มหาพรตกับบางอย่างที่หายไป

เทศกาลมหาพรต เรียกร้องให้เราดำเนินชีวิตสมถะ เรียบง่าย รู้จักอด รู้จักละเว้นบางสิ่งบางอย่าง เพื่อให้ชีวิตอยู่ในบรรยากาศที่สอดคล้องกับจิตตารมณ์ของเทศกาลนี้  พิธีกรรมก็ปรารถนาจะเดินเคียงข้างกับประชาสัตบุรุษด้วยท่าทีเดียวกัน เราจึงเห็นได้ว่า ในเทศกาลมหาพรตจะมีบางอย่างที่หายไป ที่ถูกละเว้น เช่น การขับร้องบทเพลงพระสิริรุ่งโรจน์ (ขับร้องได้ในวันสมโภช) บทอัลเลลูยา รวมทั้งการหายไปของดอกไม้ (หรือถ้าจะยังมี ก็จะมีแต่เพียงน้อยนิด ไม่จัดมากมาย)  

ในอดีต จะถือปฏิบัติให้เห็นภาพชัดเจน คือ จะจัดพิธีกรรมอย่างเรียบง่าย ไม่ใช้ศาสนภัณฑ์ เช่น เชิงเทียนที่หรูหรา หรือถ้วยกาลิกส์ใบพิเศษ ฯลฯ 

การหายไปของบางสิ่งในพิธีกรรม ถือเป็นอีกหนึ่งสัญลักษณ์ที่มีความหมาย และเหมาะสมที่เราจะถือปฏิบัติ ทั้งเพื่อให้สอดคล้องกับบรรยากาศของเทศกาล และเมื่อวันฉลองที่เรารอคอยมาถึง สิ่งที่หายไปหรือสิ่งที่เราละเว้นจะได้กลับมาเป็นสัญลักษณ์ที่มีความหมายพิเศษอีกครั้ง

ที่มา: คุณพ่ออนุสรณ์ แก้วขจร