ครอบครัว
46. ครอบครัวเป็นสถานที่ปรกติ ที่เยาวชนเติบโตเป็นผู้มีความรับผิดชอบ โดยเฉพาะตัวและต่อสังคม ทั้งยังเป็นที่รับมรดกของมนุษยชาติอีกด้วย เหตุว่าอาศัยครอบครัว ชีวิตได้รับการสืบทอดมาเป็นเวลาหลายชั่วอายุคน ครอบครัวมีบทบาทที่สำคัญมากในวัฒนธรรมของเอเซีย และพระสังฆราชผู้ร่วมประชุมสมัชชาได้ให้ข้อสังเกตว่า คุณค่าของครอบครัว เช่นความเคารพนบนอบเยี่ยงบุตร ความรักและการดูแลผู้อาวุโสและคนป่วย ความรักลูกและความสมานฉันท์ ได้รับการยกย่องอย่างสูงส่งในวัฒนธรรม และศาสนาต่างๆ ของเอเซีย
จากมุมองของคริสตศาสนา ครอบครัวก็คือ “พระศาสนจักรระดับบ้าน” ครอบครัวคริสตชน ดังเช่นพระศาสนจักรโดยส่วนรวม ควรเป็นสถานที่ ซึ่งความจริงแห่งพระวรสารคือกฎแห่งชีวิต และเป็นพระพรซึ่งสมาชิกภายในครอบครัว นำไปมอบให้แก่ชุมชนโดยส่วนรวม  ครอบครัวมิใช่เป็นเพียงหน่วยที่พระศาสนจักรให้การอภิบาลเท่านั้น แต่ยังเป็นเครื่องมือการแพร่ธรรมอันมีประสิทธิภาพที่สุดของพระศาสนจักร ครอบครัวคริสตชนได้รับเชิญให้เป็นสักขีพยานให้แก่พระวรสารในช่วงเวลาและสถานการณ์ที่ยากลำบาก ในเมื่อครอบครัวเองกำลังถูกพลังต่างๆ มากมายคุกคาม การเป็นตัวแทนของการแพร่ธรรมในช่วงเวลานี้ ครอบครัวคริสตชนจะต้องเป็น “พระศาสนจักรระดับบ้าน” อย่างแท้จริง ด้วยการดำเนินชีวตตามกระแสเรียกการเป็นคริสตชนอย่างถ่อมตนและเปี่ยมด้วยความรัก
    พระสังฆราชผู้ร่วมประชุมสมัชชาได้ให้ข้อสังเกตว่า เมื่อเป็นเช่นนี้ ครอบครัวจะต้องมีบทบาทในชีวิตระดับวัด มีส่วนในการรับศีลศักดิ์สิทธิ์ โดยเฉพาะศีลมหาสนิทและศีลอภัยบาป และมีส่วนเกี่ยวข้องกับในการบริการผู้อื่น บิดามารดาควรพยายามใช้เวลาที่ครอบครับมาอยู่ร่วมกันเป็นโอกาสที่จะภาวนา  อ่านและรำพึงพระคัมภีร์ การทำพิธีที่เหมาะสม ซึ่งบิดามารดาเป็นผู้นำ และควรมีการหย่อนใจที่ถูกต้อง  ดังนี้  ครอบครัวคริสตชนก็จะเป็นแหล่งแพร่ธรรม ซึ่งสมาชิกแต่ละคนสามารถสัมผัสกับความรักของพระเป็นเจ้า และแบ่งปันให้แก่ผู้อื่น พระสังฆราชผู้ร่วมประชุมสมัชชา ยอมรับด้วยว่า เด็กๆ ก็มีส่วนในการแพร่ธรรมทั้งในครอบครัว และในหมู่คณะโดยส่วนรวม ด้วยความเชื่อมั่นว่า “อนาคตของโลกและของพระศาสนจักรจะต้องมาจากครอบครัว” ข้าพเจ้าจึงใคร่เสนออีกครั้งหนึ่ง ขอให้มีการศึกษาและนำไปปฏิบัติ ซึ่งสิ่งที่ข้าพเจ้าได้เขียนไว้เกี่ยวกับครอบครัว ในสมณสาสน์ Familiaris Consortio หลังจากการประชุมสมัชชาพระสังฆราช เมื่อปี ค.ศ. 1980