ผู้รับใช้ของนายร้อย

พระคัมภีร์    มธ 8:5-13; ลก 7:1-10

คำแนะนำสำหรับผู้นำ
ผู้แสดง   
1.    ผู้บรรยาย
2.    พระเยซูเจ้า
3.    นายร้อย
4.    ฝูงชน
5.    ผู้อาวุโสชาวยิว
6.    คนส่งสาร   

อุปกรณ์ในการแสดง

ใจความสำคัญ
    ความเชื่อ  ยกย่องเรื่องความเชื่อ  ความรอดสากล

คำอธิบาย
    ศูนย์รวมของอัศจรรย์นี้อยู่ที่ความเชื่อของคนต่างศาสนา ซึ่งขอให้พระเยซูเจ้ารักษาคนผู้หนึ่งที่อยู่ห่างไกลออกไป ทาสหนุ่มของนายร้อยที่เขารักกำลังป่วยหนัก ปรารถนาให้พระเยซูเจ้าไว้ชีวิตในความยุ่งยากและพิธีกรรมต่างๆ ที่ไม่สะอาดซึ่งเป็นเหตุของการมาเยือนของเขา คนต่างศาสนาประกาศถึงความเชื่อของเขาว่าพระเยซูเจ้าตรัสเพียงคำเดียวอัศจรรย์ก็จะเกิดขึ้น พระเยซูเจ้าตรัสยกย่องชายผู้นี้และตรัสทำนายว่าคนจำนวนมากจะมาจากทิศตะวันออกและตะวันตก และจะนั่งร่วมโต๊ะทำงานเลี้ยงในอาณาจักรสวรรค์ ทุกคนได้รับการต้อนรับ ผู้รับใช้หายเป็นปกติ ถ้อยคำอันงดงามของนายร้อยได้รับการรวมเข้าไว้ในบทภาวนาก่อนรับศีลในพิธีบูชาขอบพระคุณ

ลักษณะเด่นเพื่ออภิปราย
    ทำไมนายร้อยจึงขอให้พระเยซูเจ้าตรัสเพียงคำเดียวเพื่อรักษาผู้รับใช้ของเขาให้หาย
    พระอานุภาพของพระเยซูเจ้าและความปรารถนาของพระองค์ที่จะตอบคำภาวนาของเรา
    การเข้าร่วมในงานเลี้ยงแห่งสวรรค์จำเป็นต้องทำอย่างไร
    เราสามารถแสดงความเชื่อได้อย่างไร
    ยกตัวอย่างของอัศจรรย์ในการรักษาต่างๆ ที่เพิ่งจะเกิดขึ้น
    ที่ใดที่เราต้องการการรักษา

 
(พระเยซูเจ้าเดินไปกับฝูงชน และผู้อาวุโสชาวยิว)
ผู้บรรยาย    วันหนึ่ง เมื่อพระเยซูเจ้าเสด็จเข้าเมืองคาเปอรนาอุม นายทหารโรมันคนหนึ่งเข้ามาเฝ้าพระองค์ นายทหารโรมันท่านนี้มียศเป็นนายร้อย  ซึ่งหมายความว่า เขาควบคุมทหารจำนวนร้อยคน เนื่องจากเขามิใช่ชาวยิว การให้พระเยซูเจ้าเสด็จเข้าไปในบ้านของเขาจะทำให้พระเยซูเจ้ามีมลทินตามกฎหมายของชาวยิว
(นายร้อยเดินเข้ามาและไปหาพระเยซูเจ้า)
นายร้อย    ท่านครับ เด็กหนุ่มผู้รับใช้ของข้าพเจ้า ซึ่งข้าพเจ้ารักเขามาก กำลังป่วยใกล้ตาย เขาเป็นอัมพาตนอนอยู่ที่บ้าน ต้องทรมานอย่างสาหัส
ผู้อาวุโสชาวยิว    (พูดกับพระเยซูเจ้า)
    นายร้อยผู้นี้สมควรที่ท่านจะช่วยเหลือ เขารักชนชาติของเรา และได้สร้างศาลาธรรมให้เรา
พระเยซูเจ้า    (พูดกับนายร้อย)     เราจะไปรักษาเขาให้หาย
นายร้อย    พระองค์เจ้าข้า อย่าลำบากไปเลย ข้าพเจ้าไม่สมควรให้พระองค์เสด็จเข้ามาในบ้านของข้าพเจ้า แต่ขอพระองค์ตรัสเพียงคำเดียว ผู้รับใช้ของข้าพเจ้าก็จะหายจากโรค ข้าพเจ้าเป็นผู้อยู่ใต้บังคับบัญชา แต่ยังมีทหารอยู่ใต้บังคับบัญชาด้วย ข้าพเจ้าบอกคนหนึ่งว่า “ไป” เขาก็ไป บอกอีกคนหนึ่งว่า “มา” เข้าก็มา ข้าพเจ้าบอกผู้รับใช้ว่า “ทำสิ่งนี้” เขาก็ทำ
พระเยซูเจ้า    (พูดกับฝูงชน)
    เราบอกท่านทั้งหลายว่า เรายังไม่เคยพบใครมีความเชื่อมากเช่นนี้ในอิสราเอลเลย คนจำนวนมากจะมาจากทิศตะวันออกและตะวันตก และจะนั่งร่วมโต๊ะกับอับราฮัม อิสอัค และยาโคบในอาณาจักรสวรรค์ แต่บุตรแห่งอาณาจักรจะถูกขับไล่ออกไปในที่มืดข้างนอก ที่นั่นจะมีแต่การร่ำไห้คร่ำครวญ และขบฟันด้วยความขุ่นเคือง
    (พูดกับนายร้อย)
    จงไปเถิด จงเป็นไปตามที่ท่านเชื่อนั้นเถิด
นายร้อย    ขอบคุณมากครับท่าน ขอบคุณ ขอบคุณจริงๆ
(พระเยซูเจ้าและฝูงชนออกไป นายร้อยเดินอยู่ คนส่งสารเดินเข้ามาหานายร้อย)
คนส่งสาร    ท่านครับ ท่าน เขาหายป่วยแล้ว เขาเดินได้และพูดคุยได้เหมือนว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น
นายร้อย    ขอโมทนาคุณพระเป็นเจ้า