วันพฤหัสบดี วันครบรอบการถวายพระวิหารนักบุญเปโตรและเปาโล อัครสาวก

พระวรสารตามคำบอกเล่าของนักบุญมัทธิว (มธ 14:22-33)                                                                                          

เวลานั้น พระเยซูเจ้าทรงสั่งให้บรรดาศิษย์ลงเรือข้ามทะเลสาบล่วงหน้าพระองค์ไปในขณะที่พระองค์ทรงจัดให้ประชาชนกลับ เมื่อทรงลาประชาชนแล้ว พระองค์ก็เสด็จขึ้นไปบนภูเขาเพื่อทรงอธิษฐานภาวนาตามลำพัง ครั้นเวลาค่ำ พระองค์ทรงอยู่ที่นั่นเพียงพระองค์เดียว ส่วนเรืออยู่ห่างจากฝั่งหลายร้อยเมตร กำลังแล่นโต้คลื่นอย่างหนักเพราะทวนลม เมื่อถึงยามที่สี่ พระองค์ทรงดำเนินบนทะเลไปหาบรรดาศิษย์ เมื่อบรรดาศิษย์เห็นพระองค์ทรงดำเนินอยู่บนทะเลดังนั้น ต่างตกใจมากกล่าวว่า “ผีมา” และส่งเสียงอื้ออึงด้วยความกลัว ทันใดนั้นพระเยซูเจ้าตรัสแก่เขาว่า “ทำใจให้ดี เราเอง อย่ากลัวเลย” เปโตรทูลตอบว่า “พระเจ้าข้า ถ้าเป็นพระองค์ ก็จงสั่งให้ข้าพเจ้าเดินบนน้ำไปหาพระองค์เถิด” พระองค์ตรัสว่า “มาเถิด” เปโตรจึงลงจากเรือ เดินบนน้ำไปหาพระเยซูเจ้า แต่เมื่อเห็นว่าลมแรง เขาก็กลัวและเริ่มจมลง แล้วร้องว่า “พระเจ้าข้า ช่วยข้าพเจ้าด้วย” ทันใดนั้นพระเยซูเจ้าทรงยื่นพระหัตถ์จับเขา ตรัสว่า “ท่านช่างมีความเชื่อน้อยจริง สงสัยทำไมเล่า” เมื่อพระองค์เสด็จขึ้นมาประทับในเรือพร้อมกับเปโตรแล้ว ลมก็สงบ คนที่อยู่ในเรือจึงเข้ามากราบนมัสการพระองค์ ทูลว่า “พระองค์เป็นพระบุตรของพระเจ้าอย่างแท้จริง”

มธ 14:22-33  สัญลักษณ์ของพระศาสนจักรคือเรือของเปโตรบนทะเลที่มีลมพายุ ถึงแม้ว่าจะต้องประสบกับอุปสรรคและการต่อสู้มากมาย แต่ความช่วยเหลือและการปกป้องจากพระเจ้าจะยังคงมีอยู่เสมอ พระศาสนจักรของพระคริสตเจ้าจะไม่มีวันพ่ายแพ้  องค์พระผู้เป็นเจ้า: คำกล่าวนี้ชี้ให้เห็นถึงความเชื่อและความเคารพอย่างลึกซึ้ง ซึ่งอาจหมายความถึงการรับรู้ถึงความเป็นพระเจ้าของพระคริสตเจ้าด้วย

CCC ข้อ 447 – 500

มธ 14:23  พระคริสตเจ้าทรงสอนบรรดาผู้ติดตามพระองค์ให้รู้ถึงคุณค่าของการภาวนาแบบส่วนตัว โดยอาศัยแบบอย่างของพระองค์เอง

CCC ข้อ 2470 ศิษย์ของพระคริสตเจ้ายอมรับที่จะ “ดำเนินชีวิตในความจริง” นั่นคือในความเรียบง่ายของชีวิตที่สอดคล้องกับพระฉบับแบบขององค์พระผู้เป็นเจ้าและคงอยู่ในความจริงของพระองค์ “ถ้าเราพูดว่า เราสนิทสัมพันธ์กับพระองค์ แต่ยังดำเนินอยู่ในความมืด เราก็กำลังพูดเท็จ เพราะเราไม่ ดำเนินชีวิตอยู่ในความจริง” (1ยน 1:6)

มธ 14:33  พระบุตรของพระเจ้า: นี่เป็นครั้งแรกในพระวรสารของนักบุญมัทธิวที่บรรดาอัครสาวกเรียกพระคริสตเจ้าด้วยพระนามว่า พระบุตรของพระเจ้า

CCC ข้อ 454 พระนาม “พระบุตรของพระเจ้า” หมายถึงความสัมพันธ์เฉพาะตั้งแต่นิรันดรของพระเยซูคริสตเจ้ากับพระเจ้าพระบิดาของพระองค์ พระองค์ทรงเป็นพระบุตรเพียงพระองค์เดียวของพระบิดาและพระองค์ก็ทรงเป็นพระเจ้าด้วย ผู้ใดจะเป็นคริสตชนได้จำเป็นต้องเชื่อว่าพระเยซูเจ้าทรง เป็นพระบุตรของพระเจ้า

(จากหนังสือ THE DIDACHE BIBLE with commentaries based on the Catechism of the Catholic Church, Ignatius Bible Edition)