วันจันทร์ สัปดาห์ที่ 25 เทศกาลธรรมดา

พระวรสารตามคำบอกเล่าของนักบุญลูกา (ลก 9:23-26)                             

เวลานั้น พระเยซูเจ้าตรัสกับทุกคนว่า “ถ้าผู้ใดอยากติดตามเราก็จงเลิกนึกถึงตนเอง จงแบกไม้กางเขนของตนทุกวันและติดตามเรา ผู้ใดใคร่รักษาชีวิต ผู้นั้นจะต้องสูญเสียชีวิต แต่ถ้าผู้ใดเสียชีวิตเพราะเรา ผู้นั้นจะรักษาชีวิตได้ มนุษย์จะได้ประโยชน์ใดในการที่จะได้โลกทั้งโลกเป็นกำไร แต่ต้องเสียชีวิตและพินาศไป ถ้าผู้ใดอับอายเพราะเราและเพราะถ้อยคำของเรา บุตรแห่งมนุษย์ก็จะอับอายเพราะเขา เมื่อเสด็จมาในพระสิริรุ่งโรจน์ของพระองค์ ของพระบิดา และของบรรดาทูตสวรรค์ผู้ศักดิ์สิทธิ์

ลก 9:23-27  การเป็นศิษย์ที่แท้จริงรวมความถึงการอุทิศตนและการเสียสละตนเอง การแบกกางเขนของเราทุกวันและติดตามพระคริสตเจ้าไปคือเงื่อนไขที่จำเป็นของการเป็นศิษย์ อาศัยการยอมตายต่อตนเองและความทุกข์ทรมานจะทำให้เราเติบโตในความเป็นหนึ่งเดียวกับพระคริสตเจ้าได้ และจากนั้นก็จะสามารถดึงดูดผู้อื่นให้เข้ามาหาพระคริสตเจ้าด้วย ทุกคนที่ทนทุกข์เพื่อพระคริสตเจ้าจะได้รับบำเหน็จมากมายในสวรรค์     

CCC ข้อ 943 เนื่องจากพันธกิจกษัตริย์ของตน บรรดาฆราวาสอาจขจัดอำนาจของบาปในตนเองและในโลกออกไปได้โดยการสละตนเองและโดยความศักดิ์สิทธิ์ในชีวิตของตน 

CCC ข้อ 1435 การกลับใจเกิดขึ้นในชีวิตประจำวันโดยการแสดงการคืนดีกัน โดยการเอาใจใส่ดูแลคนยากจน โดยกิจการแสดงและปกป้องสิทธิและความยุติธรรม โดยการยอมรับผิดต่อเพื่อนพี่น้อง โดยการตักเตือนเพื่อนพี่น้องที่ทำผิด โดยการเปลี่ยนแปลงชีวิต พิจารณามโนธรรม รับคำแนะนำด้านชีวิตจิต การยอมรับความทุกข์ โดยความพากเพียรอดทนเมื่อถูกเบียดเบียนเพราะความยุติธรรม หนทางปลอดภัยที่สุดของการกลับใจใช้โทษบาปก็คือการยอมรับแบกไม้กางเขนของตนติดตามพระเยซูเจ้าทุกๆ วัน 

CCC ข้อ 2157 คริสตชนมักเริ่มวันใหม่ เริ่มการอธิษฐานภาวนาและการทำกิจการงานของตนด้วยเครื่องหมายกางเขน “เดชะพระนามพระบิดา และพระบุตร และพระจิต อาเมน” ผู้ที่รับศีลล้างบาปแล้วย่อมถวายวันของตนแด่พระสิริรุ่งโรจน์ของพระเจ้าและอัญเชิญพระหรรษทานของพระผู้ไถ่ให้มาช่วยเขาในฐานะบุตรของพระบิดาให้ทำกิจการในพระจิตเจ้า เครื่องหมายกางเขนยังทำให้เรามีกำลังต่อสู้ในการประจญและความยากลำบากต่าง ๆ    

(จากหนังสือ THE DIDACHE BIBLE with commentaries based on the Catechism of the Catholic Church, Ignatius Bible Edition)