10 กุมภาพันธ์

ระลึกถึงนักบุญสกอลัสติกา พรหมจารี (C. 480 - 547)

(St Scholastica, Virgin, memorial)

- นักบุญสกอลัสติกา เป็นแฝดหญิงของนักบุญเบเนดิกต์ แห่งนอร์เซีย (อิตาลี) อุทิศตนให้พระตั้งแต่ยังเล็ก เธอเลือกที่จะสละความร่ำรวยและสถานะทางครอบครัวเช่นเดียวกับพี่ชาย และติดตามเขาไปอยู่ที่เมืองซุบบีอาโน ต่อมาอารามของนักบุญเบเนดิกต์ย้ายไปอยู่ทางใต้ของอิตาลีที่ มอนเต คาสสิโน เธอตามไปตั้งคอนแวนต์ใกล้ๆ สำหรับบรรดาผู้หญิงที่ปรารถนาจะดำเนินชีวิตตามกฎของคณะเบเนดิกติน

- ปีละครั้ง ก่อนช่วงมหาพรต พี่น้องแฝดชายหญิงจะนัดพบกันเพื่อสนทนาธรรม นักบุญเกรโกรี ผู้ยิ่งใหญ่ได้บันทึกเรื่องน่าประทับใจในปลายศตวรรษนั้นถึงเรื่องการพบกันครั้งสุดท้ายของสองพี่น้อง นักบุญสกอลัสติการู้ตัวว่าใกล้ตายแล้ว จึงขอพี่ชายให้สนทนากันต่อไปตลอดทั้งคืน แต่พี่ชายไม่เห็นด้วยที่จะยกเว้นกฎของท่านเองที่จะต้องกลับเข้าอารามก่อนมืด เธอจึงวอนขอพระเป็นเจ้าถึงความปรารถนาของเธอ และพระองค์ทรงรับฟังคำวอนขอนั้น ทันใดนั้น ก็เกิดฝนตกหนัก และมีพายุลมแรง นักบุญเบเนดิกต์รับรู้ว่าพระเป็นเจ้าทรงสดับฟังคำภาวนาของน้องสาว จึงอยู่ต่อตลอดคืนนั้นไปจนถึงเช้า นักบุญเกรโกรี บอกว่า นี่แหละ "กฎแห่งความรัก มีชัยชนะ เหนือกฎแห่งความยุติธรรมและระเบียบวินัย"

- หลังจากนั้น 3 วัน นักบุญสกอลัสติกามอบดวงวิญญาณถวายแด่พระเป็นเจ้า ขณะที่เธอมีอายุได้ 67 ปี นักบุญเบเนดิกต์มองจากหน้าต่างอารามเห็นวิญญาณของเธอลอยสู่สวรรค์เป็นรูปนกพิราบ พี่ชายเธอฝังศพเธอไว้ในหลุมที่เตรียมสำหรับตนเองที่อารามแห่งมอนเต คาสสิโน อีกไม่กี่สัปดาห์ต่อมา นักบุญเบเนดิกต์ก็ตายตามไป และฝังไว้ที่เดียวกัน

- ดังนั้น พี่น้องผู้ศักดิ์สิทธิ์ทั้งสอง ผู้ได้ก่อตั้งคณะนักบวชที่ยิ่งใหญ่คณะหนึ่งที่มีสองสาขา ซึ่งเจริญรุ่งเรืองในพระศาสนจักรต่อเนื่องเรื่อยมามากกว่า 14 - 15 ศตวรรษ มีนักบุญต่างๆ มากมายไม่ต่ำกว่า 5,000 คนจากคณะนี้ ก็ได้อยู่เคียงข้างกันอีกครั้งในความตาย

- นักบุญสกอลัสติกา เป็นผู้ช่วยเหลือพิเศษในช่วงที่มีลมพายุ

(ถอดความโดย คุณพ่อ วิชา หิรัญญการ จากหนังสือ Saint Companions For Each Day ; เขียนโดย A.J.M. Mausolfe และ J.K. Mausolfe)