ประวัติศาสตร์แห่งความรอด (History of Salvation)

      ชาวคริสต์เชื่อว่า ศาสนาคริสต์ไม่ได้เริ่มที่การปรากฏมาของพระเยซู  แต่เริ่มต้นจากความสัมพันธ์ระหว่างพระเจ้ากับมนุษย์นับแต่การสร้างโลกแล้ว  และจะไปจบสิ้นอย่างสมบูรณ์เมื่อโลกจะสิ้นไป เมื่อเกิด  “ฟ้าใหม่และแผ่นดินใหม่” ขึ้นมา  การปรากฏมาของพระเยซูเป็นเหตุการณ์สำคัญที่สุดในประวัติศาสตร์แห่งความรอดนี้ เพราะพระองค์ทรงทำให้ “พันธสัญญา”  (Covenant)  ระหว่างพระเจ้ากับมนุษย์สมบูรณ์  โดยทรงเปิดเผยสัจธรรมที่จะนำมนุษย์ไปสู่ความหลุดพ้นหรืออีกนัยหนึ่ง นำมนุษย์ไปหาพระเจ้า พันธสัญญานี้หมายถึง สัญญาระหว่างพระเจ้ากับมนุษย์ ซึ่งเริ่มกับมนุษย์คู่แรกและกับบุคคลสำคัญอีกหลายคน  รวมทั้งกับชนชาติที่พระเจ้าทรงเลือกสรรคือชาติอิสราเอล พระเจ้าทรงสัญญาว่าจะทรงช่วยให้มนุษย์พ้นทุกข์และได้รับความรอดนิรันดรในที่สุดถ้าหากมนุษย์ซื่อสัตย์และปฏิบัติตามกฎบัญญัติของพระองค์    

      นอกจากจะเป็น  “คู่สัญญา”  กันแล้ว  พระเจ้ากับมนุษย์ก็เป็น “คู่สนทนา” กันในประวัติศาสตร์แห่งความรอดนี้  “ในอดีต พระเจ้าได้ตรัสแก่บรรพบุรุษของเราโดยทรงประกาศกหลายวาระและหลายวิธี ครั้นมาถึงสมัยนี้อันเป็นวาระสุดท้าย พระองค์ได้ตรัสแก่เราโดยทางพระบุตร”  (ฮบ 1:1-2)  ซึ่งหมายถึงพระเยซู นอกจากนี้พระเจ้ายัง “ตรัส” กับมนุษย์แต่ละคน ทรงเรียกให้มีส่วนร่วมแตกต่างกันไปในประวัติศาสตร์แห่งความรอดนี้
      ด้วยความเชื่อดังกล่าว ชาวคริสต์จึงมองวิวัฒนาการของศาสนาคริสต์ในฐานะที่เป็นส่วนสำคัญส่วนหนึ่งในประวัติศาสตร์แห่งความรอดซึ่งครอบคลุมไปถึงประวัติศาสตร์ของมนุษยชาติทั้งหมดด้วย โดยถือว่า พระเจ้าเป็นผู้ให้กำเนิดแก่มนุษยชาติ และทรงเป็นจุดหมายสุดท้ายที่มนุษยชาติกำลังพัฒนาไปสู่  พระเจ้าตรัสกับคนอื่นๆ  ที่ไม่ใช่คริสต์ด้วยวิธีการต่างๆ  มนุษย์ทุกคนไม่ว่าจะนับถือศาสนาใดหรือลัทธิความเชื่อใดก็สามารถไปสู่ความหลุดพ้นได้เหมือนกัน

ที่มา : หนังสือศาสนาคริสต์