หลักการที่สองของจริยธรรมคริสต์คือ “ต้องดีเหมือนพระเจ้า”
พระองค์ตรัสว่า “ถ้าท่านรักเฉพาะผู้ที่รักท่าน...ทำดีเฉพาะต่อผู้ที่ทำดีต่อท่าน...หรือให้ยืมเงินโดยหวังจะได้คืน ท่านจะเป็นที่พอพระทัยพระเจ้าได้อย่างไร  คนบาปก็ทำเช่นนั้นด้วย” (เทียบข้อ 32-34)
และทรงเสริมอีกว่า “จงเป็นผู้เมตตากรุณาดังที่พระบิดาของท่านทรงพระเมตตากรุณาเถิด” (ข้อ 36)
หมายความว่า การทำดีตามมาตรฐานของมนุษย์ หรือโดยเทียบเคียงกับมนุษย์ด้วยกันเอง ยังไม่เป็นการพอเพียงเพราะเราทุกคนต่างก็เป็นคนบาป
เราแต่ละคนต้องทำดี “เป็นพิเศษ” !!!
นั่นคือดี “ดุจดังพระบิดาเจ้า”…
ทั้งนี้โดยอาศัยพระหรรษทานและความช่วยเหลือจากพระเยซูเจ้า ผู้ทรงตรัสว่า “เราเป็นเถาองุ่น ท่านทั้งหลายเป็นกิ่งก้าน ผู้ที่ดำรงอยู่ในเรา และเราดำรงอยู่ในเขา ก็ย่อมเกิดผลมาก เพราะถ้าไม่มีเรา ท่านก็ทำอะไรไม่ได้เลย” (ยน 15:5)
ที่ผ่านมา เราอาจภูมิใจเมื่อเปรียบเทียบตัวเรากับผู้อื่น  แต่เราจะหยุดอยู่เพียงเท่านี้ไม่ได้
เพราะหลักชัยเปรียบเทียบของเราคือ “พระบิดาเจ้า” !!!
ได้ยินดังนี้แล้ว หลายคนอาจ “ท้อแท้”
แต่อย่าพึ่ง “ท้อถอย”....
เพราะว่า แม้พระองค์จะทรงเรียกร้องให้เราดีดุจดังพระบิดาเจ้าผู้สูงสุด แต่พระองค์ทรงพิพากษาเราตาม “มาตรฐานที่เราปฏิบัติต่อผู้อื่น”....(ข้อ 37)

• ถ้าเราไม่ตัดสินผู้อื่น พระองค์ก็ไม่ตัดสินเรา
• ถ้าเราไม่กล่าวโทษผู้อื่น พระองค์ก็ไม่กล่าวโทษเรา
• ถ้าเราให้อภัยผู้อื่น พระองค์จะทรงให้อภัยเรา
• เรา “ให้” ผู้อื่นมากเท่าใด พระองค์ก็ทรงใช้ทะนานเดียวกันตวง “ให้” เรามากเท่านั้น (ข้อ 38)

นับจากนี้ไป ชีวิตของเราจะมีคุณค่าและความสุขมากสักเพียงใด หากเราไม่เพียง “ไม่ทำชั่ว” แต่ยัง “ทำดีดุจดังพระบิดาเจ้า” อีกด้วย
เพราะนี่คืออภิสิทธิ์ยิ่งใหญ่ที่สุดของคริสตชน ที่ได้ดำเนินชีวิตเหมือนพระเจ้า....!!!