แผนกคริสตศาสนธรรม อัครสังฆมณฑลกรุงเทพฯ

CATECHETICAL CENTER OF BANGKOK ARCHDIOCESE

thzh-CNenfritjako

เงินค่าภาษีที่อยู่ในปลา

พระคัมภีร์    มธ 17:24-27

คำแนะนำสำหรับผู้นำ
ผู้แสดง   
1.    ผู้บรรยาย
2.    พระเยซูเจ้า
3.    เปโตร
4.    คนเก็บภาษี 1-2   

อุปกรณ์ในการแสดง
1.    ปลากระดาษที่แปะเหรียญไว้
2.    เชือกผูกไว้กับเบ็ดตกปลา

ใจความสำคัญ
การปฏิบัติตามกฎหมาย  เปโตร  และคุณธรรม

คำอธิบาย
    ผู้ใหญ่ที่อายุ 19 ปีบริบูรณ์   ต้องจ่ายภาษีครึ่งเชเกลให้กับพระวิหารเป็นประจำทุกปี ดังที่พลเมืองชาวโรมันได้รับการยกเว้นไม่ต้องจ่ายภาษีให้ชาวโรมัน หลายคนจึงคิดว่าพระเยซูเจ้าและบรรดาศิษย์ เนื่องจากเป็นสมาชิกของอาณาจักรสวรรค์ จึงได้รับการยกเว้นการจ่ายภาษีให้กับพระวิหาร แต่เพื่อมิให้เป็นที่สะดุด พระเยซูเจ้าจึงจัดการจ่ายภาษีให้กับพระองค์เองและให้กับเปโตร เรื่องนี้อาจจะใช้เพื่อยุติปัญหาเรื่องภาษีพระวิหารในพระศาสนจักรสมัยแรกๆ

ลักษณะเด่นเพื่ออภิปราย
    อารมณ์ขันของพระเยซูเจ้าที่ทรงส่งชาวประมงไปจับปลาเพื่อเงินค่าภาษี
    การเป็นที่สะดุดหมายความว่าอย่างไร
    กฎต่างๆ ของพระศาสนจักรที่เราต้องปฏิบัติตาม
    เราให้เงินบำรุงพระศาสนจักรอย่างไร

-------------------------------------------------
ผู้บรรยาย    โรมไม่เก็บภาษีจากพลเมืองของตน เพราะโรมได้รับเงินมากมายจากประเทศต่างๆ ที่เป็นเมืองขึ้นของตน เนื่องจากชาวยิวเป็นส่วนหนึ่งของอาณาจักรโรมัน พวกเขาจึงต้องจ่ายภาษีให้กับโรม นอกจากนั้น ชาวยิวแต่ละคนต้องจ่ายภาษีเป็นเงินครึ่งเชเกลเพื่อบำรุง
พระวิหารทุกปี เมื่อพระเยซูเจ้าและบรรดาศิษย์ของพระองค์เข้าไปในเมืองคาเปอรนาอุม คนเก็บภาษีบำรุงพระวิหารจึงเข้ามาหาเปโตร
   
(เปโตรเดินคนเดียว คนเก็บภาษี 1-2 เดินเข้ามาหาเปโตร
พระเยซูเจ้านั่งอยู่ห่างออกไป)
คนเก็บภาษี 1    อาจารย์ของท่านไม่เสียภาษีบำรุงพระวิหารหรือ
เปโตร    แน่นอน เสียอยู่แล้ว รอเดี๋ยวนะ
    (เปโตรเข้าไปในบ้านที่พระเยซูเจ้าอยู่)
ผู้บรรยาย    ก่อนเปโตรจะพูดเรื่องภาษี พระเยซูเจ้าตรัสกับเขาว่า
พระเยซูเจ้า    ซีโมน ท่านมีความเห็นอย่างไร กษัตริย์ในโลกนี้ทรงเก็บภาษีจากพลเมืองของตนเอง หรือจากคนต่างชาติ
เปโตร    คนต่างชาติ
พระเยซูเจ้า    ดังนั้นพลเมืองจึงไม่ต้องจ่าย แต่เราไม่ต้องการทำให้คนเหล่านี้ขุ่นเคือง ท่านจงไปที่ทะเล หย่อนเบ็ดลงไป จับปลาตัวแรกที่ตกได้ เปิดปากปลา ท่านจะพบเงินหนึ่งเหรียญ เป็นจำนวนเงินที่มากพอสำหรับจ่ายภาษีบำรุงพระวิหารสำหรับเราและท่าน จงนำเงินนั้นไปเสียภาษีเพื่อเราและท่านเถิด
เปโตร    ถ้าพระองค์ว่าอย่างนั้น
    (เปโตรเอาเบ็ดตกปลาหย่อนลงไว้ และออกไป)
เปโตร    (พูดกับคนเก็บภาษี)
    เดี๋ยวผมกลับมา
    (เปโตรจับปลา และเอาเหรียญเงินออกมาจากปลา)
เปโตร    (พูดกับตนเอง)
    พระองค์รู้ได้อย่างไรว่าจะมีเงินอยู่เนี่ย
    (เปโตรไปหาคนเก็บภาษี)
เปโตร    (ถือเหรียญเงินไปให้คนเก็บภาษี)
    เอ้า นี่ภาษีบำรุงพระวิหารของพระเยซูเจ้าและของผม
คนเก็บภาษี 1    ขอบคุณครับ
คนเก็บภาษี 2    ขอให้มีความสุขนะครับ
    (คนเก็บภาษีทั้งสองคนออกไป)