“ประตูสู่ความเชื่อ” (Doorway to Faith)
วันที่ 332
การอธิษฐานภาวนาในฐานะพันธสัญญาแห่งความเป็นหนึ่งเดียวกับพระเจ้า (CCC ข้อ 2562-2565)
‘ชีวิตการอธิษฐานภาวนาจึงเป็นการอยู่เฉพาะพระพักตร์พระเจ้า ผู้ทรงศักดิ์สิทธิ์ยิ่ง และมีความสัมพันธ์กับพระองค์จนเป็นนิสัย’ (CCC 2565, นักบุญเกรโกรีแห่งนาเซียนซูส)
แนวคิดหลักที่เป็นประโยชน์สำหรับเราในการเข้าใจถึงธรรมล้ำลึกของการอธิษฐานภาวนาคือ พันธสัญญา เพราะบ่งบอกถึงความเป็นหนึ่งเดียวอย่างลึกซึ้งระหว่างบุคคลทั้งสองฝ่าย พันธสัญญาแห่งการภาวนาคือความเป็นหนึ่งเดียวอย่างลึกซึ้งระหว่างเรากับพระเจ้า
หนังสือคำสอนกล่าวถึงใจของมนุษย์ ซึ่งไม่ได้หมายความถึงอวัยวะสำหรับสูบฉีดโลหิต แต่หมายถึงศูนย์กลางแห่งจิตใจของเรา ตรงที่พระจิตของพระเจ้าสัมผัสความเป็นอยู่ของเรา ทำให้เราร่วมเป็นหนึ่งเดียวกับพระบิดา อาศัยความเป็นหนึ่งเดียวกับพระเยซูเจ้า พระบุตรของพระองค์
เราจึงพบอีกครั้งหนึ่งว่าพระตรีเอกภาพประทับอยู่ที่ศูนย์กลางแห่งชีวิตและความเชื่อคริสตชนของเรา ความจริงที่สุดประทับใจแห่งความสัมพันธ์ของเรากับพระตรีเอกภาพนี้มีต้นกำเนิดจากศีลล้างบาปที่เราได้รับ (Youcat 469)
ข้าแต่พระจิตเจ้า ผู้ประทับอยู่ในจิตใจของข้าพเจ้า โปรดทรงช่วยข้าพเจ้าให้เข้าไปในส่วนลึกที่สุดของตัวเอง เพื่อจะได้ร่วมเป็นหนึ่งเดียวกับพระบิดาเจ้า โปรดทรงดึงดูดข้าพเจ้าให้เข้าในประสบการณ์แห่งความเป็นบุตรขององค์พระเยซูเจ้า ที่พระองค์ทรงปรารถนาแบ่งปันให้แก่ข้าพเจ้า
.
(Archbishop Bernard Longley, Doorway to Faith: Unlocking the Mystery of Faith. A Journey of Prayer Through the Catechism of the Catholic Church, London , Alive Publishing Ltd., 2014.)
.
โดยแผนกคริสตศาสนธรรมอัครสังฆมณฑลกรุงเทพฯ