วันเสาร์ สัปดาห์ที่ 29 เทศกาลธรรมดา (นักบุญยอห์น ปอล ที่ 2 พระสันตะปาปา)

พระวรสารตามคำบอกเล่าของนักบุญลูกา (ลก 13:1-9)                                     

เวลานั้น คนบางคนเข้ามาทูลพระเยซูเจ้าถึงเรื่องชาวกาลิลีซึ่งถูกปีลาตสั่งประหารชีวิตในขณะที่เขากำลังถวายเครื่องบูชา พระองค์จึงตรัสตอบเขาว่า “ท่านคิดว่าชาวกาลิลีเหล่านี้เป็นคนบาปมากกว่าชาวกาลิลีทุกคนหรือ จึงต้องถูกฆ่าเช่นนี้ มิได้ เราบอกท่านทั้งหลายว่าถ้าท่านไม่กลับใจเปลี่ยนชีวิต ทุกท่านจะพินาศไปเช่นกัน แล้วคนสิบแปดคนที่ถูกหอสิโลอัมพังทับเสียชีวิตเล่า ท่านคิดว่าคนเหล่านั้นมีความผิดมากกว่าคนอื่นทุกคนที่อาศัยอยู่ในกรุงเยรูซาเล็มหรือ มิได้ เราบอกท่านทั้งหลายว่าถ้าท่านไม่กลับใจเปลี่ยนชีวิต ทุกท่านจะพินาศไปเช่นเดียวกัน”

พระเยซูเจ้าตรัสเป็นอุปมาเรื่องนี้ว่า “ชายผู้หนึ่งปลูกต้นมะเดื่อเทศต้นหนึ่งในสวนองุ่นของตน เขามามองหาผลที่ต้นนั้น แต่ไม่พบ จึงพูดกับคนสวนว่า ‘ดูซิ สามปีแล้วที่ฉันมองหาผลจากมะเดื่อเทศต้นนี้แต่ไม่พบ จงโค่นมันเถิด เสียที่เปล่าๆ’ แต่คนสวนตอบว่า ‘นายครับ ปล่อยมันไว้อีกสักปีหนึ่งเถิด ผมจะพรวนดินรอบต้น ใส่ปุ๋ย ดูซิว่าปีหน้ามันจะออกผลหรือไม่ ถ้าไม่ออกผล ท่านจะโค่นทิ้งเสียก็ได้’”

ลก 13:1-5  ผู้คนมากมายในสมัยนั้นเชื่อกันว่า การเจ็บป่วย ภัยอันตราย และเคราะร้ายต่างๆ นั้นเกี่ยวข้องกับบาปของแต่ละบุคคลหรือบาปของครอบครัว แม้ความเจ็บไข้และความตายเป็นผลที่มาจากบาปกำเนิดและส่งผลกระทบต่อมนุษยชาติทั้งครบก็จริงแต่ไม่ได้เป็นผลมาจากความชั่วร้ายส่วนตัว พระคริสตเจ้าทรงขจัดความคิดที่ว่า บุคคลที่ถูกฆ่าอย่างอนาถต้องตายเพราะบาปของพวกเขาเอง อย่างไรก็ตามการตายก่อนวัยอันควรของพวกเขาเป็นการเตือนสอนให้กลับใจ เนื่องจากเราไม่รู้ว่าชีวิตของเราจะถึงจุดจบเมื่อใด  

