17. การเติบโตในคุณธรรม 

การสอนคำสอนควรสอนเรื่องคุณธรรมของมนุษย์ ซึ่งทำให้เขารับรู้ถึงความงดงามและพลังดึงดูดของความโน้มเอียงอย่างถูกต้องให้ทำความดี คำสอนเรื่องคุณธรรมแบบคริสตชน ได้แก่ความเชื่อ ความหวังและความรัก ซึ่งมีแบบฉบับของบรรดาผู้ศักดิ์สิทธิ์เป็นแรงบันดาลใจ (CCC 1697)

การมองตัวเองอย่างลึกซึ้ง

เวลาที่เราอธิบายตัวเอง เรามักจะเริ่มจากลักษณะภายนอกก่อน เช่น รูปร่างหน้าตา แต่การเข้าใจตัวเองอย่างแท้จริงนั้นต้องมองลึกลงไปถึงภายใน

ลองพิจารณาบุคลิกภาพ นิสัย และคุณธรรมของคุณ บ่อยครั้งที่เรามักจะจดจ่อกับข้อบกพร่องของตัวเอง จนลืมมองด้านดีที่มีอยู่

นักบุญเปาโลแนะนำให้เราใส่ใจกับสิ่งที่ดีงาม โดยกล่าวว่า "พี่น้องทั้งหลาย สิ่งใดจริง สิ่งใดประเสริฐ สิ่งใดชอบธรรม สิ่งใดบริสุทธิ์ สิ่งใดน่ารัก สิ่งใดควรยกย่อง ถ้ามีสิ่งใดเป็นคุณธรรม ถ้ามีสิ่งใดน่าสรรเสริญ ท่านจงพิจารณาสิ่งเหล่านี้ด้วยการใคร่ครวญเถิด" (ฟิลิปปี 4:8) 

ให้เวลากับการคิดถึงคุณธรรมที่คุณมี โดยเฉพาะอย่างยิ่งคุณธรรมที่ช่วยในการเป็นครูคำสอน จงวอนขอให้พระเจ้าช่วยพัฒนาคุณธรรมเหล่านี้ และขอบคุณพระองค์สำหรับพระพรแห่งความเชื่อ ความหวัง และความรัก

ในฐานะครูคำสอน พยายามมองดูและชื่นชมข้อดีในตัวผู้เรียนของคุณ หลีกเลี่ยงการวิจารณ์ในแง่ลบหรือการพูดเยาะเย้ย เพราะอาจส่งผลเสียต่อความรู้สึกมีคุณค่าในตัวเองของพวกเขา แทนที่จะทำเช่นนั้น ให้ส่งเสริมทัศนคติ นิสัย และพฤติกรรมที่ดีของผู้เรียนอย่างสุดความสามารถ

คำถามไตร่ตรอง

• ความเชื่อและความหวังของคุณปรากฏชัดในทางปฏิบัติอย่างไร
• การกระทำเพื่อเพื่อนมนุษย์ของคุณตอบสนองต่อความรักที่พระเจ้าทรงมีต่อคุณอย่างไร

ภาวนา

พระเยซูเจ้าข้า ในพระวรสารเรามองเห็นตัวอย่างของคุณธรรมมากมาย ทั้งความเมตตากรุณา ความเคารพต่อผู้อื่น การให้อภัย และอีกมากมาย ขอทรงสำแดงแนวทางในการนำเสนอคุณธรรมเหล่านี้อย่างเป็นรูปธรรมต่อผู้ที่ข้าพเจ้าสอน อาแมน

ถอดความจากหนังสือ Jump Start for Catechists : Reflection on the Catechism