11. ยาโคบและบุตรชายของเขาไปยังประเทศอียิปต์
    สองปีต่อมา พระเจ้าฟาโรห์ทรงพระสุบิน    ทรงเรียกโหรและปราชญ์ของประเทศอียิปต์มาเฝ้า พระองค์ทรงเล่าพระสุบิน แต่ไม่มีใครทำนายได้ และเผอิญพนักงานถวายน้ำจัณฑ์นึกถึงโยเซฟได้ เขาจึงกราบทูลพระเจ้าฟาโรห์ว่า    มีชายหนุ่มชาวฮีบรูคนหนึ่งอยู่ในคุก เขาสามารถทำนายฝันของข้าพระองค์และพนักงานเครื่องเสวยได้ เหตุการณ์เป็นไปตามที่เขาทำนายทุกประการ    พระเจ้าฟาโรห์จึงรับสั่งให้เรียกโยเซฟเข้าเฝ้า พระองค์ได้อธิบายความฝันของพระองค์ที่ได้ฝันเห็นแม่โคลักษณะดีอ้วนพีเจ็ดตัวขึ้นจากแม่น้ำไนล์ มากินหญ้าที่พงอ้อ ทันใดนั้น แม่โคอีกเจ็ดตัวน่าเกลียดและผอมโซที่สุดเท่าที่เคยเห็นมาในประเทศอียิปต์ ขึ้นจากแม่น้ำตามมา    และความฝันของพระองค์ที่ทรงเห็นรวงข้าวสมบูรณ์มีเมล็ดเต็มเจ็ดรวงงอกขึ้นจากต้นเดียวกัน  แล้วมีรวงข้าวอีกเจ็ดรวงเหี่ยว เมล็ดลีบและถูกลมจากทะเลทรายเผาจนเกรียมงอกตามมาโยเซฟได้อธิบายพระเจ้าฟาโรห์ว่า    ความฝันในตอนกลางคืนที่พระเจ้าได้ทรงบันดาลให้พระองค์ฝันเห็นนั้นว่า           จะมีเจ็ดปีที่อุดมสมบูรณ์ทั่วแผ่นดินอียิปต์ หลังจากนั้นจะเกิดกันดารอาหารเป็นเวลาเจ็ดปี จนทุกคนลืมความอุดมสมบูรณ์ในแผ่นดินอียิปต์ ความกันดารอาหารครั้งนี้จะล้างผลาญแผ่นดิน    ”ขอให้พระเจ้าฟาโรห์ทรงหาผู้ที่ฉลาดและมีปรีชา แต่งตั้งให้เขามีอำนาจในแผ่นดินอียิปต์ ขอให้พระเจ้าฟาโรห์ทรงแต่งตั้งข้าราชการขึ้นทั่วแผ่นดิน ให้เก็บหนึ่งในห้าของพืชผลในแผ่นดินตลอดเจ็ดปีที่อุดมสมบูรณ์  เขาจะรวบรวมเสบียงอาหารทั้งหมดที่เก็บได้ในปีที่อุดมสมบูรณ์นี้ตามพระบัญชาของพระเจ้าฟาโรห์ สะสมข้าวและเก็บรักษาไว้ให้ดีในเมือง  เสบียงอาหารนี้จะสำรองไว้สำหรับแผ่นดิน ระหว่างเจ็ดปีที่กันดารอาหารในแผ่นดินอียิปต์ และดังนี้ความกันดารอาหารก็จะไม่ทำลายแผ่นดิน”
    พระเจ้าฟาโรห์ตรัสกับโยเซฟว่า “เราตั้งท่านเป็นผู้สำเร็จราชการทั่วแผ่นดินอียิปต์”    โยเซฟสะสมเสบียงอาหารไว้ตลอดเวลาเจ็ดปีที่มีความอุดมสมบูรณ์ในแผ่นดินอียิปต์    เมื่อเกิดความกันดารไปทั่วแผ่นดิน โยเซฟก็เปิดยุ้งฉางทั้งหมดออกขายข้าวให้ชาวอียิปต์ ขณะที่ความกันดารทวีความรุนแรงขึ้นในอียิปต์  ผู้คนจากทุกประเทศต่างมายังอียิปต์เพื่อขอซื้อข้าวจากโยเซฟ  เพราะความกันดารอาหารทวีความรุนแรงไปทั่วทุกแผ่นดิน
