แผนกคริสตศาสนธรรม อัครสังฆมณฑลกรุงเทพฯ

CATECHETICAL CENTER OF BANGKOK ARCHDIOCESE

thzh-CNenfritjako

งานวิวาหมงคล

พระคัมภีร์    มัทธิว 22:1-14

คำแนะนำสำหรับผู้นำ
ผู้แสดง   
1.    พระเยซูเจ้า
2.    กษัตริย์
3.    คนรับใช้ 1-2-3-4
4.    ผู้รับเชิญ 1-2-3-4
5.    บุคคล 1-2-3 +
6.    ชาย   

อุปกรณ์ในการแสดง
1.    เสื้อสำหรับงานวิวาห์

ใจความสำคัญ
    สมาชิกของอาณาจักรสวรรค์ การเตรียมพร้อมสำหรับอาณาจักรสวรรค์


คำอธิบาย
    ทางตะวันออกใกล้ในสมัยก่อนนั้น การเชิญครั้งแรกแล้วต้องตามมาด้วยการเชิญเป็นครั้งที่สอง ซึ่งจะเชิญในทันทีก่อนที่การฉลองจะเริ่ม การปฏิเสธที่จะไปยังงานเลี้ยงหลังจากยอมรับคำเชิญครั้งแรกแล้วเป็นการเสียมารยาทอย่างที่สุด การไปงานฉลองของพระโอรสของกษัตริย์เป็นโอกาสให้แสดงความจงรักภักดี การปฏิเสธในอุปมาเรื่องนี้เป็นการหมิ่นประมาทในระดับการเมืองด้วย
    งานเลี้ยงฉลองในงานวิวาห์เป็นสัญลักษณ์ถึงสวรรค์ อุปมาเรื่องนี้แสดงให้เห็นถึงชาวอิสราเอล ประชากรที่ได้รับเลือกสรร ในบางครั้งได้ปฏิเสธการช่วยให้รอดพ้นและถึงกับฆ่าบรรดาประกาศกผู้เชิญเขาเข้ามาในงาน มนุษย์ทุกคนได้รับเชิญให้เข้ามา แต่ชายผู้เข้ามาทีหลังโดยไม่สวมเสื้อสำหรับงานวิวาห์ ซึ่งเป็นเสื้อคลุมสะอาดสีขาว เป็นการกระทำที่ไม่สุภาพ โดยเฉพาะถ้าเสื้อสำหรับงานวิวาห์นั้นได้จัดเตรียมไว้ให้เขาแล้ว (ตามความคิดของนักวิชาการ) ด้วยความเกียจคร้าน หรือความทะนงตนที่คิดว่าไม่สวมจะดีกว่า ในทำนองเดียวกัน เราสามารถมีความชื่นชมยินดีในงานเลี้ยงฉลองนิรันดรได้ ถ้าเราสวมใส่ด้วยการกระทำดี ถ้าเราไม่กระทำเช่นนี้ เราเองก็อาจจะไม่ได้รับชีวิตนิรันดรเช่นกัน
    การเผาเมืองในอุปมาเรื่องนี้เป็นการเพิ่มขึ้นเพื่อพาดพิงถึงการทำลายกรุงเยรูซาเล็มก่อน ค.ศ. 70

ลักษณะเด่นเพื่ออภิปราย
    ทำอย่างไรจึงจะได้รับเสื้อสำหรับงานวิวาห์
    เราได้รับเชิญให้รับการช่วยให้รอดพ้นได้อย่างไร
    ถ้าเสื้อสำหรับงานวิวาห์คือชีวิตที่เราได้รับเมื่อรับศีลล้างบาป เราสามารถทำหายได้อย่างไร
    การเห็นคุณค่าในพระพรของการช่วยให้รอดพ้น
    ความจำเป็นของการร่วมมือกันกับพระหรรษทานแห่งการช่วยให้รอดพ้น

 

