บาทหลวง หรือ พระสงฆ์ (Priest)
ศาสนาคริสต์นิกายโรมันคาทอลิก มีบุรุษบางคนที่สมัครใจเข้ารับศีลบรรพชา (ศีลบวช) เป็นพระสงฆ์ (หรือบาทหลวง)   ทำหน้าที่เป็นผู้นำสัตบุรุษ    คือคริสต์ศาสนิกชนในการประกอบศาสนพิธี  เทศน์สอน อบรมศีลธรรม จริยธรรม ในฐานะเป็นเจ้าอาวาสประจำวัด ดูแลรับผิดชอบสถาบันการศึกษา ดูแลรับผิดชอบโรงพยาบาล และสถานสงเคราะห์ต่าง ๆ ฯลฯ  ตามที่ ประมุขสังฆมณฑลฯจะมอบหมาย และเมื่อได้รับการบวชเป็นพระสงฆ์ (บาทหลวง)แล้ว ต้องถือโสดตลอดชีวิต

ศีลบวช (ศีลบรรพชา)  ในศาสนาคริสต์นิกายโรมันคาทอลิก มี 3 ขั้น คือ ขั้นสังฆานุกร (Deacon) ขั้นพระสงฆ์ (Priest) ขั้นพระสังฆราช (Bishop)
o    พระสงฆ์  เป็นสรรพนาม ที่ใช้เรียก ชายที่เข้ารับศีลบวช (ศีลบรรพชา)แล้ว ในศาสนาคริสต์นิกายโรมันคาทอลิก
o    คุณพ่อ      เป็นสรรพนาม ที่ ศาสนิกชนชาวคริสต์ ใช้เรียก พระสงฆ์หรือบาทหลวง
บาทหลวง เป็นสรรพนามทางการ ที่ใช้เรียกพระสงฆ์ของศาสนาคริสต์นิกายโรมันคาทอลิก 
    ผู้รับศีลบวชดังกล่าวจำเป็นต้องถือพรหมจรรย์เสมอไป  สำหรับการเป็นพระสงฆ์ในพระศาสนจักรละติน (โรมันคาทอลิก) ตามปกติแล้ว จะเลือกคริสตชนชายที่ดำเนินชีวิตพรหมจรรย์และตั้งใจจะรักษาพรหมจรรย์ “เพราะเห็นแก่อาณาจักรสวรรค์” (มธ. 19.12)   (ประมวลคำพระศาสนจักรคาทอลิก ข้อ 334)
    ศีลบวชนี้ประทานพระจิตเจ้าลงมาอย่างพิเศษ เพื่อทำให้ผู้ที่รับศีลบวชร่วมในหน้าที่ทั้งสามประการของพระคริสตเจ้า คือ การเป็นสงฆ์ ประกาศกและกษัตริย์  การบวชเป็นคุณลักษณะฝ่ายจิตที่ไม่อาจลบล้างได้ ดังนั้น จึงไม่สามารถบวชซ้ำหรือบวชแค่ในช่วงระยะเวลาที่จำกัด (ประมวลคำพระศาสนจักรคาทอลิก ข้อ 336)