วันศุกร์ สัปดาห์ที่ 5
พระวรสารตามคำบอกเล่าของนักบุญมาระโก (มก 7:31-37)
เวลานั้น พระเยซูเจ้าเสด็จออกจากเขตเมืองไทระผ่านเมืองไซดอน ไปยังทะเลสาบกาลิลีกลางดินแดนทศบุรี มีผู้นำคนใบ้หูหนวกคนหนึ่งมาเฝ้าพระองค์ ทูลขอร้องให้พระองค์ทรงปกพระหัตถ์ พระองค์ทรงแยกคนใบ้หูหนวกคนนั้นไปจากกลุ่มชน ทรงใช้นิ้วพระหัตถ์ยอนหูของเขา ทรงใช้พระเขฬะแตะลิ้นของเขา ทรงเงยพระพักตร์ขึ้นเบื้องบน ถอนพระทัย แล้วตรัสว่า “เอฟฟาธา” แปลว่า “จงเปิดเถิด” ทันใดนั้นหูของเขากลับได้ยิน สิ่งที่ขัดลิ้นอยู่ก็หลุด เขาพูดได้ชัดเจน พระเยซูเจ้าทรงห้ามประชาชนเหล่านั้นมิให้พูดเรื่องนี้กับผู้ใด แต่ยิ่งห้าม ก็ยิ่งเล่าลือกันมากขึ้น ต่างก็ประหลาดใจมาก กล่าวว่า “คนคนนี้ทำสิ่งใดดีทั้งนั้น เขาทำให้คนหูหนวกกลับได้ยิน และคนใบ้กลับพูดได้”
มก 7:31-37 ทรงใช้นิ้วพระหัตถ์…แตะลิ้นของเขา : พระคริสตเจ้ามักทรงใช้สัญลักษณ์ทางกายภาพและท่าทางต่างๆ เพื่อประกอบการรักษาของพระองค์ เช่น การสัมผัส การปกมือ น้ำ การล้าง โคลน หรือพระเขฬะของพระองค์เอง สัญลักษณ์เหล่านี้เป็นรากฐานของการตั้งศีลศักดิ์สิทธิ์ทั้งเจ็ดประการ เครื่องหมายภายนอกเหล่านี้ที่พระคริสตเจ้าทรงใช้ในการรักษาผ่านทาง “การสัมผัส” ซึ่งพระองค์ได้ทรงมอบให้แก่บรรดาศาสนบริกรที่ได้แต่งตั้งไว้นั้น จะมอบพระหรรษทานแห่งการทำให้ศักดิ์สิทธิ์และการรักษาให้แก่เรา ในการรักษาคนหูหนวกที่มีอุปสรรคในการพูด พระคริสตเจ้าได้ทรงเปิดหูของเขาเพื่อฟังพระวาจาของพระเจ้าและทรงช่วยให้ลิ้นของเขาสามารถกล่าวสรรเสริญได้ พระศาสนจักรยังคงรักษาพิธีเอฟฟาธา ซึ่งในภาษาอาราเมอิกแปลว่า “จงเปิดเถิด” นี้ไว้ในพิธีศีลล้างบาป โดยการแสดงว่าผู้รับศีลล้างบาปใหม่จะเปิดรับพระวาจาของพระเจ้าในชีวิตของเขาหรือเธอ เขาทำให้คนหูหนวกกลับได้ยิน และคนใบ้กลับพูดได้: การเชื่อมโยงอย่างชัดเจนในที่นี้ เพื่อทำให้คำทำนายของประกาศกอิสยาห์ (อสย 35:5) ที่ว่า “แล้วนัยน์ตาของคนตาบอดจะแลเห็น หูของคนหูหนวกจะได้ยิน” ได้สำเร็จไป
CCC ข้อ 1151 เครื่องหมายที่พระคริสตเจ้าทรงรับมา พระเยซูองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงใช้สิ่งสร้างเป็นเครื่องหมายเพื่อทรงสอนพระธรรมล้ำลึกเรื่องพระอาณาจักรของพระเจ้า ทรงใช้วัตถุหรือการกระทำแบบสัญลักษณ์เป็นเครื่องหมายเมื่อทรงรักษาโรคหรือเทศน์สอน พระองค์ทรงให้ความหมายใหม่แก่เหตุการณ์และเครื่องหมายต่างๆ ในพันธสัญญาเดิม โดยเฉพาะการอพยพและฉลองปัสกา เพราะพระองค์ทรงเป็นความหมายของเครื่องหมายเหล่านี้ทั้งหมด
CCC ข้อ 1504 พระเยซูเจ้าทรงขอร้องคนเจ็บป่วยให้มีความเชื่อ ทรงใช้เครื่องหมายเพื่อบำบัดรักษา เช่นทรงใช้พระเขฬะ การปกพระหัตถ์ ทรงป้ายโคลนและสั่งให้ไปล้างออก บรรดาคนเจ็บป่วยพยายามสัมผัสพระองค์ “เพราะมีพระอานุภาพออกจากพระองค์รักษาทุกคนให้หายโรค” (ลก 6:19) ดังนั้น ในศีลศักดิ์สิทธิ์ พระคริสตเจ้ายังคงทรง “สัมผัส” เพื่อบำบัดรักษาพวกเรา
(จากหนังสือ THE DIDACHE BIBLE with commentaries based on the Catechism of the Catholic Church, Ignatius Bible Edition)
