จงรับศีลอภัยบาป อย่างน้อยปีละครั้ง
จงรับศีลมหาสนิทอย่างน้อยปีละครั้งในกำหนดปัสกา
    บทบัญญัติสองประการนี้สั่งให้เราต้องรับศีลอภัยบาปและศีลมหาสนิทอย่างน้อยปีละ 1 ครั้ง    และให้กระทำในกำหนดปัสกา    กำหนดปัสกา หมายถึง ช่วงเวลาตั้งแต่วันพุธรับเถ้าจนถึงวันสมโภชพระจิตเจ้า    จึงทำให้รู้จักกันในคำว่า “ทำปัสกา” นั่นเอง
    ความจริงจุดประสงค์ของบทบัญญัติสองประการนี้ปรารถนาที่จะให้คริสตชนคาทอลิกได้สนใจที่จะมีชีวิตเป็นหนึ่งเดียวกับพระ ให้รับศีลศักดิ์สิทธิ์ โดยเฉพาะศีลอภัยบาปและศีลมหาสนิท    ที่จะทำให้มีชีวิตพระในตัวของเราซึ่งโดยปกติแล้วการรับศีลอภัยบาปและศีลมหาสนิทพึงที่จะกระทำบ่อยๆ เพราะเป็นเสมือนอาหารที่หล่อเลี้ยงชีวิตวิญญาณ (ชีวิตสนิทกับพระ) ของเรา    คล้ายๆ กับ การรับประทานอาหารฝ่ายกาย ที่ทำให้ร่างกายเจริญเติบโตแข็งแรงอย่างไร ศีลศักดิ์สิทธิ์ก็ทำให้ชีวิตฝ่ายจิตแข็งแรงและเจริญเติบโตฉันนั้น
    คริสตชนคาทอลิกพึงรับศีลอภัยบาปและศีลมหาสนิทสม่ำเสมอโดยมีคำแนะนำว่าถ้าไม่มีบาปหนักหนาอะไร ให้รับศีลมหาสนิททุกครั้งเมื่อร่วมมิสซา และควรจะแก้บาปบ่อยๆ ประมาณเดือนละ 1 ครั้ง หรือ ตามความต้องการก็ได้