ผู้ป่วยเฉพาะพระพักตร์พระเจ้า

CCC ข้อ 1502 ในพันธสัญญาเดิม มนุษย์เมื่อเจ็บป่วยมีชีวิตเฉพาะพระพักตร์พระเจ้า  เขารำพันถึงความเจ็บป่วยของเขาเฉพาะพระพักตร์พระองค์ และวอนขอให้พระองค์ผู้ทรงเป็นนายของชีวิตและความตายช่วยบำบัดรักษาตน ความเจ็บป่วยเป็นหนทางการกลับใจ และพระกรุณาของพระเจ้าก็เริ่มบำบัดรักษา ชาวอิสราเอลรู้สึกว่าความเจ็บป่วยมีความสัมพันธ์กับบาปและความชั่วอย่างลึกลับ และความซื่อสัตย์ต่อพระเจ้าตามธรรมบัญญัตินำชีวิตกลับคืนมา “เราคือพระยาห์เวห์ ผู้รักษาท่านให้หาย” (อพย 15:26) ประกาศกยังเห็นด้วยว่าความทุกข์มีความหมายอาจช่วยผู้อื่นให้พ้นจากบาปได้ด้วย ในที่สุด ประกาศกอิสยาห์ยังประกาศว่าพระเจ้าจะทรงนำช่วงเวลามาให้ศิโยน ซึ่งในเวลานั้นพระองค์จะทรงอภัยความผิดทั้งหมดและจะทรงบำบัดรักษาความเจ็บป่วยทั้งหมดด้วย

ลก 13:6-9  อุปมาเรื่องต้นมะเดื่อเทศสอนเกี่ยวกับเรื่องการกลับใจและความเมตตา ในความเมตตาของพระเจ้านั้นเปิดโอกาสให้เรากลับใจและทำให้ชีวิตของเราเกิดผล อย่างไรก็ตาม หากเรายังคงยืนกรานที่จะปฏิเสธความรักของพระองค์ เราก็จะต้องพินาศไปด้วยการเลือกของเราเอง 

ผลจากบาปของอาดัมต่อมนุษยชาติ

CCC ข้อ 402 มนุษย์ทุกคนมีส่วนเกี่ยวข้องกับบาปของอาดัมด้วย นักบุญเปาโลกล่าวยืนยันไว้ดังนี้ “มวลมนุษย์กลายเป็นคนบาปเพราะความไม่เชื่อฟังของมนุษย์เพียงคนเดียว” (รม 5:19) “บาปเข้ามาในโลกเพราะมนุษย์คนเดียว และความตายเข้ามาเพราะบาปฉันใด ความตายก็แพร่กระจายไปถึงมนุษย์ทุกคนเพราะทุกคนทำบาปฉันนั้น...” (รม 5:12) ท่านอัครสาวกยังกล่าวถึงการที่มนุษย์ทั้งมวลได้รับความรอดพ้นในพระคริสตเจ้าควบคู่กันกับการที่มนุษย์ทุกคนทำบาปด้วย “การล่วงละเมิดของมนุษย์คนเดียวเป็นเหตุให้มนุษย์ทุกคนถูกลงโทษฉันใด กิจการชอบธรรมของมนุษย์คนเดียวก็นำความชอบธรรมที่บันดาลชีวิตมาให้มนุษย์ทุกคนฉันนั้น” (รม 5:18)

ความตาย

CCC ข้อ 1008 ความตายเป็นผลจากบาป อำนาจสอนของพระศาสนจักรซึ่งมีอำนาจอธิบายพระคัมภีร์ และอธิบายความหมายของธรรมประเพณีได้อย่างถูกต้อง สอนว่าความตายเข้ามาในโลกเพราะบาปของมนุษย์ แม้ว่ามนุษย์มีธรรมชาติที่ตายได้ พระเจ้าก็ได้ทรงกำหนดไว้ให้ไม่ต้องตาย ความตายจึงตรงข้ามกับแผนการของพระเจ้าผู้ทรงเนรมิตสร้างและเข้ามาในโลกในฐานะผลตามมาของบาป “ความตายทางกายที่มนุษย์อาจไม่ต้องประสบถ้าไม่ได้ทำบาป” ยังเป็น “ศัตรูสุดท้าย” (1 คร 15:26) ที่จะต้องถูกปราบลงด้วย

ผลจากบาปกำเนิด

CCC ข้อ 1018 เป็นผลตามมาจากบาปกำเนิด มนุษย์ต้องประสบความตายของร่างกาย “ซึ่งถ้าเขาไม่ได้ทำบาป เขาคงไม่ต้องประสบ”

(จากหนังสือ THE DIDACHE BIBLE with commentaries based on the Catechism of the Catholic Church, Ignatius Bible Edition)