วันจันทร์สัปดาห์ที่ 13 เทศกาลธรมดา

บทอ่านจากพระวรสารตามคำบอกเล่าของนักบุญมัทธิว (มธ 8:18-22)

เวลานั้น พระเยซูเจ้าทรงเห็นประชาชนห้อมล้อมพระองค์ จึงทรงสั่งบรรดาศิษย์ให้ข้ามทะเลสาบไปอีกฝั่งหนึ่ง ธรรมาจารย์คนหนึ่งเข้ามาทูลว่า “พระอาจารย์ ข้าพเจ้าอยากติดตามพระองค์ไปทุกแห่งที่พระองค์จะเสด็จ” พระเยซูเจ้าจึงตรัสกับเขาว่า “สุนัขจิ้งจอกยังมีโพรง นกในอากาศยังมีรัง แต่บุตรแห่งมนุษย์ไม่มีที่จะวางศีรษะ”ศิษย์อีกคนหนึ่งทูลว่า “พระองค์เจ้าข้า ขอทรงอนุญาตให้ข้าพเจ้าไปฝังศพบิดาของข้าพเจ้าเสียก่อน” แต่พระเยซูเจ้าตรัสกับเขาว่า “จงตามเรามา และปล่อยให้คนตายฝังคนตายของตนเถิด”

มธ 8:18-22 การเป็นศิษย์ หมายถึงการติดตามพระคริสตเจ้าอย่างไม่มีเงื่อนไข ซึ่งเรียกร้องการอุทิศตนทั้งครบ ดังนั้น คำตอบที่พระเยซูเจ้าได้ทรงตอบกับชายที่ต้องการไปฝังศพบิดาของเขา (แน่นอนว่า ต้องรอจนกว่าบิดาของเขาจะเสียชีวิตก่อน เขาถึงจะติดตามพระเยซู) จึงไม่ได้หมายถึง ให้เราละเลยในหน้าที่ที่ต้องกตัญญูต่อบิดามารดาของเรา แต่หมายถึง ความพร้อมที่จะตอบรับการติดตามพระคริสตเจ้าด้วยสิ้นสุดจิตใจ ต้องมาก่อนสิ่งอื่นใดทั้งหมด บางคนถูกเรียกให้เลียนแบบชีวิตของพระคริสตเจ้าอย่างใกล้ชิดมากขึ้น ผ่านทางคำแนะนำของพระวรสารในด้าน ความยากจน ความบริสุทธิ์ และความนบนอบ

Ccc ข้อ 2444 “ความเอาใจใส่ของพระศาสนจักรต่อผู้ยากไร้ […] ยังคงดำเนินเป็นธรรมเนียมตลอดมา” เรื่องนี้ได้รับพลังบันดาลใจจากการประกาศข่าวดีเรื่องความสุขแท้ จากความยากจนของพระเยซูเจ้าและการที่ทรงเอาพระทัยใส่ต่อผู้ยากไร้ ความเอาใจใส่ต่อผู้ยากไร้ยังต้องนับว่าเป็นเหตุผลของหน้าที่ที่จะต้องทำงานเพื่อจะได้มีความสามารถที่จะช่วยเหลือผู้มีความจำเป็นต้องได้รับความช่วยเหลือ เรื่องนี้ไม่ครอบคลุมเพียงความยากไร้ด้านวัตถุเท่านั้น แต่ยังครอบคลุมถึงความยากไร้ ด้านวัฒนธรรมและศาสนาอีกหลายรูปแบบด้วย

(จากหนังสือ THE DIDACHE BIBLE with commentaries based on the Catechism of the Catholic Church)