    ยาโคบและลูกๆ ของเขาไม่มีอะไรเหลือที่จะกินได้อีก    ดังนั้น ยาโคบจึงส่งบุตรชายของตนไปที่อียิปต์        โยเซฟเห็นพี่ชายของเขาก็จำพวกเขาได้ทันทีแต่พี่ชายจำโยเซฟไม่ได้    โยเซฟจึงจับพี่ชายมาทดสอบ    โยเซฟต้องการจะรู้ว่าเขาจะยืนหยัดต่อสู้ให้แก่กันหรือไม่?    โยเซฟจึงสั่งให้คนของเขานำถ้วยเงินใส่ลงไปในกระสอบของเบนยามิน    และขณะที่พี่ชายของเขาเดินทางกลับบ้านโยเซฟส่งคนของเขาติดตามไป บอกให้พวกเขาหยุดและกล่าวหาพวกเขาว่า “ทำไมท่านทั้งหลายจึงทำชั่วตอบแทนความดีเล่า  ถ้วยนี้เป็นถ้วยที่เจ้านายของข้าพเจ้าใช้ดื่ม และใช้ทำนายเหตุการณ์ในอนาคตมิใช่หรือ สิ่งที่ท่านทำนั้นเป็นความผิดอย่างมาก?”    พี่ๆ ของโยเซฟต่างก็ป้องกันตนเองว่า “เราไม่ได้ขโมยอะไรมา” แต่เมื่อกระสอบของเบนยามินถูกค้นก็ได้พบถ้วยเงินในกระสอบ
    พี่ๆ เดินทางกลับมาหาโยเซฟ    โยเซฟพูดว่า “คนที่พบถ้วยอยู่ในกระสอบของเขาเท่านั้นจะเป็นทาสของเรา ส่วนท่านทั้งหลาย จงกลับไปหาบิดาของท่านอย่างปลอดภัย"    ยูดาห์พูดกับเขาว่า “บิดาของเรารักบุตรชายคนเล็กมาก เขาจะตายอย่างเศร้าโศกหากมีอะไรเกิดขึ้นกับน้อง ขออนุญาตให้เราอยู่แทนเบนยามินเถิด” โยเซฟไม่สามารถปิดบังตัวเองได้อีกและได้พูดกับพี่ๆ ของเขาว่า "ฉันคือโยเซฟ น้องชายของพี่ที่พี่ขายมาอียิปต์    พี่พยายามทำสิ่งที่ไม่ดีแต่พระเจ้าได้ตอบแทนด้วยการทำให้เหตุการณ์นั้นเป็นไปในทางที่ดี    พระเจ้าทรงส่งฉันล่วงหน้ามาก่อน เพื่อช่วยชีวิตของพี่ ๆจงรีบกลับไปหาบิดาของพวกเราเถิด และนำท่านมาที่อียิปต์เพื่อท่านจะได้ไม่ต้องทุกข์ทรมานอีกต่อไป”    ยาโคบดีใจเป็นอย่างยิ่งเมื่อทราบว่าโยเซฟยังมีชีวิตอยู่     เขา, บุตรชายของเขาและครอบครัวได้เดินทางไปอียิปต์    ที่นั่นพวกเขาได้อยู่แผ่นดินของเมืองโกเชนโดยยึดอาชีพการเลี้ยงสัตว์    โยเซฟได้ดูแลพี่ๆ ของเขาจนความอดอยากแห้งแล้งได้ผ่านพ้นไป (ปฐก 42-47)