“ประตูสู่ความเชื่อ” (Doorway to Faith)
วันที่ 321
ความสงบเสงี่ยม (CCC ข้อ 2521-2524)
‘ข้าพเจ้าไม่เคยมองและไม่ได้ทำอะไรอื่นเลย เพราะทุกคนกำลังมองดูปฏิกิริยาของข้าพเจ้าอยู่’ (นักบุญยอห์น ที่ 23 พระสันตะปาปา เมื่อยังทรงเป็นพระสมณทูตแห่งกรุงปารีสและทรงถูกสัมภาษณ์ในกรณีหากบังเอิญสัมผัสกับสตรี)
ความสงบเสงี่ยมเป็นศิลปะหนึ่งที่กำลังตายไปจากสังคมของเรา แน่นอนว่าความสงบเสงี่ยมมิใช่ศิลปะหรือแฟชั่น ทว่าเป็นคุณธรรมต่างหาก อันที่จริงก็เป็นคุณธรรมหนึ่งที่ค่อยๆ ขาดหายไปในวัฒนธรรมที่เร่งด่วนและอึกทึกของเรา มีความหิวโหยที่ถูกทำให้อิ่มจากการบริโภคสื่อ และมีความกระหายที่มาจากผู้บริโภคเองในเรื่องการชอบแสดงออกบางอย่างและลัทธิคลั่งความสวยงามของร่างกายจนถึงขั้นกลายเป็นการยอมรับนับถือขึ้น
สิ่งนี้ส่งผลทำให้เกิดความเสื่อมเสียและการละเมิดศักดิ์ศรีของมนุษย์อย่างร้ายแรง ทว่าความสงบเสงี่ยม หมายถึงการไม่ยอมเปิดเผยสิ่งที่ควรต้องปิดบังไว้ จึงสัมพันธ์โดยตรงกับคุณธรรมความบริสุทธิ์ ความสงบเสงี่ยมเกี่ยวข้องกับบุคคลของเราทั้งครบ ไม่ว่าจะเป็นในด้านความรู้สึก เสื้อผ้า การแต่งกาย การแสดงออกและการปฏิสัมพันธ์กับบุคคลอื่น (Youcat 464)
ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า โปรดทรงสอนข้าพเจ้าในเรื่องคุณธรรมความสงบเสงี่ยม โปรดช่วยข้าพเจ้าให้ปฏิบัติตนอย่างสำรวมและสุขุมในการแต่งกาย ในวาจาและในวิธีปฏิบัติ อีกทั้งพยายามดำรงตนด้วยอัธยาศัยอันดีงามให้สมกับศักดิ์ศรีของความเป็นมนุษย์
.
(Archbishop Bernard Longley, Doorway to Faith: Unlocking the Mystery of Faith. A Journey of Prayer Through the Catechism of the Catholic Church, London , Alive Publishing Ltd., 2014.)
.
โดยแผนกคริสตศาสนธรรมอัครสังฆมณฑลกรุงเทพฯ