กรุงเยรูซาเล็ม (Jerusalem)
    เยรูซาเล็มมีชื่อเรียกว่า “ซาเล็ม” โดยมีเมลคีเซเดคผู้เป็นกษัตริย์และมหาปุโรหิตครอบครองเมืองนี้ (ปฐก. 14.18)    พวกเยบุสครอบครองเมืองนี้ก่อนที่ชาวอิสราเอลข้ามแม่น้ำจอร์แดนเดินทางเข้าไปในคานาอัน (แผ่นดินพระสัญญาที่พระเจ้าประทานแก่ชาวอิสราเอล)     

    กษัตริย์ดาวิดต้องการให้เยรูซาเล็มเป็นศูนย์กลางของราชอาณาจักร ทั้งทางด้านศาสนาและทางด้านการเมืองด้วย พระองค์ได้ตั้งหีบพันธสัญญาไว้ในเต็นท์พิเศษในเมือง  กษัตริย์ซาโลมอนเป็นผู้สร้างพระวิหาร ใช้เวลา 20 ปี เป็นสาเหตุทำให้ชาวอิสราเอลแยกเป็น 2 อาณาจักรคือ อาณาจักรยูดาห์  (เผ่ายูดาห์และเผ่าเบนจามิน) และอาณาจักรทางเหนือ (10 เผ่า)    ปี กคศ. 587 บาบิโลนทำลายกรุงเยรูซาเล็ม ( 2 พกษ. 24.1/ 25.1-12)
    ต่อมา พวกเปอร์เซีย  กรีกเข้ายึดกรุงเยรูซาเล็ม  ค.ศ. 70 ทางโรมส่งกองกำลังเข้าโจมตีกรุงเยรูซาเล็มเพราะชาวยิวก่อกบถ ค.ศ 638 ชาวมุสลิมรบชนะเยรูซาเล็มและได้ตั้งสุเหร่าขึ้นตรงที่พระวิหารของพระเจ้า ค.ศ. 1967 พวกยิวยึดกรุงเยรูซาเล็มคืนได้