่งมีรากศัพท์จากคำ Hinnom ฮินโนมเป็นหุบเขาลึกนอกกรุงเยรูซาเล็ม กษัตริย์อาหัสเคยเผาโอรสเป็นเครื่องบูชาแด่พระเท็จเทียม (2พศด 28:3) มนัสเสห์ก็ให้โอรสลุยไฟเป็นเครื่องบูชาที่หุบเขาฮินโนม (2พศด 33:6) ต่อมาในยุคปฏิรูปศาสนาของกษัตริย์โยสิยาห์ พระองค์ทำให้หุบเขานี้สูญเสียความศักดิ์สิทธิ์ เพื่อที่ประชาชนจะไม่เผาลูกเป็นเครื่องบูชาอีก (2พกษ 23:10) เมื่อหมดความศักดิ์สิทธิ์ ชาวยิวจึงใช้หุบเขานี้เป็นที่เผาขยะของกรุงเยรูซาเล็ม ฮินโนมกลายเป็นสถานที่สกปรก เหม็น เต็มไปด้วยหนอน มีไฟและควันคุกรุ่นอยู่ตลอดเวลา ที่สุดจึงเป็นสัญลักษณ์ของการลงโทษที่เราเรียกกันว่า “นรก”
ในบทข้าแต่พระบิดา เราภาวนาว่า “พระอาณาจักรจงมาถึง พระประสงค์จงสำเร็จในแผ่นดินเหมือนในสวรรค์” เราจึงนิยาม “อาณาจักรของพระเจ้า” ได้ว่า “เป็นสังคมบนโลกนี้ที่น้ำพระทัยของพระเจ้าได้รับการปฏิบัติอย่างสมบูรณ์เหมือนในสวรรค์”
กล่าวอีกนัยหนึ่ง การเป็นสมาชิกของอาณาจักรสวรรค์โดยการปฏิบัติตามน้ำพระทัยของพระเจ้า มีค่าควรแก่การเสียสละทุกอย่างแม้แต่ชีวิตของเราเอง เพราะการเป็นสมาชิกนี้ทำให้เรามีชีวิตนิรันดร และมีความสุขอย่างแท้จริง
เพื่อรักษาชีวิตร่างกายที่รู้ตายของเรา แพทย์ยังต้องผ่าตัดอวัยวะบางส่วนทิ้งไปฉันใด เพื่อรักษาชีวิตวิญญาณที่คงอยู่ชั่วนิรันดร์ เราต้องพร้อมเสียสละอวัยวะบางส่วนฉันนั้น
