“ประตูสู่ความเชื่อ” (Doorway to Faith)
วันที่ 301
บุตรเป็นของประทานจากพระเจ้า (CCC ข้อ 2366-2379)
‘การที่บิดาคนหนึ่งมีบุตร ย่อมง่ายกว่าการที่บุตรจะพบผู้เป็นบิดาอย่างแท้จริง’(นักบุญยอห์น ปอล ที่ 2 พระสันตะปาปา)
บุตรคือของขวัญประเสริฐสุดของการสมรส แต่มิใช่เป็นสิทธิ์หรือที่เข้ามาเพิ่มเติม บุตรเป็นสมบัติล้ำค่า เป็นผลและความสำเร็จของการแต่งงาน คู่สมรสที่ได้รับการเรียกมาเพื่อให้กำเนิดชีวิตย่อมมีส่วนร่วมกับพระอานุภาพเนรมิตสร้างและความเป็นบิดาของพระเจ้า พันธกิจโดยธรรมชาติของพวกเขาคือการนำชีวิตสู่โลก ร่วมงานกับพระผู้เนรมิตสร้างในการสร้างสรรค์ธรรมชาติและให้กำเนิดชีวิต
คู่แต่งงานที่ไม่สามารถมีบุตรได้ย่อมเป็นทุกข์อย่างสุดซึ้ง ดังนางราเคลร้องด้วยความปวดร้าวกับยาโคบว่า “ให้ดิฉันมีลูกบ้างเถิด มิฉะนั้นดิฉันจะตาย” (ปฐก 30:1) แม้เมื่อหมดหนทางด้านการแพทย์ในการช่วยให้มีบุตรแบบถูกต้อง พวกเขายังมีหนทางเปิดกว้างให้สามารถรับบุตรบุญธรรมได้ ในกรณีนี้แม้บางคนเลือกอยู่กันลำพังโดยปราศจากบุตร เขาก็สามารถทำให้เกิดผลฝ่ายจิตยิ่งใหญ่ได้ด้วยการอุทิศชีวิตของตนในความรักและการรับใช้ผู้อื่น (Youcat 418)
ข้าแต่พระบิดาเจ้า ข้าพเจ้าทั้งหลายขอบคุณพระองค์สำหรับกระแสเรียกแห่งการสมรส ทำให้บรรดาเด็กๆ ได้มีชีวิตในโลกนี้ และอาศัยการส่งต่อความเชื่อ บิดามารดาทำให้พวกเขาได้เกิดใหม่ในพระคริสตเจ้าด้วย . .
(Archbishop Bernard Longley, Doorway to Faith: Unlocking the Mystery of Faith. A Journey of Prayer Through the Catechism of the Catholic Church, London , Alive Publishing Ltd., 2014.)
.
โดยแผนกคริสตศาสนธรรมอัครสังฆมณฑลกรุงเทพฯ
