“ประตูสู่ความเชื่อ” (Doorway to Faith)
วันที่ 342
การอธิษฐานเพื่อวอนขอและการวอนขอแทน (CCC ข้อ 2629-2636)
‘พระคริสตเจ้า… ได้รับพระสิริรุ่งโรจน์จากการวอนขอที่เราถวายแด่พระบิดาในพระนามของพระองค์’ (CCC 2633; ยน 14:13) ‘การที่คริสตชนวอนขอเพื่อผู้อื่นนั้นไม่มีสิ้นสุด’ (CCC 2636; ทธ 2:1)
บทอธิษฐานเพื่อวอนขอและการวอนขอแทนของเรานั้นมีลักษณะตามธรรมชาติมนุษย์ เหตุว่ามาจากธรรมชาติที่ต้องขึ้นอยู่กับพระเจ้าในความต้องการต่างๆ มนุษย์เรามิได้เป็นผู้เลือกที่จะมีความเป็นอยู่นี้ อีกทั้งมิได้เป็น “เจ้านายเหนือความทุกข์ยาก” หรือเป็นผู้กำหนดเป้าหมายสุดท้ายของเราเองได้
ทุกคนอยู่เฉพาะพระพักตร์พระเจ้าดังคนบาปที่พลาดพลั้ง วอนขอพระเมตตาและการอภัยจากพระองค์ การภาวนารูปแบบนี้ช่วยเราให้เสริมสร้างความสัมพันธ์กับพระเจ้าขึ้นใหม่ เป็นการมีส่วนร่วมในความสัมพันธ์เดียวกันระหว่างพระบิดากับพระบุตรและระหว่างเรามนุษย์กันเอง นอกจากนี้การอธิษฐานเพื่อวอนขอยังกลายเป็นวิธีการแสดงออกของเราสำหรับทุกๆ ความปรารถนาที่เป็น
พระประสงค์และความต้องการของพระเจ้าด้วยเช่นกัน ในขณะที่เราอธิษฐานภาวนาเพื่อให้พระอาณาจักรมาถึง เราก็มีส่วนร่วมในการเสด็จมาของพระองค์ด้วย (Youcat 486-487)
ข้าแต่พระจิตเจ้า โปรดทรงสอนข้าพเจ้าให้ถวายพระพรแด่พระบิดาเจ้า เพราะพระองค์ได้ประทานพรแก่ข้าพเจ้าก่อนด้วยการประทับอยู่ของพระองค์ เป็นดังพระพรสูงสุดในชีวิตของข้าพเจ้า
.
(Archbishop Bernard Longley, Doorway to Faith: Unlocking the Mystery of Faith. A Journey of Prayer Through the Catechism of the Catholic Church, London , Alive Publishing Ltd., 2014.)
.
โดยแผนกคริสตศาสนธรรมอัครสังฆมณฑลกรุงเทพฯ