“ประตูสู่ความเชื่อ” (Doorway to Faith)

วันที่ 366

บท “ข้าแต่พระบิดา” บทภาวนาขององค์พระผู้เป็นเจ้า  (CCC ข้อ 2759-2760)                                                      

‘บทภาวนาขององค์พระผู้เป็นเจ้าเป็นบทภาวนาที่สมบูรณ์ที่สุด’ (นักบุญโทมัส อไควนัส)

นักบุญเปาโลสอนว่า พระจิตเจ้าเสด็จมาช่วยเหลือเราผู้อ่อนแอ (รม 8:26) และเสริมว่าเพราะ “เราไม่รู้ว่าจะต้องอธิษฐานภาวนาขอสิ่งใดที่เหมาะสม” พระจิตเจ้าทรงอธิษฐานภาวนาวอนขอแทนเราด้วยคำที่ไม่อาจบรรยาย เราต้องการความช่วยเหลือในการอธิษฐานภาวนา ศิษย์ที่ได้ร้องขอว่า “พระเจ้าข้า โปรดสอนเราให้อธิษฐานภาวนา” เป็นดังกระบอกเสียงแทนเราทุกคน 

      พระเยซูเจ้าทรงตอบโดยสอนบทภาวนาคือ บทข้าแต่พระบิดาของข้าพเจ้าทั้งหลายที่เรารู้จักมากยิ่งกว่าบทอื่นใดนี่คือบทภาวนาพื้นฐานของคริสตชนซึ่งสอนเราเกี่ยวกับทุกสิ่งที่เราจำเป็นและต้องการรู้ในการอธิษฐานภาวนา ในพระวรสารโดยนักบุญมัทธิวบทภาวนานี้ประกอบด้วยคำขอเจ็ดประการ ส่วนของนักบุญลูกามีห้าประการ ในพิธีกรรมเราใช้ของนักบุญมัทธิวซึ่งเป็นที่รู้จักมากกว่า (YOUCAT 511) 

ข้าแต่พระบิดาของข้าพเจ้าทั้งหลาย โปรดทรงสอนข้าพเจ้าให้อธิษฐานภาวนาบทข้าแต่พระบิดาด้วยความมั่นใจและด้วยพลังใหม่ เหตุว่าพระอานุภาพและพระสิริรุ่งโรจน์เป็นของพระองค์ตลอดนิรันดร                                                                                                                                                                                         

.

(Archbishop Bernard Longley, Doorway to Faith: Unlocking the Mystery of Faith. A Journey of Prayer Through the Catechism of the Catholic Church, London , Alive Publishing Ltd., 2014.)

.

โดยแผนกคริสตศาสนธรรมอัครสังฆมณฑลกรุงเทพฯ