การกลับคืนชีพ

1. หมายถึงการที่วิญญาณ และร่างกายของมนุษย์กลับมารวมกันอีก ทำให้บุคคลนั้นมีชีวิตเหมือนแต่ก่อน (ดู 1 พกษ 17:17-24; 2 พกษ 4:18-37; 13:20ฯ) ตัวอย่าง ในพันธสัญญาใหม่เช่นบุตรสาวของไยรัส (มธ 9:18-26 //) บุตรของหญิงม่ายที่เมืองนาอิน (ลก 7:11-17) ลาซารัส (ยน 11:1-44) ยูทิคัส (กจ 20:8-12) 

2. หมายถึงการกลับมามีชีวิตใหม่ พร้อมกับร่างกายรุ่งโรจน์ที่ต่างจากเดิมโดยสิ้นเชิง เป็นชีวิตที่จะดำรงอยู่ตลอดไป เมื่อพระคัมภีร์กล่าวถึงการกลับคืนชีพ มักจะ เข้าใจในความหมายประการที่สองนี้ เช่นเมื่อกล่าวถึงการกลับคืนพระชนมชีพของพระเยซูเจ้าหรือการกลับคืนชีพของคริสตชนในวันสิ้นพิภพ (เทียบ 1 คร 15)

การกลับคืนพระชนมชีพ

ในวันที่สามหลัง จากที่พระเยซูเจ้าสิ้นพระชนม์และทรงถูกฝังในคูหา ผู้มาที่พระคูหาพบแต่พระคูหาว่างเปล่า ไม่พบพระศพ แต่ได้รับคำบอกกล่าวจากทูตสวรรค์ว่าพระองค์ทรงพระชนม์อยู่ อย่างที่จะไม่สิ้นพระชนม์อีกแล้ว เหตุการณ์นี้เป็นรากฐานความเชื่อของคริสตชนที่เชื่อว่าพระเยซูเจ้าทรงรับทรมานและสิ้นพระชนม์เพื่อชดเชยบาปของมนุษยชาติ  พระบิดาพอพระทัยพระภารกิจประการนี้ จึงทรงบันดาลให้พระเยซูเจ้าทรงกลับคืนพระชนมชีพและประทับเบื้องขวาของพระบิดา  นักบุญเปาโลสอนว่าการกลับคืนพระชนมชีพของพระคริสตเจ้าเป็นประกันว่าเราทุกคนจะกลับคืนชีพด้วย (1 คร 15)