นักบุญเกรโกรี องค์ใหญ่ พระสันตะปาปา ได้กล่าวไว้ว่า...เมื่อจิตใจของเรามนุษย์หยุดพักจากสิ่งต่างๆภายนอก ก็พร้อมที่จะรับฟังทุกสิ่งทุกอย่างจากเบื้องบนและจะทำการวินิจฉัยทีละสิ่ง จะรู้สึกเป็นทุกข์เสียใจในสิ่งผิดสิ่งไม่ควรที่ได้กระทำลงไป จึงเป็นสิ่งถูกต้องที่จะบอกว่าพระเจ้าทรงสอนเรามนุษย์ด้วยกฎระเบียบต่างๆของพระองค์ เพราะว่าสำหรับจิตวิญญาณที่ทำการรำพึงไตร่ตรอง ก็ทำให้ตัวเองเจ็บปวดมีบาดแผลด้วยการเป็นทุกข์เสียใจ และเสียงร้องคร่ำครวญของการรู้จักสำนึกผิดก็จะเป็นเสมือนรอยแผลของการถูกเฆี่ยนตี และด้วยประการฉะนี้ที่กษัตริย์ซาโลมอนด้วยการผนวกเอาการทำโทษทั้งสองชนิดนี้เข้าไว้ด้วยกัน พลางกล่าวว่า “การเฆี่ยนตีที่ให้เป็นบาดแผล ก็ชำระความชั่วเสีย ส่วนการโบยตีกระทำให้ส่วนลึกที่สุด สะอาดสะอ้าน” (สภษ 20: 30)

อ่านทัั้งหมด