ท่านแสวงหาอะไร
ยอห์น 1:35-42
เรามักจะเข้าใจกันว่าพระเยซูทรงเรียกยอห์นและอันดรูว์ให้เป็นศิษย์พระองค์ที่ริมทะเลสาบกาลิลี แต่ตัวยอห์นเองไม่ได้บอกไว้อย่างนั้น ถ้าอ่านพระวรสารทั้งสี่เล่ม บางครั้งเราอาจจะเห็นว่าเนื้อหาบางตอนขัดแข้งกันอยู่บ้าง ทำให้ไม่แน่ใจว่าเล่มไหนถูกต้องกันแน่ แต่เราต้องเข้าใจความจริงอย่างหนึ่งว่าพระคัมภีร์เป็นหนังสือเกี่ยวเนื่องด้วยความเชื่อ ไม่ใช่หนังสือวิทยาศาสตร์หรือเอกสารวิชาประวัติศาสตร์
เราแต่ละคนมีมุมมองพระเจ้าแตกต่างกัน สายตาของความเชื่อของเราจึงแตกต่างกันไป สายตาแห่งความเชื่อของพวกศิษย์ที่เขียนพระวรสารก็เช่นเดียวกัน ยอห์นเขียนพระวรสารตามสายตาแห่งความเชื่อของตนเอง มัทธิว มาระโก ลูกา ก็เช่นเดียวกัน อย่างเช่นพระดำรัสครั้งสุดท้าย ที่พระเยซูเจ้าตรัสบนกางเขนนั้น มัทธิว มาระโก บอกว่า พระเยซูเจ้าตรัสว่า “ข้าแต่พระเจ้าของข้าพเจ้า ข้าแต่พระเจ้าของข้าพเจ้า ทำไมพระองค์จึงทรงทอดทิ้งข้าพเจ้าเล่า”(มธ.27:46 ; มก.15:34) ลูกา บอกว่า “พระบิดาเจ้าข้า ข้าพเจ้าขอมอบจิตของข้าพเจ้าไว้ในพระหัตถ์พระองค์” ยอห์น 19:30 บอกว่า “สำเร็จบริบรูณ์แล้ว” เราจะเข้าใจความแตกต่างเช่นนี้ได้อย่างไร... เป็นได้ที่ว่าบางครั้งตัวเราเองเมื่อเผชิญความทุกข์ยากเราอาจจะร้องตระโกนว่า “ข้าแต่พระเจ้าของข้าพเจ้า ข้าแต่พระเจ้าของข้าพเจ้า ทำไมพระองค์จึงทรงทอดทิ้งข้าพเจ้าเล่า” และเมื่อเข้าใจพระประสงค์ของพระเจ้าที่ทรงให้เราตกอยู่ในความทุกข์ยากนั้น เราจะทูลพระองค์ว่า “พระบิดาเจ้าข้า ข้าพเจ้าขอมอบจิตของข้าพเจ้าไว้ในพระหัตถ์พระองค์” ตลอดจนเมื่อเรายอมรับความตายด้วยความเข้าใจว่าทุกสิ่งล้วนเป็นพระคุณทั้งสิ้น ไม่ว่าจะเป็นความยินดีหรือความทุกข์ยาก หรือแม้แต่ความตาย คำพูดที่เราอยากจะบอก ณ เวลานั้นก็คงจะเป็นประโยคที่ว่า “สำเร็จบริบรูณ์แล้ว” อย่างนั้นมิใช่หรือ
ที่มา: หนังสือชีวิตนิรันดร
