มธ 19:3-12…
3ชาวฟาริสีบางคนเข้ามาเพื่อจับผิดพระองค์ ทูลถามว่า “เป็นการถูกต้องหรือไม่ ที่ชายจะหย่าร้างกับภรรยาเนื่องด้วยเหตุใดก็ตาม” 4พระองค์ทรงตอบว่า “ท่านไม่ได้อ่านพระคัมภีร์หรือว่าเมื่อแรกนั้นพระผู้สร้างทรงสร้างมนุษย์ให้เป็นชายและหญิง 5และตรัสว่า ดังนี้ ชายจะละบิดามารดาไปสนิทอยู่กับภรรยาของตนและชายหญิงจะเป็นเนื้อเดียวกัน 6เขาจึงไม่เป็นสองอีกต่อไป แต่เป็นเนื้อเดียวกัน ดังนั้น สิ่งที่พระเจ้าทรงรวมกันไว้ มนุษย์อย่าได้แยกเลย”


7ชาวฟาริสีจึงทูลถามว่า “แล้วทำไมโมเสสจึงสั่งให้ชายทำหนังสือหย่าร้าง แล้วหย่าร้างได้” 8พระองค์ตรัสว่า “เพราะใจดื้อแข็งกระด้างของท่าน โมเสสจึงยอมอนุญาตให้หย่าร้างได้ แต่เมื่อแรกเริ่มนั้น หาเป็นเช่นนี้ไม่ 9“เราบอกท่านทั้งหลายว่า ผู้ใดหย่าร้างภรรยาและแต่งงานกับอีกคนหนึ่ง เขาก็ทำผิดประเวณี เว้นแต่ในกรณีแต่งงานไม่ถูกต้อง”
10บรรดาศิษย์ทูลพระองค์ว่า “ถ้าสภาพของสามีกับภรรยาเป็นเช่นนี้ ก็ไม่ควรจะแต่งงานเลย” 11พระองค์ตรัสว่า “ไม่ใช่ทุกคนเข้าใจคำสอนนี้ คนที่เข้าใจคือคนที่พระเจ้าประทานให้ 12เพราะว่า บางคนเป็นขันทีตั้งแต่อยู่ในครรภ์มารดา บางคนถูกมนุษย์ทำให้เป็นขันที และบางคนทำตนเป็นขันทีเพราะเห็นแก่อาณาจักรสวรรค์ ผู้ที่เข้าใจได้ ก็จงเข้าใจเถิด”

อรรถาธิบายและไตร่ตรอง
• สมัยพ่อเป็นเด็กก่อนบวชหรือบวชใหม่ สมัยนั้นเรื่องการแต่งงานเป็นเรื่องที่เรียกว่า ปกติคนเราต้องแต่งงาน ต้องมีครอบครัว เวลาพ่อไปพบกับใครต่อใคร หรือแม้แต่สนทนากับคนตัดผม คนขับแท็กซี่ เขาเป็นพ่อแต่งชัดแบบพระสงฆ์ เสื้อมีปลอกคอ พวกเขามักจะสนใจว่า พ่อเป็นใคร ทำไมแต่งตัวแบบนี้...

• และเรื่องที่ยังความแปลกใจใก้กับพวกเขาคือเมื่อพวกเขาทราบว่า พวกเราพระสงฆ์คาทอลิก เราต้อถือโสดคือไม่แต่งาน ไม่มีครอบครัว... พ่อจำได้ว่าบรรดาผู้คนมักจะประหลาดใจ และจะถามพ่อว่า “อยู่ได้อย่างไร ไม่มีครอบครัว ไม่มีภรรยา ไม่มีลูก” พ่อยอมรับว่าสมัยก่อนนั้นเป็นเรื่องใหญ่จริงๆ การที่จะไม่แต่งาน ไม่มีคู่รัก ไม่มีคู่ครองหรือครอบครัว

• แต่ปัจจุบันอาจไม่ใช่เช่นนั้น คนไม่แต่งงานมีเยอะขึ้น ผู้หญิง ผู้ชาย เลือกถือชีวิตโสดมีมากขึ้นเยอะจริงๆ ไม่ใช่ไม่อยากแต่ง แต่หาคนแต่งด้วยไม่ได้ หรือเรียกว่า “หาของแท้ยากเข้าไปทุกที” เรื่องราวก็ต่างกันไป ต่างยุคต่างสมัยไป

