ยน 6:30-35…
30ประชาชนจึงทูลถามว่า “ท่านทำเครื่องหมายอัศจรรย์ใดเพื่อพวกเราจะได้เห็น และจะได้เชื่อในท่าน ท่านทำอะไร 31บรรพบุรุษของเราได้กินมานนาในถิ่นทุรกันดาร ดังที่มีเขียนไว้ในพระคัมภีร์ว่า พระองค์ประทานขนมปังจากสวรรค์ให้เขากิน” 32พระเยซูเจ้าตรัสตอบว่า “เราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่า มิใช่โมเสสที่ให้ขนมปังจากสวรรค์แก่ท่าน แต่เป็นพระบิดาของเราที่ประทานขนมปังแท้จากสวรรค์ให้ท่าน 33เพราะขนมปังของพระเจ้า คือขนมปังซึ่งลงมาจากสวรรค์ และประทานชีวิตให้แก่โลก” 34ประชาชนจึงทูลว่า “นายขอรับ โปรดให้ขนมปังนี้แก่พวกเราเสมอเถิด” 35พระเยซูเจ้าตรัสแก่เขาว่า “เราเป็นปังแห่งชีวิต ผู้ที่มาหาเราจะไม่หิว และผู้ที่เชื่อในเราจะไม่กระหายอีกเลย”

อรรถาธิบายและไตร่ตรอง
• พ่ออยู่ในช่วงสมัชชาใหญ่ของพระศาสนจักรคาทอลิกแห่งประเทศไทย พ่อไม่มีเวลาเขียนบทเทศน์วันเหล่านี้มากนัก แต่พ่อไม่เทศน์ก็คงไม่ได้ เพราะจะขาดช่วงของการไตร่ตรองพระวาจา พระวรสารนักบุญยอห์น บทที่ 6 ที่เราอ่านต่อๆกันมาหลายวัน นับจากวันแรกที่เราเริ่มอ่านพระวรสารบทนี้... ยอห์นเล่าเรื่องที่พระองค์ทรงทวีขนมปังเลี้ยงประชาชน จนมากเลยและเหลือถึง 12 ตะกร้า เพื่อสอนสิ่งสำคัญ คือ “พระเจ้าทรงเลี้ยงดูประชากรของพระองค์” และจากนั้น เราได้อ่านเรื่องราวของการที่ทรงเดินบนน้ำไปหาบรรดาศิษย์ และจากนั้น พระองค์ก็ทรงสอนประชาชนต่อไป และขณะนี้ พระองค์กำลังสอนพวกเขาอยู่...

• วันนี้ เรื่องราวต่อเนื่อง.. บรรดาผู้ฟังพระเยซูเจ้า ชาวยิวเริ่มอ้างประสบการณ์ในอดีตที่พระทรงเลี้ยงดู พวกเขาทราบ พวกเขารู้ว่า บรรพบุรุษได้กินมานนาในถิ่นทุรกันดาร พวกเขารู้ดีว่า พระยาห์เวห์ทรงเลี้ยงดูเสมอมา พวกเขาอ้างประสบการณ์ว่านั่นคืออัศจรรย์ที่ทำให้บรรพบุรุษได้เชื่อ และพวกเขาถามพระเยซูเจ้าพระองค์ได้ทำอัศจรรย์อะไรให้พวกเขา พวกเขาจะได้เชื่อในพระองค์...

• ชาวยิวต้องการเครื่องหมายอัศจรรย์ดังเช่นปังจากฟ้า มานนาในถิ่นกันดารที่พวกเขาได้กิน.. พวกเขาอยากได้อย่างนั้นอีก อยากเห็น.. แต่พระเยซูเจ้ามอบอัศจรรย์ใหม่ให้พวกเขา.. “เราเป็นฟังที่ลงมาจากสวรรค์”

o พ่อคิดจริงๆว่าเราคริสตชน ได้พบอาหารสวรรค์ คือชีวิตของพระองค์ พระองค์เลี้ยงเราด้วยชีวิตของพระองค์ เครื่องหมายภายนอกคือปังและเหล้าองุ่น แต่นั่นคือเครื่องหมายปรากฏของความเป็นจริงที่เราเชื่อ “พระกายและพระโลหิตของพระคริสตเจ้า”

o พ่อเห็นภาพนี้ชัดเหลือเกินจริงๆ พี่น้องที่รัก ทรงรักเราถึงกับมอบชีวิตเพื่อเรามีชีวิตนิรันดร
o ข้อคิดที่แสนงดงามจริงๆ เราได้รับ “การเลี้ยงดู” พระองค์ทรงแคร์เรามากที่สุดถึงกับมอบชีวิตให้กับเรา... พระกายและพระโลหิต.. มีอะไรงดงามไปกว่านี้

• วันนี้พ่อขอสรุปว่า พี่น้องที่รัก เราได้รับอาหารแห่งชีวิต... คนเรารักกันจริงๆ ก็ต้องมองอาหารให้ ดูแลกันและกัน

o พ่อมีประสบการณ์เช่นนี้ที่บ้านพ่อเสมอ วันนี้ที่พ่อเขียนบทเทศน์บทนี้พ่อเพิ่งกลับมาจากบ้านที่วัดเจ้าเจ็ด วันนี้ไปถวายมิสซากับสัตุบุรษที่วัด พ่อยอมรับว่าอบอุ่นและมีความสุขมาก และจากมิสซาพ่อก็กลับไปบ้านไปส่งศีลให้จา จามาวัดไม่สะดวกครับ ท่านป่วยและเดินไม่ค่อยไหวแล้ว...

