บทที่ 1
บริบทของเอเซีย

เอเซีย แหล่งกำเนิดของพระเยซูเจ้าและของพระศาสนจักร
5.การมาบังเกิดเป็นมนุษย์แห่งพระบุตรของพระเป็นเจ้า ซึ่งพระศาสนจักรจะเฉลิมฉลองอย่างสง่าในปีปีติมหาการุญ ค.ศ. 2000 นี้ เกิดขึ้นในบริบทของประวัติศาสตร์และภูมิศาสตร์ที่เฉพาะเจาะจง บริบทนั้นมีอิทธิพลมากในพระประวัติและพระพันธกิจขององค์พระผู้ไถ่ในฐานะที่ทรงเป็นมนุษย์ “ในองค์พระเยซูเจ้าชาวนาซาเร็ธ พระเป็นเจ้าได้ทรงรับบทบาทที่เหมาะกับธรรมชาติมนุษย์ ซึ่งรวมไปถึงการเป็นส่วนหนึ่งของประชากรกลุ่มหนึ่งและในดินแดนที่เฉพาะเจาะจง…. สถานภาพโดยเฉพาะของแผ่นดินและเขตภูมิศาสตร์ที่เฉพาะเจาะจงย่อมแยกไม่ออกจากความจริงแห่งการรับเอาเนื้อหนังเป็นมนุษย์แห่งองค์พระวจนาถ ดังนั้นความรู้เกี่ยวกับโลกที่องค์พระผู้ไถ่ “ได้เสด็จมาประทับอยู่ท่ามกลางเรา” (ยน.1:14) จึงนับว่าเป็นกุญแจสำคัญในอันที่จะเข้าใจอย่างชัดเจนถึงแผนของพระบิดานิรันดรและความรักอันยิ่งใหญ่ที่ทรงที่มีต่อมนุษย์ทุกคน “เหตุว่าพระเจ้าทรงรักโลกอย่างมาก   จึงได้ประทานพระบุตรเพียงพระองค์เดียวของพระองค์เพื่อทุกคนที่มีความเชื่อในพระบุตรจะไม่พินาศ แต่จะมีชีวิตนิรันดร” (ยน.3:16)
ในทำนองเดียวกัน พระศาสนจักรก็ได้ดำเนินชีวิตและประกอบพันธกิจในขอบเขตของเวลาและสถานที่อันแท้จริง  การสำนึกถึงความเป็นจริงของเอเซียที่แตกต่างและหลากหลายนับว่ามีความสำคัญ หากประชากรของพระเป็นเจ้าในทวีปนี้จะตอบสนองน้ำพระทัยของพระเป็นเจ้าสำหรับพวกเขาในการแพร่พระวรสารแบบใหม่ บรรดาสมาชิกของสมัชชาต่างเน้นว่า พันธกิจแห่งความรักและการรับใช้ของพระศาสนจักรในเอเซียนั้นจะต้องมีเป้าหมายสองด้าน ด้านหนึ่งคือการเข้าใจตนเองว่าเป็นกลุ่มสานุศิษย์ของพระเยซูคริสตเจ้าซึ่งรวมตัวกันอยู่รอบบรรดานายชุมพา ส่วนอีกด้านหนึ่งก็คือสภาพความเป็นจริงในด้านสังคม การเมือง ด้านศาสนา วัฒนธรรมและเศรษฐกิจของเอเซีย สถานภาพของเอเซียได้รับการทบทวนอย่างละเอียดในระหว่างการประชุมสมัชชา โดยบรรดาผู้ที่สัมผัสกับสถานภาพดังกล่าวอยู่เป็นประจำทุกวัน  นับเป็นสถานภาพซึ่งหลากหลายในทวีปอันกว้างใหญ่นี้ ต่อไปนี้คือข้อสรุป ของการพิจารณาแห่งบรรดาสมาชิกของสมัชชา