• จากพระวาจาวันนี้ ทำให้พ่อคิดต่อไตร่ตรองต่อ..พ่อเคยเสวนาและแลกเปลี่ยนความคิดกับพี่น้องโปรแตสแตนท์ พวกเขาแต่งงานและมีครอบครัว แต่เราบาทหลวงคาทอลิกไม่มีครอบครัว.. พ่อคิดว่าพระศาสนจักรคาทอลิกมีธรรมประเพณีเรื่องการถือโสดเป็นเงื่อนไข จำเป็นสำหรับพระสงฆ์ สำหรับศาสบริกรหรือนักบวชชายหญิง พ่อคิดว่า เรื่องนี้คงเป็นเรื่องที่ดีจริงๆในแง่ “อิสรภาพ” ในการรับใช้พระเจ้าและเพื่อนมนุษย์ และสามารถรับใช้พระเจ้าได้หมดหัวใจ และมีครอบครัวที่ใหญ่กว่าคือชุมชนวัดหรือพระศาสนจักร เรื่องนี้พ่อคิดว่าเป็นข้อดี.. ถ้าถามพ่อว่า ถ้าให้พระสงฆ์คาทอลิกเลือกแต่งงานได้ พ่อจะแต่งงานไหม... พ่อตอบด้วยเจตนาเดิม คือ พ่อเลือกเป็นพระสงฆ์ที่ต้องถือโสดเพื่อพระอาณาจักรของพระเจ้า ชีวิตโสดเพื่อทุกคน เพื่อพระอาณาจักรพระเจ้า

• ประสบการณ์นิดหน่อย

o พ่อเคยไปเดินเล่นกับพ่อทัศไนย์ และครอบครัวหนึ่งที่เขามีลูกๆ เขาไปซื้อเครื่อสำอางในห้าง พ่อกับพ่อทัศไนย์ยืนดู เราไม่เคยรู้ว่าเครื่องสำอางนี่มันราคาแพงจริงๆนะ

o ครีมทาขอบตาหรืออะไรสักอย่าง กระปุกเท่าหัวแม่โป้งมือ มีครีมก้อนเท่านิ้วชี้เห็นจะได้ ราคาเก้าพันกว่า และอื่นๆที่เขาซื้อ พ่อกับพ่อทัศไนย์ก็ถือว่าไปเปิดหูเปิดตา... สรุปเขาซื้อครีมนั่นนี่ไม่กี่อย่างราคาครึ่งแสนกว่า...

o พ่อจำคำปราชญ์ของพ่อทัศไนย์ได้... พอเห็นราคา พ่อทัศไนย์ปรารภกับพ่อว่า “อั๊วว่าพระศาสนจักรคิดถูกแล้วที่ไม่ให้พระสงฆ์มีภรรยาหรือครอบครัว เราคงทำมิสซาและไม่มีรายได้พ่อเป็นค่าเครื่องสำอางให้ลูกและภรรยาแน่ๆ” แล้วเราก็หัวเราะ พ่อก็ว่า ถูกต้องจริงๆ

• พี่น้องที่รัก พระวาจาวันนี้ สอนเราสองประเด็นสำคัญ

1. ชีวิตแต่งงาน... คือชีวิตแห่งความเป็นหนึ่งเดียว อย่าร้างไม่ได้ และพ่อคิดว่า พระศาสนจักรก็ชัดเจนในเรื่องนี้เพื่อรักษาความหมายของความรักและครอบครัว

2. ชีวิตโสดเพื่อพระอาณาจักรของพระสงฆ์นักบวช ก็เป็นชีวิตที่กระทำเพื่อพระเจ้าเช่นกัน เรียกว่า ต้องซื่อสัตย์ หย่าร้างจากพระเจ้าไม่ได้เช่นกัน

• สำหรับข้อคิดสั้นๆวันนี้ พ่อเชื่อว่า สิ่งสำคัญคือ เราต้อง “ซื่อสัตย์” สำหรับชีวิการแต่งงานต้องซื่อสัตย์ที่สุด แต่ก็ทราบครับว่า สังคมปัจจุบันมีความยากลำบากแฝงอยู่ในเรื่องการแต่งงาน แต่พระศาสนจักรยืนยันเอกภาพและรักษาความเชื่อในความเป็นหนึ่งเดียวต่อไป


• สำหรับพระสงฆ์ นักบวช ก็ต้องซื่อสัตย์ที่จะรักษาตนเองในชีวิตโสดเพื่อพระอาณาจักรของพระเจ้าเช่นเดียวกัน 


• พี่น้องที่รัก พ่อคิดว่า นี่คือความงดงามแห่งธรรมประเพณีของพระศาสนจักรคาทอลิกครับ วันนี้เขียนแค่นี้ครับ...