o เมื่อพ่อไปถึงบ้าน น้องเขยกำลังทอดกุนเชียงรอพ่อ และคิดว่าพ่อจะทานข้าวด้วย แค่พ่อบอกว่า “ทานข้าวด้วยครับ” ทุกคนก็ดีใจกันแล้ว พี่ๆ และน้องจัดอาหารให้พ่อกับบราเดอร์ที่ไปด้วยกัน อากาศหลังบ้านดีมาก ริมคลอง พ่อบอกอยากไปทานหลังบ้าน หลานวิ่งไปเช็ดโต๊ะทันที ทุกคนรีบเตรียมอาหารให้อย่างดี พ่อเดินไปนั่งทุกอย่างก็พร้อมแล้ว

o อาหารอร่อยเหลือเกิน ทุกคนช่วยกันเตรียม ทำให้พ่อรู้ว่า พวกเขาเตรียมด้วยความรักจริงๆ พ่อสัมผัสประสบการณ์นี้ได้เสมอเมื่อกลับไปบ้าน พี่ๆของพ่อก็มักไม่ร่วมทานด้วย ยิ่งถ้าพ่อมีแขกเป็นพระสงฆ์ท่านอื่นๆ หรือบราเดอร์ไปด้วย... ทุกคนจะจัดให้และดูแล ขอไม่ร่วมโต๊ะ เพียงอยากเตรียมให้ เสริฟอาหารและช่วยกันดูแลให้ครับ.. พ่อเรียนรู้เพียงจากครอบครัว พ่อก็รู้ว่า “ความรักคือการจัดอาหารต้อนรับเช่นนี้”

o วันนี้พ่อขอให้เราคิดถึง ยอห์น บทที่ 6 เรื่องปังจากสวรรค์ อาหารที่พระเจ้าประทานให้เราทานทุกๆวัน ปังศักดิ์สิทธิ์ ชีวิตของพระองค์ พระกายพระโลหิต ศีลมหาสนิท.. พ่อไม่มีคำอธิบายอะไรได้ดีไปกว่านี้ “ความรัก ความรัก ความรัก ที่ทำให้เราได้รับพระกายของพระองค์เป็นปังทรงชีวิต”

o พี่น้องครับ ศีลมหาสนิท จึงถูกเรียกเสมอชัดเจนว่า “ศีลมหาสนิทแห่งความรัก” นะครับ

o จงมั่นใจ จงศรัทธา และจงรักษาความรักยิ่งใหญ่ของพระเจ้าที่ทรงรักเรานี้ไว้ตลอดกาล และเสริมกำลังศรัทธาในความรักของพระเจ้าให้สุดๆเลยนะครับ

• พระเยซูเจ้าทรงมอบพระองค์เองให้เรา... พระองค์ตรัส “เราเป็นปังแห่งชีวิต ผู้ที่มาหาเราจะไม่หิว และผู้ที่เชื่อในเราจะไม่กระหายอีกเลย”

o โอพระเจ้า พระองค์จะทรงรักเรามนุษย์ได้ขนาดนี้จริงๆ พระเจ้ารักเราเหลือเกิน... พี่น้องครับ ออกไปรับศีลมหาสนิทเสมอ และรับอาหารของพระเจ้าองค์ความรักทรงมอบให้เรา

o พ่ออยากให้เราได้เชื่อหมดหัวใจในศีลมหาสนิท ในพระกายของพระคริสตเจ้านะครับ นี่แหละคือศีลมหาสนิทแห่งความรักแท้จริงสำหรับเราครับ

o พวกเราโชคดีเหลือเกินใช่ไหม มีอะไรโชคดีและมีบุญลาภไปกว่านี้ ไม่เพียงพระองค์ให้อาหารแก่เราเพราะรักเรา แต่ทรงมอบชีวิตของพระองค์ให้เป็นอาหารเลี้ยงเราให้รอด ปลอดภัย เติบโต และได้รับชีวิตพระเจ้าเต็มเปี่ยม คือ ได้รับความรักเต็มเปี่ยม

o พ่อสรุป... “You are what you eat… กินอะไรก็เป็นอย่างนั้น” พี่น้องคริสตชนรับประทานความรักเข้าไปเต็มๆ ดังนั้น ผลตามมาคือชีวิตเราต้องเป็น “ความรัก” ครับ

• ชาวยิวร้องขอพระเยซูเจ้าทันที “นายขอรับ โปรดให้ขนมปังนี้แก่พวกเราเสมอเถิด”
o พ่อขอให้เราได้ตอบรับความรักของพระเจ้า รับประทานและกลืนกินความรักของพระเจ้าดุจอาหารเพื่อ... เราจะเติบโตในความรักต่อเพื่อนพี่น้องรอบข้างทุกคนนะครับ

o คนเราถ้ารับประทานหารแล้วไม่เติบไม่ย่อยเป็นพลังแห่งความรัก พ่อว่าเราจะแน่ๆมาก จะจุกและอืดมากๆนะครับ รับประทานแล้วต้องเคลื่อนไหว ถ่ายทอดเป็นพลังงานแห่งความรัก ส่งต่อความรักของพระเจ้าออกไปสู่ทุกคนนะครับ ไม่เช่นนั้นเราจะจุกความรักจนน่าเศร้าและชวนให้อึดอัดครับ

o พี่น้องที่รัก.. ความรักต้องเผยตนเองออกไปสู่ทุกคน ส่งต่อไปสู่ทุกคนเสมอครับ.. ขอพระเจ้าอวยพรทุกท่านเสมอให้อิ่มด้วยความรักนะครับ