“ประตูสู่ความเชื่อ” (Doorway to Faith)

วันที่ 298

การทำผิดต่อความบริสุทธิ์  (CCC ข้อ 2351-2356)          

‘จากการวิจัยทางวิทยาศาสตร์ปัจจุบันพบว่า มนุษย์ให้ความสำคัญอย่างมากในเรื่องเพศ จนเป็นปัจจัยหนึ่งซึ่งกำหนดลักษณะพื้นฐานที่แตกต่างกันออกไปในชีวิตของแต่ละบุคคล’ (Persona Humana 1)

หนังสือคำสอนระบุเรื่องที่ถือว่าผิดต่อความบริสุทธิ์ คือ การเสเพลทางเพศ การสำเร็จความใคร่ด้วยตัวเอง เพศสัมพันธ์นอกการสมรส สื่อลามก การค้าประเวณี รวมทั้งอาชญากรรมรุนแรงทางเพศของการข่มขืน ทั้งหมดนี้ล้วนเข้าข่ายของการแยกเรื่องเพศออกจากเป้าหมายของการให้กำเนิดบุตรและความเป็นหนึ่งเดียวดั้งเดิมของพันธสัญญาแห่งการแต่งงาน 

      สิ่งต่างๆ เหล่านี้ส่งผลสู่การลดทอนความเป็นมนุษย์ให้เหลือเพียงวัตถุหรือเครื่องมือเพื่อความพึงพอใจทางเพศเท่านั้น แนวคิดเช่นนี้แพร่หลายอย่างมากในวัฒนธรรมของเรา เป็นการทำลายศักดิ์ศรีของมนุษย์อย่างที่สุด บาปและอาชญากรรมทางเพศนำความเสียหายมากมาย เพราะว่าได้ทำลายความเคารพ เสรีภาพ บูรณภาพทางร่างกายและศีลธรรมซึ่งเป็นทั้งสิทธิ์และศักดิ์ศรีของเรา (YOUCAT 405-411) 

ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า อาศัยพระหรรษทานของศีลแห่งการคืนดี ขอโปรดให้ข้าพเจ้ารับรู้ถึงพระเมตตาและการอภัยของพระองค์ สำหรับการที่ข้าพเจ้าได้กระทำบาปผิดต่อความบริสุทธิ์                                                                                                           

.

(Archbishop Bernard Longley, Doorway to Faith: Unlocking the Mystery of Faith. A Journey of Prayer Through the Catechism of the Catholic Church, London , Alive Publishing Ltd., 2014.)

.

โดยแผนกคริสตศาสนธรรมอัครสังฆมณฑลกรุงเทพฯ