สวรรค์   (Heaven)
    หมายถึงสถานภาพแห่งความสุขสูงสุดและเด็ดขาด ผู้ที่ตายในพระหรรษทานของพระเจ้าและไม่จำเป็นที่จะต้องชำระตนอีกต่อไป ก็จะรวมตัวกันใหม่รอบๆพระเยซูเจ้าและพระนางมารีย์กับบรรดาทูตสวรรค์และนักบุญทั้งหลาย ดังนั้น เราจะรวมกันเป็นพระศาสนจักรแห่งสวรรค์ ณ ที่ซึ่งพวกเขาจะเห็นพระเจ้าอย่าง “ต่อหน้า” (1 คร. 13.12) ดำเนินชีวิตในความรักร่วมกับพระตรีเอกภาพและเฝ้าวิงวอนเพื่อเรา (ประมวลคำสอนพระศาสนจักรคาทอลิก ข้อ 209)

    สมเด็จพระสันตะปาปาเบเนดิกต์ ที่ 16 ทรงอธิบายว่า  สวรรค์คือสภาพของผู้บริสุทธิ์ที่พระเจ้าทรงครบครองเขาไว้โดยสิ้นเชิง  เพราะเขาเปิดรับพี่น้องเพื่อนมนุษย์ทุกคน เขาเป็นผู้ที่สนิทสัมพันธ์กับพระเจ้าแม้กระทั่งในโลกนี้ และความสนิทสัมพันธ์นี้ก็ช่วยนำชีวิตความเป็นอยู่ทั้งหมด และการเดินทาง (ฝ่ายจิต) ของเขามุ่งหาพระเจ้า และนำไปสู่ความสมบูรณ์ของสิ่งที่พวกเขาเป็นอยู่เวลานี้แล้ว (รอดพ้นด้วยความหวัง โดยสมเด็จพระสันตะปาปาเบเนดิกต์ที่ 16)