วันจันทร์ สัปดาห์ที่ 4 เทศกาลเตรียมรับเสด็จพระคริสตเจ้า

พระวรสาตามคำบอกเล่าของนักบุญลูกา (ลก 1:57-66)              

เวลานั้น เมื่อครบกำหนดคลอด นางเอลีซาเบธให้กำเนิดบุตรชายคนหนึ่ง เพื่อนบ้านและบรรดาญาติรู้ว่าองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงแสดงพระกรุณายิ่งใหญ่ต่อนาง จึงมาร่วมยินดีกับนางเมื่อเด็กเกิดได้แปดวัน เพื่อนบ้านและญาติพี่น้องมาทำพิธีสุหนัตให้ เขาต้องการเรียกเด็กว่า เศคาริยาห์ ตามชื่อบิดา แต่มารดาของเด็กค้านว่า “ไม่ได้ เขาจะต้องชื่อ ยอห์น” คนเหล่านั้นจึงพูดกับนางว่า “ท่านไม่มีญาติคนใดมีชื่อนี้” เขาเหล่านั้นจึงส่งสัญญาณถามบิดาของเด็กว่าต้องการให้บุตรชื่ออะไร เศคาริยาห์ขอกระดานแผ่นหนึ่งแล้วเขียนว่า “เขาชื่อยอห์น” ทุกคนต่างประหลาดใจ ทันใดนั้น เศคาริยาห์ก็กลับพูดได้อีก เขาจึงกล่าวถวายพระพรพระเจ้า เพื่อนบ้านทุกคนต่างรู้สึกกลัว และเรื่องทั้งหมดนี้ได้เล่าลือกันไปทั่วแถบภูเขาของแคว้นยูเดีย ทุกคนที่ได้ยินเรื่องนี้ต่างก็แปลกใจและถามกันว่า “แล้วเด็กคนนี้จะเป็นอะไร” เพราะพระหัตถ์ขององค์พระผู้เป็นเจ้าอยู่กับเขา 

ลก 1:57  เราเฉลิมฉลองการบังเกิดของนักบุญยอห์น ผู้ทำพิธีล้าง ในวันที่ 24 มิถุนายนของทุกปี นอกจากพระคริสตเจ้าและพระนางมารีย์แล้ว ท่านเป็นเพียงบุคคลเดียวที่ได้ฉลองการบังเกิดในปีพิธีกรรมด้วย

ลก 1:59-66  ประเพณีของครอบครัวชาวยิวมักตั้งชื่อบุตรชายในช่วงพิธีสุหนัตหลังจากเขาเกิดได้แปดวันแล้ว การเข้าพิธีสุหนัตบ่งบอกถึงการเริ่มต้นของบุตรในการเข้าสู่พันธสัญญาของชาวอิสราเอล  

พระธรรมล้ำลึกปฐมวัยของพระเยซูเจ้า

CCC ข้อ 527 การรับพิธีสุหนัตของพระเยซูเจ้าในวันที่แปดหลังจากทรงสมภพ เป็นเครื่องหมายว่าพระองค์ทรงเข้ามาเป็นลูกหลานของอับราฮัม เป็นสมาชิกของประชากรที่พระเจ้าทรงทำพันธสัญญาด้วย ทรงอยู่ใต้ธรรมบัญญัติเพื่อทรงมีส่วนร่วมในคารวกิจของอิสราเอลตลอดพระชนมชีพของพระองค์ เครื่องหมายนี้บอกล่วงหน้าถึงศีลล้างบาป ซึ่งเป็นเสมือน “พิธีสุหนัตที่มาจากพระคริสตเจ้า”

เครื่องหมายและสัญลักษณ์

CCC ข้อ 1150 เครื่องหมายของพันธสัญญา ประชากรที่พระเจ้าทรงเลือกสรรได้รับสัญลักษณ์พิเศษที่เป็นลักษณะเฉพาะหมายถึงชีวิตด้านพิธีกรรมของเขา พิธีกรรมเหล่านี้จึงไม่เป็นเพียงการฉลองวัฏจักรของจักรภพและเหตุการณ์ทางสังคม แต่เป็นเครื่องหมายของพันธสัญญา เป็นสัญลักษณ์ถึงพระราชกิจยิ่งใหญ่ที่พระเจ้าทรงกระทำเพื่อประชากรของพระองค์ ในบรรดาเครื่องหมายด้านพิธีกรรมเหล่านี้ของพันธสัญญาเดิมเราอาจคิดถึงพิธีสุหนัต การเจิมและมอบถวายบรรดากษัตริย์และสมณะ การปกมือ การถวายบูชา และโดยเฉพาะการฉลองปัสกา พระศาสนจักรมองเห็นการเกริ่นล่วงหน้าถึงศีลศักดิ์สิทธิ์ของพันธสัญญาใหม่ในเครื่องหมายเหล่านี้

(จากหนังสือ THE DIDACHE BIBLE with commentaries based on the Catechism of the Catholic Church, Ignatius Bible Edition)