“ประตูสู่ความเชื่อ” (Doorway to Faith)

วันที่ 219

ที่มาของการกระทำด้านศีลธรรม  (CCC ข้อ 1749-1754)                                                                                                                               

‘สิ่ง (หรือกิจการ) ที่ทำ เจตนา และสภาพแวดล้อมประกอบเป็น “บ่อเกิด” หรือองค์ประกอบความดีความชั่วของการกระทำแบบมนุษย์’ (CCC 1750)

  มนุษย์เป็นผู้กระทำเชิงศีลธรรม และผู้รับผิดชอบการกระทำของตนเอง หนังสือคำสอนแยกระหว่างสิ่ง (หรือกิจการ) กับเจตนาของการกระทำ ในปัจจุบันส่วนใหญ่กล่าวกันว่า “จุดประสงค์ทำให้วิธีการที่ใช้กลับดีขึ้นได้” แต่นี่ไม่เป็นความจริง ตัวอย่างเช่น หากเราโกหกเพื่อช่วยเหลือเพื่อนพี่น้อง แม้มีเจตนาดีก็ไม่ได้ทำให้การโกหกกลายเป็นสิ่งถูกต้องได้ หรือตรงกันข้าม หากเราทำกิจเมตตา แน่นอนเป็นกิจการดี แต่ป่าวประกาศการทำบุญของเราอย่างโอ้อวดและเพื่อผลประโยชน์ส่วนตน การให้ของเรานั้นก็กลายเป็นสิ่งที่ไม่ดีและไร้ประโยชน์ 

    สภาพแวดล้อมและผลจากการกระทำไม่ดีอาจทำให้ดูเหมือนความผิดเบาบางลงและอธิบายให้เข้าใจได้ แต่ไม่สามารถทำให้กิจการไม่ดีกลายเป็นดีไปได้ หรือทำให้การกระทำผิดด้านศีลธรรมกลายเป็นการกระทำอย่างถูกต้องได้ (Youcat 291)

ข้าแต่พระจิตเจ้า โปรดทรงชำระมโนธรรมของข้าพเจ้า เพื่อข้าพเจ้าจะตระหนักถึงความดีหรือไม่ดีของทุกสิ่งที่ได้เลือกกระทำ แม้หากจะมีเจตนาดีก็ตาม                                                                                                           

.

(Archbishop Bernard Longley, Doorway to Faith: Unlocking the Mystery of Faith. A Journey of Prayer Through the Catechism of the Catholic Church, London , Alive Publishing Ltd., 2014.)

.

โดยแผนกคริสตศาสนธรรมอัครสังฆมณฑลกรุงเทพฯ