เงินค่าภาษีที่อยู่ในปลา
พระคัมภีร์ มธ 17:24-27
คำแนะนำสำหรับผู้นำ
ผู้แสดง
1. ผู้บรรยาย
2. พระเยซูเจ้า
3. เปโตร
4. คนเก็บภาษี 1-2
อุปกรณ์ในการแสดง
1. ปลากระดาษที่แปะเหรียญไว้
2. เชือกผูกไว้กับเบ็ดตกปลา
ใจความสำคัญ
การปฏิบัติตามกฎหมาย เปโตร และคุณธรรม
คำอธิบาย
ผู้ใหญ่ที่อายุ 19 ปีบริบูรณ์ ต้องจ่ายภาษีครึ่งเชเกลให้กับพระวิหารเป็นประจำทุกปี ดังที่พลเมืองชาวโรมันได้รับการยกเว้นไม่ต้องจ่ายภาษีให้ชาวโรมัน หลายคนจึงคิดว่าพระเยซูเจ้าและบรรดาศิษย์ เนื่องจากเป็นสมาชิกของอาณาจักรสวรรค์ จึงได้รับการยกเว้นการจ่ายภาษีให้กับพระวิหาร แต่เพื่อมิให้เป็นที่สะดุด พระเยซูเจ้าจึงจัดการจ่ายภาษีให้กับพระองค์เองและให้กับเปโตร เรื่องนี้อาจจะใช้เพื่อยุติปัญหาเรื่องภาษีพระวิหารในพระศาสนจักรสมัยแรกๆ
ลักษณะเด่นเพื่ออภิปราย
อารมณ์ขันของพระเยซูเจ้าที่ทรงส่งชาวประมงไปจับปลาเพื่อเงินค่าภาษี
การเป็นที่สะดุดหมายความว่าอย่างไร
กฎต่างๆ ของพระศาสนจักรที่เราต้องปฏิบัติตาม
เราให้เงินบำรุงพระศาสนจักรอย่างไร
-------------------------------------------------
ผู้บรรยาย โรมไม่เก็บภาษีจากพลเมืองของตน เพราะโรมได้รับเงินมากมายจากประเทศต่างๆ ที่เป็นเมืองขึ้นของตน เนื่องจากชาวยิวเป็นส่วนหนึ่งของอาณาจักรโรมัน พวกเขาจึงต้องจ่ายภาษีให้กับโรม นอกจากนั้น ชาวยิวแต่ละคนต้องจ่ายภาษีเป็นเงินครึ่งเชเกลเพื่อบำรุง
พระวิหารทุกปี เมื่อพระเยซูเจ้าและบรรดาศิษย์ของพระองค์เข้าไปในเมืองคาเปอรนาอุม คนเก็บภาษีบำรุงพระวิหารจึงเข้ามาหาเปโตร
(เปโตรเดินคนเดียว คนเก็บภาษี 1-2 เดินเข้ามาหาเปโตร
พระเยซูเจ้านั่งอยู่ห่างออกไป)
คนเก็บภาษี 1 อาจารย์ของท่านไม่เสียภาษีบำรุงพระวิหารหรือ
เปโตร แน่นอน เสียอยู่แล้ว รอเดี๋ยวนะ
(เปโตรเข้าไปในบ้านที่พระเยซูเจ้าอยู่)
ผู้บรรยาย ก่อนเปโตรจะพูดเรื่องภาษี พระเยซูเจ้าตรัสกับเขาว่า
พระเยซูเจ้า ซีโมน ท่านมีความเห็นอย่างไร กษัตริย์ในโลกนี้ทรงเก็บภาษีจากพลเมืองของตนเอง หรือจากคนต่างชาติ
เปโตร คนต่างชาติ
พระเยซูเจ้า ดังนั้นพลเมืองจึงไม่ต้องจ่าย แต่เราไม่ต้องการทำให้คนเหล่านี้ขุ่นเคือง ท่านจงไปที่ทะเล หย่อนเบ็ดลงไป จับปลาตัวแรกที่ตกได้ เปิดปากปลา ท่านจะพบเงินหนึ่งเหรียญ เป็นจำนวนเงินที่มากพอสำหรับจ่ายภาษีบำรุงพระวิหารสำหรับเราและท่าน จงนำเงินนั้นไปเสียภาษีเพื่อเราและท่านเถิด
เปโตร ถ้าพระองค์ว่าอย่างนั้น
(เปโตรเอาเบ็ดตกปลาหย่อนลงไว้ และออกไป)
เปโตร (พูดกับคนเก็บภาษี)
เดี๋ยวผมกลับมา
(เปโตรจับปลา และเอาเหรียญเงินออกมาจากปลา)
เปโตร (พูดกับตนเอง)
พระองค์รู้ได้อย่างไรว่าจะมีเงินอยู่เนี่ย
(เปโตรไปหาคนเก็บภาษี)
เปโตร (ถือเหรียญเงินไปให้คนเก็บภาษี)
เอ้า นี่ภาษีบำรุงพระวิหารของพระเยซูเจ้าและของผม
คนเก็บภาษี 1 ขอบคุณครับ
คนเก็บภาษี 2 ขอให้มีความสุขนะครับ
(คนเก็บภาษีทั้งสองคนออกไป)