97. เราไม่ได้มีชีวิตอยู่อย่างคนไร้ความหวัง
    พระเป็นเจ้าทรงให้ชีวิต สิ่งที่มีชีวิตนี้ดำรงชีวิตโดยพระองค์ ช่วงอายุชีวิตของข้าพเจ้าทั้งหลายยาวนานเจ็ดสิบปี อาจจะถึงแปดสิบสำหรับผู้ที่แข็งแรงคนเหล่านี้ทั้งหมดส่วนใหญ่เป็นคนที่มีความยากลำบากและเต็มไปด้วยความทุกข์ แต่มันก็ผ่านไปอย่างรวดเร็วคล้ายกับนกบิน (สดด 90 : 10)   
    เพราะพระองค์จะไม่ทรงทอดทิ้งข้าพเจ้าไว้ในแดนมรณะ จะไม่ทรงปล่อยให้ผู้ซื่อสัตย์ของพระองค์ต้องเผชิญเหวลึก    พระองค์จะทรงสอนข้าพเจ้าให้รู้จักหนทางแห่งชีวิต ข้าพเจ้าจะยินดีอย่างเต็มเปี่ยมเมื่ออยู่เฉพาะพระพักตร์ ข้าพเจ้าจะมีความสุขตลอดไปเมื่ออยู่เบื้องขวาของพระองค์ (สดด 16 : 10-11)
    นักบุญเปาโลเขียนไว้ว่า “พี่น้องทั้งหลาย เราไม่อยากให้ท่านขาดความรู้ความเข้าใจถึงเรื่องผู้ล่วงหลับคือผู้ที่ตายไปแล้ว เพื่อท่านจะได้ไม่โศกเศร้าเหมือนคนอื่นที่ไม่มีความหวัง  เราเชื่อว่าพระเยซูเจ้าสิ้นพระชนม์และทรงกลับคืนพระชนม์ชีพ เราจึงเชื่อว่าพระเจ้าจะทรงนำบรรดาผู้หลับอยู่มากับพระองค์โดยทางพระเยซู เจ้าเช่นเดียวกัน” (1 ธส 4 : 13-14)
    ประกาศกของอิสราเอลได้กล่าวถึง “วันของพระเจ้า” ว่า เขาเหล่านั้นรอคอยวันของพระเจ้าและพยายามเร่งให้วันนั้นมาถึง ในวันนั้นท้องฟ้าจะถูกไฟเผาผลาญ และโลกธาตุจะถูกไฟเผาละลายไป  เรากำลังรอคอยฟ้าใหม่และแผ่นดินใหม่ ซึ่งเป็นที่อยู่ถาวรของความชอบธรรมตามพระสัญญา    สวรรค์ใหม่และแผ่นดินใหม่และสถานที่ซึ่งความชอบธรรมจะดำรงอยู่ (2 ปต 3 : 12-13)
    สาวกของพระเยซูเจ้าดูเหมือนจะไม่ค่อยยอมอดทนเลย ได้ทูลถามพระองค์ว่า “โปรดบอกข้าพเจ้าว่า เมื่อใดพระอาณาจักรของพระเจ้าจะเริ่มต้น” พระเยซูตอบว่า “เรื่องวันและเวลานั้นไม่มีใครรู้เลย ทั้งบรรดาทูตสวรรค์และแม้แต่พระบุตรนอกจากพระบิดาเพียงพระองค์เดียวเท่านั้น” (มธ 24 : 30, มก 13 : 32)
    “จงตื่นเฝ้าระวังเถิด เพราะท่านไม่รู้ว่านายของท่านจะมาเมื่อไร” (มธ 24 : 42)    เมื่อพระเจ้าผู้ทรงสร้างเสด็จมาเพื่อที่จะทำทุกสิ่งทุกอย่างให้สมบูรณ์ พระองค์จะพิพากษาทั้งผู้เป็นและผู้ตาย ในการพิพากษานี้มนุษย์จะได้ทราบอย่างแท้จริงว่ามีพระเจ้าแต่องค์เดียวและความรักหนึ่งเดียว    เขาจะได้ทราบอย่างถ่องแท้ว่าสิ่งที่โชคร้ายมีแต่ประการเดียว นั่นก็คือการไม่ยอมมีมิตรภาพกับพระองค์และมีความยินดีแต่เพียงอย่างเดียวคือ การได้มีชีวิตร่วมกับพระองค์
    นักบุญเปาโลเขียนไว้ว่า “เพราะพระเจ้ามิได้ทรงกำหนดให้เราต้องรับโทษ แต่ทรงกำหนดให้เราได้รับความรอดพ้นเดชะพระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป็นเจ้าของเรา    พระองค์สิ้นพระชนม์เพื่อเรา เราจะได้มีชีวิตอยู่ร่วมกับพระองค์ ไม่ว่าเราจะตื่นหรือหลับ” (1 ธส 5 : 9-10)
    พระเยซูเจ้าทรงตรัสกับบิดาของเด็กที่ตายว่า “อย่ากลัวเลย จงมีความเชื่อไว้เถิด” (มก 5 : 36)