4. กาอินและอาแบล
    อาดัมและเอวามีบุตรชายสองคนชื่อ กาอินและอาแบล อาแบลเป็นเป็นคนเลี้ยงแกะ ส่วนกาอินเป็นคนเพาะปลูก    กาอินนำผลที่เกิดจากแผ่นดินมาถวายเป็นบูชาแด่องค์พระผู้เป็นเจ้า  ส่วนอาแบลนำแกะที่เกิดจากฝูงรุ่นแรกและไขมันแกะมาถวายด้วย องค์พระผู้เป็นเจ้าพอพระทัยอาแบลและเครื่องบูชาของเขา  แต่ไม่พอพระทัยกาอินและเครื่องบูชาของเขา กาอินโกรธมากหน้าตาบึ้งตึง  องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสถามกาอินว่า "ท่านโกรธหน้าตาบึ้งตึงทำไม  ถ้าท่านทำดี ท่านย่อมเงยหน้าขึ้นได้ แต่ถ้าท่านทำไม่ดี บาปกำลังหมอบอยู่ที่ประตู คอยตะครุบตัวท่าน แต่ท่านจะต้องเอาชนะมันให้ได้"  กาอินพูดกับอาแบลน้องชายว่า "เราจงไปในทุ่งนากันเถิด" ขณะที่ทั้งสองคนอยู่ในทุ่งนา กาอินก็ลงมือทำร้ายอาแบลน้องชายและฆ่าเสีย
        องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสถามกาอินว่า "อาแบลน้องชายท่านอยู่ที่ไหน" เขาทูลตอบว่า ข้าพเจ้าไม่ทราบ ข้าพเจ้าเป็นผู้ดูแลน้องหรือ"  พระองค์ตรัสว่า "ท่านทำอะไรลงไป  เลือดของน้องชายของท่านจากพื้นดินร้องดังมาถึงเรา  บัดนี้ท่านจะต้องถูกสาปแช่งให้ออกไปจากแผ่นดินที่อ้าปากรับโลหิตของน้องชายที่ท่านฆ่า  เมื่อท่านเพาะปลูก แผ่นดินจะไม่ให้ผลแก่ท่านอีก ท่านจะต้องเร่ร่อนหลบหนีไปบนแผ่นดิน"  กาอินทูลองค์พระผู้เป็นเจ้าว่า "โทษของข้าพเจ้าหนักเกินกว่าจะรับอภัยได้  ดูซิ วันนี้พระองค์ทรงขับไล่ข้าพเจ้าออกจากแผ่นดินนี้ ข้าพเจ้าต้องหลบซ่อนจากพระพักตร์ของพระองค์ เร่ร่อนหนีหน้าผู้คนบนแผ่นดิน ใครพบข้าพเจ้าก็จะฆ่าข้าพเจ้าเสีย"  ดังนั้น องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงทำเครื่องหมายไว้ที่ตัวกาอิน เพื่อเตือนคนที่พบไม่ให้ฆ่าเขา (ปฐก 4)