ใบหน้าของฉันแดงเพียงใด
เรื่อง ความอาย
พระคัมภีร์ ลูกา 19:1– 6
ภาพรวม เด็กๆ ได้รับประสบการณ์ความรู้สึกของการได้รับความอายที่เกิดขึ้นเป็นครั้งแรก และเรียนรู้ว่าความอายไม่ใช่สิ่งไม่ดีเสมอไป (กิจกรรมนี้ไม่เหมาะสำหรับเด็กประถม)
อุปกรณ์ กระดาษ ดินสอ และซองจดหมายเท่าจำนวนเด็ก
- ใส่กระดาษเปล่าลงในซองจดหมาย จ่าหน้าซองจดหมายถึงตัวท่านเอง และปิดผนึกซอง
ประสบการณ์ ครูชูซองจดหมายที่ปิดผนึกและจ่าหน้าซองถึงครูให้เด็กๆ ดู และกล่าวว่า พวกเธอต้องไม่เชื่อแน่ๆ เลยว่าอะไรอยู่ในจดหมายฉบับนี้ พวกเธอคิดอย่างไร ถ้าครูจะบอกเธอว่า มีผู้ปกครองคนหนึ่งของพวกเธอเขียนจดหมายมาบอกครูว่า พวกเธอคนหนึ่งได้ทำสิ่งที่น่าอายมาก พวกเธอเชื่อไหมว่าผู้ปกครองของพวกเธอส่งจดหมายฉบับนี้มาให้ครู พวกเธอคิดว่าครูควรเปิดจดหมายฉบับนี้และอ่านดังๆ ให้ทุกคนฟังหรือไม่
ถามเด็กๆ ให้ลงมติว่าครูควรเปิดจดหมายออกอ่านดังๆ หรือไม่ ถ้าเสียงส่วนมากบอกว่าให้เปิดอ่านครูจะอ่าน
- ไม่ว่าเด็กจะลงมติว่าอย่างไร ครูบอกเด็กๆ ว่า ถ้าพวกเธอไม่เชื่อว่าผู้ปกครองของเธอส่งจดหมายมาเล่าถึงความน่าอายบางอย่างที่เธอได้ทำ เธอคิดถูกแล้ว (ครูเปิดซองจดหมายและให้เด็กดูกระดาษเปล่าที่อยู่ข้างใน) เป็นกระดาษเปล่า ครูขอโทษที่สมมติว่าผู้ปกครองคนหนึ่งของพวกเธอส่งมา
การตอบรับ
ครูถาม พวกเธอรู้สึกอย่างไรเมื่อครูบอกว่าจะบอกทุกคนว่าเธอได้ทำสิ่งน่าอาย อะไรที่เก็บไว้เป็นความลับ พวกเธอรู้สึกอย่างไรเมื่อครูบอกว่าในจดหมายมีแต่กระดาษเปล่า เธอรู้สึกอายเมื่อใด เป็นประสบการณ์ที่ดีหรือไม่ดี ให้อธิบาย
ครูกล่าว ให้เราอ่านเรื่องของบุคคลท่านหนึ่งที่ได้กระทำสิ่งที่น่าอายต่อหน้าคนจำนวนมาก รวมทั้งพระเยซูเจ้าด้วย
อ่านพระคัมภีร์ ลูกา 19:1– 6
พระเยซูเจ้าเสด็จเข้าเมืองเยรีโคและกำลังจะเสด็จผ่านเมืองนั้น ชายคนหนึ่งชื่อศักเคียส เป็นหัวหน้าคนเก็บภาษี เป็นคนมั่งมี เขาพยายามมองดูว่าใครคือพระเยซูเจ้า แต่ก็มองไม่เห็นเพราะมีคนมากและเพราะเขาเป็นคนร่างเตี้ย เขาจึงวิ่งนำหน้าไป ปีนขึ้นต้นมะเดื่อเทศ เพื่อให้เห็นพระเยซูเจ้า เพราะพระองค์กำลังจะเสด็จผ่านไปทางนั้น เมื่อพระเยซูเจ้าเสด็จมาถึงที่นั่น ทรงเงยพระพักตร์ขึ้นทอดพระเนตรตรัสกับเขาว่า ‘ศักเคียส รีบลงมาเถิด เพราะเราจะไปพักที่บ้านท่านวันนี้’ เขารีบลงมาต้อนรับพระองค์ด้วยความยินดี
ครูถาม
- ถ้าพวกเธออยู่ที่นั่น พวกเธอจะทำเช่นเดียวกับ ศักเคียส หรือไม่ เพราะเหตุใด
- เธอคิดว่าศักเคียสรู้สึกอายหรือไม่ที่ปีนขึ้นไปบนต้นไม้เพื่อจะได้เห็นพระเยซูเจ้า เพราะเหตุใด
- เมื่อใดความอายเป็นสิ่งที่ใช้ได้
ส่งท้าย ครูแจกกระดาษ ดินสอ และซองจดหมายให้ทุกคน ให้เด็กๆ เขียนจดหมายถึงพระเยซูเจ้า บอกพระองค์ว่า ไม่ใช่เรื่องน่าอายที่จะให้ผู้อื่นรู้ว่าเรารักเขา เมื่อเสร็จแล้วให้พับใส่ซอง ปิดผนึกและนำไปเก็บไว้ที่บ้าน บอกพวกเขาว่าให้เก็บไว้จนกว่าจะถึงวันเกิดและนำมาอ่านดังๆ ให้สมาชิกในครอบครัวหรือเพื่อนๆ ฟัง
