หัวเราะสุดท้าย

หัวข้อ     ชัยชนะของพระเจ้า
พระคัมภีร์    พระองค์ผู้ประทับในสวรรค์ ทรงสรวล (สดด 2:4)
อุปกรณ์    ไม่มี

เนื้อหา

พวกเราเคยหัวเราะหรือไม่? (ให้เด็กตอบ) ครูชอบหัวเราะ เธอหัวเราะมากที่สุดครั้งสุดท้ายเมื่อใด? (ให้เด็กตอบ ครูอาจจะตอบของตนเอง เพื่อเป็นตัวอย่างให้เด็ก)
ถ้าครูจั๊กจี้เธอ เธอจะหัวเราะหรือไม่? ถ้าครูเล่าขำขันให้ฟัง เธอหัวเราะหรือไม่? ถ้าครูนับ 1-3 ให้ทุกคน หัวเราะพร้อมกัน เตรียมตัว ทุกคนพร้อมหรือยัง 1-2-3 หัวเราะ (ให้เด็กหัวเราะเมื่อครูนับถึง 3)
อื้อ! เสียงหัวเราะของพวกเราดูไม่ค่อยจริงใจนัก         คนเราไม่สามารถแกล้งหัวเราะได้ เพราะเป็นสิ่งที่มาจากใจ เราหัวเราะด้วยเหตุผลต่างๆ กัน และการหัวเราะของแต่ละคนก็แตกต่างกัน
ครูหยุดสักครู่ให้เด็กได้แสดงการหัวเราะของพวกเขา
เมื่อฟังเรื่องขำขันพวกเธอหัวเราะอย่างไร?
เมื่อถูกจั๊กจี้พวกเธอหัวเราะอย่างไร? (ครูจั๊กจี้เด็ก 1 คน)
ถ้าจะทำให้ผู้อื่นรู้สึกสนุกสนาน เธอหัวเราะอย่างไร?
จิ๊กโก๋ในภาพยนตร์หัวเราะอย่างไร?
เมื่อเธอต้องการกลบเกลื่อน หรือปกปิดความเจ็บปวด เธอหัวเราะอย่างไร?
ในพระคัมภีร์กล่าวว่า พระเจ้าทรงสรวล (หัวเราะ)  ให้เราฟังพระคัมภีร์

อ่านข้อความจากพระคัมภีร์
พระเจ้ามิได้สรวล เพราะฟังขำขัน หรือถูกใครจั๊กจี้ พระองค์สรวลเพราะเรื่องตลกที่มนุษย์คิดว่าตนเองสามารถเป็นเหมือนพระเจ้าได้
บางครั้งมนุษย์แกล้งทำเป็นเหมือนพระเจ้า เพราะเขาลืมไปว่าพระเจ้าเท่านั้นที่สามารถเหมือนพระองค์เอง พวกเขาคิดว่าโลก สามารถก้าวต่อไปได้โดยไม่ต้องพึงพระเจ้า พวกเขาคิดว่าเขามีสิทธิที่จะบอกกับผู้อื่นว่าควรทำอะไร เขาต้องการการให้อภัยแต่ไม่ต้องการให้อภัยใคร เขาคิดว่าตายแล้วก็สิ้นสุดแค่นั้นไม่มีแม้แต่สวรรค์
สิ่งเหล่านี้ทำให้พระเจ้าสรวล ขำขันที่เป็นความจริงที่มนุษย์คิดว่าสามารถทำสิ่งต่างๆ ได้โดยไม่ต้องพึ่งพระเจ้า  พระเจ้าทรงส่งพระบุตรของพระองค์ลงมารับทุกข์ทรมาน สิ้นพระชนม์ และกลับคืนพระชนม-ชีพ      การกลับคืนพระชนมชีพของพระเยซูเจ้าเป็นการ “สรวลครั้งสุดท้าย” ของพระเจ้า เพราะพระเยซูเจ้าทรงชนะความตาย เราสามารถหัวเราะต่อบาป ความตาย และความชั่วร้ายได้ตลอดไป
ให้เราหัวเราะครั้งสุดท้ายกับพระเจ้า และจำไว้ว่าพระเจ้าสรวลสุดท้ายเสมอไป (ครูนำเด็กหัวเราะ)