(พระเยซูเจ้าอยู่ด้านหนึ่งไกลๆ กษัตริย์และผู้รับใช้อยู่อีกด้านหนึ่ง บรรดาผู้รับเชิญอยู่อีกด้านหนึ่ง)
พระเยซูเจ้า    พระอาณาจักรสวรรค์เปรียบได้ดังนี้คือ มีกษัตริย์พระองค์หนึ่งทรงจัดเตรียมงานอภิเษกสมรสให้พระโอรส
กษัตริย์    (พูดกับคนใช้ 1-2)
    จงไปเรียกผู้รับเชิญให้มาในงานวิวาห์เดี๋ยวนี้เลย
    (ผู้รับใช้ 1-2 ไปหาผู้รับเชิญ)
คนใช้ 1    เชิญมาเถิด ได้เวลาสำหรับงานเลี้ยงอภิเษกสมรสที่พระราชวังแล้วครับ
ผู้รับเชิญ 1    ผมไม่รู้สึกอยากไป
คนรับใช้ 2    แล้วคุณละครับ
ผู้รับเชิญ 2    ผมติดธุระเหมือนกัน
    (ผู้รับใช้กลับไปหากษัตริย์)
คนใช้ 1    ข้าแต่พระองค์ บรรดาแขกรับเชิญไม่ต้องการมา
กษัตริย์    อืม บางทีพวกเขาอาจไม่เข้าใจ
    (พูดกับคนใช้ 3-4)
    มานี่ซิ จงไปหาผู้รับเชิญของเรา บอกพวกเขาว่าการเลี้ยงพร้อมแล้ว ได้ฆ่าโคและสัตว์อ้วนพีแล้ว ทุกสิ่งพร้อมสรรพ เชิญมาในงานวิวาห์เถิด
(กษัตริย์ คนรับใช้ 1-2 ออกไป, คนรับใช้ 3-4 ไปหาผู้รับเชิญ)
คนใช้ 3    กษัตริย์ทรงมีพระราชสารถึงพวกท่านว่า งานเลี้ยงฉลองของเราพร้อมแล้ว ได้ฆ่าโคและสัตว์อ้วนพีแล้ว ทุกสิ่งพร้อมสรรพ เชิญมาในงานวิวาห์เถิด
ผู้รับเชิญ 1    (ออกไป)
    ลาก่อน ผมกำลังจะไปทุ่งนา
ผู้รับเชิญ 2    (ออกไป)
    ผมต้องไปทำธุรกิจที่ร้าน
    (ผู้รับเชิญ 3-4 จับคนใช้ 3-4 ทำร้ายและฆ่าเขา)
ผู้รับเชิญ 3    ฉันคิดว่าพวกเขาคงไม่สามารถทำความรำคาญให้ใครได้อีก
    (ผู้รับเชิญออกไป)
พระเยซูเจ้า    เมื่อกษัตริย์ทราบว่าผู้รับใช้ของพระองค์ถูกฆ่า จึงทรงส่งกองทหารไปทำลายฆาตกรเหล่านั้น และเผาเมืองของเขาด้วย แล้วทรงเรียกผู้รับใช้มาหาอีกครั้ง
    (บุคคล 1-2-3 เข้ามา และเดินไปยังด้านหนึ่งของเวที กษัตริย์ และผู้รับใช้ 1-2 เข้ามา)
กษัตริย์    (พูดกับคนใช้ 1-2)
    งานวิวาห์พร้อมแล้ว แต่ผู้รับเชิญไม่เหมาะสมกับงานนี้ จงไปตามทางแยก พบผู้ใดก็ตาม ไม่ว่าจะเป็นคนดีหรือคนเลว จงเชิญมาในงานวิวาห์เถิด
ผู้รับใช้    พะยะค่ะ
    (ผู้รับใช้ไปหาบุคคล 1-2-3)
ผู้รับใช้ 1    (พูดกับบุคคล 1)
    เชิญมาในงานวิวาห์ที่กษัตริย์ทรงจัดขึ้นเถิด
ผู้รับใช้ 2    (พูดกับบุคคล 2)
    หยุดเล่นการพนันสักพักเถิด และเชิญไปงานเลี้ยงฉลองที่พระราชวังเถิด
ผู้รับใช้ 1    (พูดกับบุคคล 3)
    ท่านได้รับเชิญไปในงานเลี้ยงฉลองอภิเษกสมรส
    (ทุกคนเดินไปยังพระราชวัง รวมทั้งชายที่ไม่ได้สวมเสื้อสำหรับงานวิวาห์)
กษัตริย์    เชิญมา เชิญเข้ามาในงานเลี้ยงฉลองของเรา เข้ามาเถิด
    (กษัตริย์เดินไปในกลุ่มคน)
    อืม ดีจริงๆ ที่ห้องโถงเต็มไปด้วยผู้คน
    (หันไปมองชายที่ไม่สวมเสื้อสำหรับงานวิวาห์)
กษัตริย์    (พูดกับชาย)
    เพื่อนเอ๋ย ท่านไม่ได้สวมเสื้อสำหรับงานวิวาห์ แล้วเข้ามาที่นี่ได้อย่างไร
    (ชายเงียบ)
กษัตริย์    (พูดกับผู้รับใช้ 1-2)
    จงมัดมือมัดเท้าของเขา เอาไปทิ้งในที่มืดข้างนอกเถิด ที่นั่นจะมีแต่การร่ำไห้คร่ำครวญ และขบฟันด้วยความขุ่นเคือง
    (ผู้รับใช้นำชายออกไป)
พระเยซู    ผู้รับเชิญมีมาก แต่ผู้รับเลือกมีน้อย