“ประตูสู่ความเชื่อ” (Doorway to Faith)

วันที่ 238

พระเมตตาและบาป  (CCC ข้อ 1846-1848)                                                                                                                                                                                

‘พระวรสารเป็นการเปิดเผยพระเมตตาที่พระเจ้าทรงมีต่อคนบาปในพระเยซูคริสตเจ้า... การจะรับพระเมตตาของพระเจ้าได้นั้นเรียกร้องให้เราสารภาพว่าเราได้ทำผิด’ (CCC 1846-1847)

  พระเจ้าทรงเป็นเสมือนนายแพทย์ที่ตรวจดูบาดแผลก่อนที่จะรักษา ทรงใช้พระวาจาและพระจิตของพระองค์ ทรงส่องแสงสว่างให้เราแลเห็นบาปได้ชัดเจน (CCC 1848) ด้วยคำกล่าวนี้หนังสือคำสอนเปิดเผยถึงความจริงยิ่งใหญ่เกี่ยวกับพระเมตตาและการไถ่กู้ของพระเจ้า ก่อนหน้านี้เราได้ศึกษามาแล้วถึงความเป็นจริงเกี่ยวกับธรรมชาติมนุษย์ที่ถูกบาปทำลาย แต่เพื่อให้เกิดการกลับใจอย่างแท้จริง 

    เราต้องมั่นใจว่า บาปคือความเป็นจริงที่อยู่ในตัวเรา สิ่งนี้ต้องไม่ทำให้เรารู้สึกผิด แต่ต้องเป็นเครื่องหมายแรกแห่งกิจการของพระจิตเจ้าในตัวเรา เป็นของประทานสองประการคือ เป็นการยืนยันว่ามโนธรรมของเรายังทำงานเป็นปกติ และการเริ่มต้นกิจการแห่งการไถ่กู้ในเรา  (YOUCAT 314) 

ข้าแต่พระจิตเจ้า โปรดทรงช่วยข้าพเจ้าให้ตระหนักถึงบาป ทั้งบาปหนักและบาปเบาในชีวิตของข้าพเจ้า ขอให้ความสำนึกนี้นำสู่ความชื่นชมยินดี เพราะบ่งบอกถึงการทำงานของพระองค์ ที่ทรงนำข้าพเจ้าไปสู่ความรอดพ้น                                                                                                                                                                                          

.

(Archbishop Bernard Longley, Doorway to Faith: Unlocking the Mystery of Faith. A Journey of Prayer Through the Catechism of the Catholic Church, London , Alive Publishing Ltd., 2014.)

.

โดยแผนกคริสตศาสนธรรมอัครสังฆมณฑลกรุงเทพฯ