ความทุกข์

เมื่อพระเจ้าทรงแบ่งปันชีวิตของพระองค์แก่บรรดาสรรพสิ่งสร้าง เทวดา โลก และมนุษย์
พระองค์ทรงให้เทวดาและมนุษย์มีเสรีภาพที่จะรับหรือปฏิเสธความสัมพันธ์กับพระองค์
และกับสรรพสิ่งสร้าง
ดังนั้นความทุกข์คือการปฏิเสธของมนุษย์ที่จะมีความสัมพันธ์กับพระเจ้า และกับสรรพสิ่งสร้าง เราจะเห็นตัวอย่างของความทุกข์ได้อย่างชัดเจนเมื่อเทวดาหรือมนุษย์ปฏิเสธที่จะทำตามน้ำพระทัยของพระเจ้า เหตุว่าพระประสงค์ของพระเจ้านั้นล้วนเป็นสิ่งที่ดี ที่ชอบ
เมื่อมนุษย์และเทวดาเลือกใช้เสรีภาพที่จะปฏิบัติแต่สิ่งที่ตนปรารถนา พวกเขาเลือกที่จะอยู่อย่างเอกเทศ ไม่มีการแบ่งปันซึ่งกันและกัน

ความทุกข์นี้ก่อให้เกิดการทะเลาะเบาะแว้งระหว่างมนุษย์ จึงส่งผลให้เกิดการแยกตัวอยู่อย่างโดดเดี่ยว ทั้งนี้เพราะเขาต่างล้วนต้องการเป็นเจ้าเหนือผู้อื่น แทนองค์พระเจ้าที่เขาได้กีดกันให้พ้นไป หลังจากที่เขาได้ตัดพระเจ้าออกไปจากชีวิตของเขาแล้ว เขาก็เริ่มกำจัดกันและกัน
ความทุกข์ย่อมก่อให้เกิดความสับสนวุ่นวายในโลก เกิดความขัดแย้งระหว่างฝ่ายพระเจ้าผู้สร้างโลกและมนุษย์ผู้ปกครองมัน ความทุกข์ยากแสนสาหัสและความตายคือผลกรรมที่ตามมา
     “จงทดสอบทุกสิ่งและยึดสิ่งที่ดีงามไว้ จงละเว้นความชั่วทุกรูปแบบ”
            (1 ธส 5:21-22)
      โปรดช่วยให้เราพ้นจากเงื้อมมือมารด้วยเถิด พระเจ้าข้า
         อะไรคือความทุกข์?
            ความทุกข์คือการปฏิเสธที่จะเป็นหนึ่งเดียวกับพระเจ้า ปฏิเสธที่จะทำตาม
           น้ำพระทัยของพระองค์ ปฏิเสธพระองค์ด้วยใจเสรี ถึงแม้ว่า การกระทำตาม
           พระประสงค์จะเป็นสิ่งที่ดีที่ชอบก็ตาม  
           อะไรคือบ่อเกิดของความทุกข์?
           การถือตัวเป็นใหญ่และแสวงหาประโยชน์ส่วนตัวเป็นบ่อเกิดของความทุกข์