เศรษฐีกับลาซารัส

พระคัมภีร์    ลูกา 16:19-31

คำแนะนำสำหรับผู้นำ
ผู้แสดง   
1.    พระเยซูเจ้า
2.    เศรษฐี
3.    ลาซารัส
4.    คนรับใช้
5.    อับราฮัม
6.    ทูตสวรรค์ +   

อุปกรณ์ในการแสดง
1.    จาน
2.    ถ้วย
3.    โต๊ะ

ใจความสำคัญ
    การฟังพระวาจาของพระเจ้า ความรักต่อเพื่อนบ้าน วัตถุนิยม ความร่ำรวย คุณธรรม

 
คำอธิบาย
    อุปมาเรื่องนี้ในพระวรสารของนักบุญลูกาเป็นเรื่องราวที่งดงามเรื่องหนึ่งของบทเทศน์บนที่ราบ (6:20-26) ผู้ที่หิวในเวลานี้จะอิ่ม และผู้ที่อิ่มในเวลานี้จะหิว เรื่องเศรษฐีและลาซารัสเป็นจุดปลายสุดของเขตแบ่ง เศรษฐีแต่งกายหรูหราด้วยเสื้อผ้าเนื้อดีราคาแพง ในขณะที่ลาซารัสรอคอยเศษอาหารที่ตกจากโต๊ะของเศรษฐี มีบางคนให้ความเห็นว่า เศษอาหารนี้คือเศษขนมปังที่อาจจะร่วงลงมาขณะที่เศรษฐีรับประทาน
    การเป็นคนร่ำรวยไม่ใช่บาป แต่ความเห็นแก่ตัวในการใช้ความร่ำรวยคือบาป ความผิดของเศรษฐีคือ เขาเพิกเฉยต่อสิ่งจำเป็นในการดำรงชีวิตของผู้ที่อยู่ที่ประตูบ้านของเขา เขาถูกทิ้งอยู่ในนรก ในขณะที่ลาซารัสพักอยู่กับอับราฮัม ซึ่งหมายถึงระดับสูงสุดของความสุขสำราญ เมื่อเศรษฐีพยายามหยุดยั้งพี่น้องของเขามิให้กระทำผิดเหมือนเขา แต่ได้รับการบอกว่าพวกเขามีคนคอยตักเตือนมากพออยู่แล้ว อับราฮัมจบด้วยคำบอกกล่าวที่เป็นลักษณะคำพยากรณ์ ถึงแม้พระเยซูเจ้าทรงกลับเป็นขึ้นมาจากความตาย แต่มนุษย์ก็ยังคงมีความเห็นแก่ตัวต่อไป ยังมีคนไม่สนใจผู้อื่นต่อไป

ลักษณะเด่นเพื่ออภิปราย
    บุคลิกลักษณะของอับราฮัมในฐานะผู้มีความเชื่อ
    ใครคือผู้ยากจนในชีวิตของเรา และเราสามารถช่วยเหลือเขาอย่างไร
    จุดจบของชีวิตและชีวิตหลังความตาย
    คำสอนอื่นๆ ของพระเยซูเจ้าเรื่องความร่ำรวย
    การตระหนักถึงความต้องการของผู้อื่น

-------------------------------------------------
(พระเยซูเจ้ายืนอยู่ด้านหนึ่ง ลาซารัสนอนอยู่ที่ประตู เศรษฐีนั่งอยู่ที่โต๊ะ คนรับใช้ยืนอยู่ข้างหลัง อับราฮัมยืนอยู่ไกลๆ)
พระเยซูเจ้า    ครั้งหนึ่ง มีเศรษฐีผู้หนึ่งแต่งกายหรูหราด้วยเสื้อผ้าเนื้อดีราคาแพง เขาจัดงานเลี้ยงใหญ่ทุกวัน มีคนยากจนผู้หนึ่งชื่อลาซารัส มีบาดแผลเต็มตัว เขานอนอยู่ที่ประตูบ้านของเศรษฐีผู้นั้น มีแต่สุนัขมาเลียแผลของเขา
    (ผู้รับใช้เดินมาหาลาซารัส)
ผู้รับใช้    เจ้ามาทำอะไรที่นี่
ลาซารัส    ผมหิวจะตายอยู่แล้ว ได้โปรดเถิด ขออาหารให้ผมกินหน่อย ขอเพียงเศษขนมปังเล็กๆ ที่ตกจากโต๊ะของนายท่านบ้างได้ไหม
ผู้รับใช้    ไม่ได้ สุนัขกินหมดแล้ว (ออกไป)
พระเยซูเจ้า    ลาซารัสได้ตายไป ทูตสวรรค์นำเขาไปอยู่ในอ้อมอกของอับราฮัม
    (ทูตสวรรค์เข้ามา และพาลาซารัสไปหาอับราฮัม)
พระเยซูเจ้า    เศรษฐีก็ตายเช่นเดียวกัน และถูกฝังไว้
    (เศรษฐีฟุบลงที่โต๊ะ)
    เขาถูกทรมานอยู่ในแดนผู้ตาย
    (ทูตสวรรค์พาเศรษฐีไปอยู่ในที่ๆ ห่างจากลาซารัสและอับรา-ฮัม)
เศรษฐี    ท่านพ่ออับราฮัม จงสงสารลูกด้วย กรุณาส่งลาซารัสให้ใช้ปลายนิ้วจุ่มน้ำมาแตะลิ้นให้ลูกสดชื่นขึ้นบ้าง เพราะลูกกำลังทุกข์ทรมานอย่างสาหัสในเปลวไฟนี้
อับราฮัม    ลูกเอ๋ย จงจำไว้ว่า เมื่อยังมีชีวิตอยู่ ลูกได้รับแต่สิ่งดีๆ ส่วนลาซารัสได้รับแต่สิ่งเลวๆ บัดนี้เขาได้รับความบรรเทาใจที่นี่ ส่วนลูกต้องรับทรมาน ยิ่งกว่านั้น ยังมีเหวใหญ่ขวางอยู่ระหว่างเราทั้งสอง จนใครที่ต้องการจะข้ามจากที่นี่ไปหาลูกก็ข้ามไปไม่ได้ และผู้ที่ต้องการจะข้ามจากด้านโน้นมาหาเรา ก็ข้ามมาไม่ได้ด้วย
เศรษฐี    (อ้อนวอน)
    ท่านพ่อ ลูกอ้อนวอนให้ท่านส่งลาซารัสไปยังบ้านบิดาของลูก เพราะลูกยังมีพี่น้องอีกห้าคน ขอให้ลาซารัสเตือนเขาอย่าให้มายังสถานที่ทรมานแห่งนี้เลย
อับราฮัม    พี่น้องของลูกมีโมเสสและบรรดาประกาศกอยู่แล้ว ให้เขาเชื่อฟังท่านเหล่านั้นเถิด
เศรษฐี    แค่นั้นไม่พอหรอกท่านพ่ออับราฮัม ถ้าใครคนหนึ่งจากบรรดาผู้ตายไปหาเขา เขาจึงจะกลับใจ
อับราฮัม    ถ้าเขาไม่เชื่อฟังโมเสสและบรรดาประกาศก แม้ใครที่กลับคืนชีวิตจากบรรดาผู้ตายเตือนเขา เขาก็จะไม่เชื่อ
    (เศรษฐีเอามือปิดหน้าและร้องครวญคราง)
เศรษฐี    ฉันช่างโง่เขลาตาบอดอะไรเช่นนี้